Adoptie in het nieuws
Op 8 februari 2021 – heeft demissionair minister Dekker voor Rechtsbescherming besloten om interlandelijke adoptie op te schorten. Dit naar aanleiding van een rapport van de commissie Joustra. Deze commissie deed onderzoek naar ernstige misstanden bij adopties in Bangladesh, Brazilië, Colombia, Indonesië en Sri Lanka tussen 1967 en 1997. De periode vóórdat het Haags Adoptieverdrag van kracht was.
Eén van de conclusies uit het rapport stelt dat niet kan worden uitgesloten dat dergelijke misstanden nog een keer kunnen plaatsvinden. Om die reden is adoptie opgeschort uit alle landen, en zal het nieuwe kabinet een besluit moeten nemen.
Het is van groot belang dat er stappen worden gezet om de kans op problemen met interlandelijke adoptie weg te nemen – dat staat voorop.
Het opschorten van interlandelijke adoptie heeft veel gevolgen. Eén van die gevolgen is het klok en klepel syndroom. Waarbij mensen het nieuws deels meekregen, maar niet precies weten hoe het zit.
Dat is logisch als adoptie geen plek in je leven heeft. Maar als adoptieouder van een geweldige zoon speelt dit thema natuurlijk een rol in zowel ons als in zijn leven.
Ik wil in dit artikel wat ruimte nemen om uit te leggen hoe onze adoptie van Jake (en zoveel vergelijkbare adopties uit de VS) in zijn werk ging. Zodat we samen kunnen bewegen van de klok en de klepel naar de hoed en de rand.
1. Waarom schrijf je dit?
Ik schrijf dit voor Jake. Dit nieuws wordt zo breed uitgemeten dat ik voorzie dat bij veel mensen een foutief beeld ontstaat.
Hiermee ontstaat het risico dat hij (en andere geadopteerde kids) allerlei labels opgeplakt krijgen die het leven moeilijker maken en kwetsende situaties in de hand werken.
Want door dit mediaspektakel verliezen we soms iets belangrijks uit het oog: interlandelijke adoptie is soms de beste oplossing voor een kind. De procedure is – zoals je waarschijnlijk weet – ongekend streng. En adoptie uit de VS verloopt transparant, ongekend grondig en volgens de wens van de geboortemoeder/-ouders.
Ik wil mijn steentje bijdragen om te voorkomen dat Jake (en andere adoptiekids) wordt gezien als slachtoffer van onzorgvuldige procedures.
2. Hoe kwam Jake bij jullie terecht?
In de VS kiest een geboortemoeder/-ouders tijdens de zwangerschap wat ze wil(len) doen. Ze krijgt voorlichting over alle verschillende oplossingen (abortus, zelf opvoeden met ondersteuning, foster care, binnenlandse adoptie, interlandelijke adoptie, etc.).
Indien ze kiest voor interlandelijke adoptie geeft ze haar wensen door. Ze wordt verder begeleid en er wordt regelmatig gecontroleerd of dit echt haar wens is.
Haar wensen en medisch profiel worden zorgvuldig gematcht met de draagkracht van beschikbare adoptieouders. Deze draagkracht is getoetst door de Nederlandse Raad voor de Kinderbescherming. Hiervoor is een beginseltoestemming afgegeven door het Ministerie van Justitie en Veiligheid.
Zo kwam het dat Jake’s geboortemoeder ons profielboek in handen kreeg en – uit diverse opties – koos om haar kindje bij ons onder te brengen.
Na het afstaan van het kindje heeft de geboortemoeder minimaal drie dagen bedenktijd. In die tijd verblijft de baby bij een pleegouder of -organisatie.
Tot er volledig afstand is getekend is het niet toegestaan om als adoptieouders af te reizen. Toen al het papierwerk was geregeld gaf het Ministerie van Justitie en Veiligheid ons toestemming en sprongen we in het vliegtuig richting Miami. De volgende dag sloten Billy en ik Jake in onze armen.
3. Hebben jullie Jake’s geboortemoeder ontmoet?
Ja, wij hebben Jake’s geboortemoeder mogen ontmoeten. We hebben foto’s gemaakt en gepraat. Ze heeft Jake vastgehouden en hem de fles gegeven. Na afloop hebben we elkaar omhelsd en was er een emotioneel afscheid. Direct die dag stuurde ze ons een berichtje om ons te laten weten hoe gelukkig ze is dat Jake bij ons mag opgroeien.
We hebben met regelmaat contact en houden elkaar op de hoogte. Zo sturen we foto’s en vertellen we hoe het met Jake gaat.
4. Kreeg zij er geld voor?
Nee. En dit is belangrijk om te benadrukken, want ik krijg deze vraag vreemd genoeg regelmatig. Adoptie is geen commercieel draagmoederschap.
Het klopt dat adoptie een kostbaar proces is, maar deze kosten gaan op aan procedures. Amerika is een duur land, adoptie is een zéér zorgvuldige procedure, en wij als adoptieouders dragen alle kosten. Als een advocaat bijvoorbeeld een paar uur aan het werk is voor wat documenten, ben je al honderden dollars verder.
De geboortemoeder ziet hier niets van en dat is ook logisch. Het is niet de bedoeling dat een geboortemoeder besluit haar kind af te staan uit financiële overwegingen. Alles is opgezet in het belang van het kind.
De exacte redenen voor Jake’s adoptie zijn privé, maar zo’n ingrijpende en zware beslissing neemt een moeder niet zonder goede reden – zoals je zult begrijpen.
5. Wat doet deze berichtgeving met jou?
Best veel, zoals je al had begrepen. Adoptie is een kwetsbaar, complex en emotioneel onderwerp voor veel mensen. Tegelijkertijd loopt het internet over van keiharde en ongenuanceerde meningen die adoptieouders wegzetten als egoïstische mensen die alles doen om een kind te krijgen.
Mijn ervaring is eerder het tegenovergestelde. Er worden ouders gezocht bij het kind, niet andersom.
Als de adoptieprocedure ons één ding heeft bijgebracht is het wel nederigheid. Dat het niet om ons draait, maar om hem. Dat het onze plicht, verantwoordelijkheid en voorrecht is om hem de geweldige jeugd te bieden die ieder mens verdient.
Hoe dit nieuws zich ook ontwikkelt de komende tijd – ik wil je vragen om de nuance te blijven zien en op te komen voor al die kinderen die worden geraakt door deze berichtgeving. We kunnen niet alle procedures in alle landen over één kam scheren, en we mogen het kind niet met het badwater weggooien, hoe sensationeel de krantenkoppen ook zijn.
De problemen moeten worden opgelost en slachtoffers moeten inzicht krijgen in wat er is gebeurd. We moeten tegelijkertijd niet uit het oog verliezen dat interlandelijke adoptie in sommige gevallen de beste oplossing is voor het kind.
Want iedere geslaagde procedure betekent een kans op een betere toekomst voor een kind dat is geboren in moeilijke omstandigheden. Dát is het doel van adoptie. 💛
Reacties
♥♥♥
Wat een vrolijk gezin
Wouw, Jelle. Van klok-en-klepel, naar hoed-en-rand om te eindigen bij spijker-op-z’n-kop. Met de laatste twee alinea’s raakte je mijn gevoelige-snaar.
Mooi dat je hier zo open over bent!
Waardevol om het belang van Jake (en alle andere prachtige kinderen) in het oog te houden!
Hartelijke groet, Sjors (van Meer dan Gewenst)
❤️❤️❤️
Wat een mooie foto, prachtig gezin😚
Wat goed dat je hier aandacht aan besteed en nuance laat zien bij de negatieve berichtgeving inzake adoptie. Heb juist veel bewondering voor mensen die zo’n procedure in gaan. Heel fijn voor Jake dat hij bij jullie mag opgroeien. Een mooi gezin❤
Ik had al een onbehaaglijk gevoel bij het adoptie nieuws. Jullie verhaal geeft de positieve, doordachte en liefdevolle kant van adoptie. Dank voor het delen en wat een toffe foto.
Het spijt me, ik gun jullie alle geluk. Maar accepteren dat je geen kind hebt is ook een mogelijkheid. Belangrijkste bij een ongewenste zwangerschap lijkt me om uit te gaan van het belang van het kind. De kinderwens van mensen aan de andere kant van de wereld mag dan geen rol spelen. Het ondersteunen op alle manieren van de moeder was mogelijk ook een optie geweest. Dan hadden moeder en zoon bij elkaar kunnen blijven. Is dit echt niet mogelijk dan was het waarschijnlijk beter geweest een plek te zoeken in de omgeving van de moeder waardoor het kind niet volledig wordt ontworteld. Het kind wordt nu opgezadeld met een afkomst en familieleden ver weg in een cultuur die hij niet kent.
Ik begrijp je bericht en ik ben het helemaal met je eens. Maar wat je omschrijft is precies wat er gebeurt in o.a. de VS.
Internationale adoptie wordt (in lijn met het Haags Adoptieverdrag) gezien als laatste optie als alle andere opties niet geschikt zijn. Deze match is zorgvuldig, zeer persoonlijk en maatwerk. Er worden niet gewoon kinderen ‘over de schutting gegooid’ omdat wensouders een kind willen, er wordt rekening gehouden met alle aspecten die je noemt – in het belang van het kind.
Er worden vervolgens ouders gezocht bij het kind, en niet andersom. De kinderwens van adoptieouders staat bij deze match volledig buiten beeld, zoals het hoort.
Kinderloosheid accepteren is absoluut ook een optie, eentje die veel mannenstellen in verband met de gebrekkige wetgeving noodgedwongen in ons land moeten maken. Maar in het geval van transparante, open adoptie is het – als je het mij vraagt – wenselijk dat er mensen zijn die bereid zijn om zich open te stellen voor de kids waarbij interlandelijke adoptie wél de beste optie is.
Wat goed om ook een andere kant van adoptie te lezen.
En wat een mooie foto, van een prachtig gezin ❤️
Goed stuk, als adoptie een eerlijk proces is is het een mooie oplossing voor meerdere problemen. Er zijn zo veel kinderen die zo een veel fijner leven krijgen. Jammer dat er zo misbruik van is gemaakt ook in het verleden. Mijn wens zou zijn dat de procedures volledig voorkomen dat er dingen onethisch lopen. Zoals ik het begrijp zijn deze processen nu een stuk strenger dan het was. Bedankt voor de opheldering, en ook mooi om te lezen dat jullie nog contact hebben met Jakes moeder. Zal voor haar ook fijn zijn te weten dat Jake in een stralend gezinnetje vol liefde opgroeit.
“Internationale adoptie wordt (in lijn met het Haags Adoptieverdrag) gezien als laatste optie als alle andere opties niet geschikt zijn”. Was er in heel Amerika geen mogelijkheid tot adoptie? Dat kan ik me moeilijk voorstellen. Dan was het niet nodig geweest het kind weg te halen uit zijn eigen cultuur, ver weg van zijn biologische familie. Bij het ouder worden kunnen deze belangrijk voor hem worden en de fysieke en culturele afstand is nu onnodig vergroot.
Er wordt ontzettend veel binnenlands geadopteerd in de VS (o.a. via foster care), maar soms wordt besloten dat dit niet de juiste weg is. Vaak zelfs juist vanwége het cultuurverschil. Zo is het (helaas) zo dat huidskleur een grote rol speelt in de VS, en dit de opties beïnvloedt voor een kind. Ook bepaalde medische behoeften kunnen een rol spelen.
De geboortemoeder maakt hierin zelf de keuze voor háár kind.
Eén reden is bijvoorbeeld om het kind buiten het Amerikaanse foster care systeem te houden, waar kinderen in hun jeugd vaak in meerdere gezinnen terecht komen, in veel problemen geraken en alsnog een kansarme jeugd tegemoet gaan. De Amerikaanse samenleving kent veel systemische problemen die niet snel opgelost zullen zijn, waardoor er situaties zijn waarin deze route zorgt voor de beste uitkomst voor het kind.
Zoals gezegd, adoptie is complex. Het is één mogelijkheid die meestal niet gebruikt wordt, en soms wel. Onze zoon is daar een voorbeeld van. Ik begrijp waar je mening vandaan komt, maar het ligt echt genuanceerder.
Dank voor je uitgebreide antwoorden. En voor alle duidelijkheid: Ik wens jullie heel veel geluk samen!
Dankjewel Huib! Ik doe het graag. Het is een complex onderwerp dat sterk wordt versimpeld in de media, wat een negatieve impact kan hebben op Jake en kinderen zoals hij. Nuance is altijd lastig te bewaren rond dit soort onderwerpen en ik draag graag mijn steentje bij. 💛
Ik zag de foto van jullie 3 en ik vond meteen dat Jake met zijn guitige snuit helemaal in jullie gezin past. Voor mij lijkt het plaatje helemaal te kloppen. Heerlijk en mooi! Geniet maar fijn van jullie fantastische gezinnetje!
En ja, een andere huidskleur is niet evident. Maar ik denk dat men in Nederland toleranter tegenover een andere huidskleur staat tov vele plaatsen in de VS. En ik denk dat de mama wel beseft dat jullie op meerdere gebieden niet persé voor de makkelijkste weg gaan maar dat jullie echt kiezen om jullie hart te volgen en dat ze daarom Jake met een gerust hart aan jullie toevertrouwt. Ik wens jullie echt een hele fijne toekomst.
Wat heb je dat mooi en zorgvuldig op een rijtje gezet, Jelle. Dank voor de energie en het geduld die je hierin steekt om een genuanceerd beeld neer te zetten. En wat een leuke, stralende gezinsfoto. Daar wordt een mens blij van!
Bedankt voor deze uiteenzetting Jelle. Dit soort verhalen helpen ons als mensen om minder veroordelend te zijn en meer begrip voor elkaar te kunnen hebben.
Het is ook maar net met welke blik je de wereld benaderd. Ik heb nooit gedacht: wat een egoïstische mensen die doorgaan tot ze krijgen wat ze willen. Het is volgens mij juist heel erg onbaatzuchtig om er zo veel voor over hebben om een kindje (met waarschijnlijk de nodige problematiek) liefdevol in je leven op te nemen.
Kan niet anders dan er veel bewondering en respect voor hebben. Ook voor de moeder die voor haarzelf misschien de moeilijkste optie kiest maar daarmee in het beste probeert te geven aan haar kind.
Thank you for sharing Jake’s story with the world especially during this difficult time. Not only will Jake benefit from your wise words and thoughtful explanation of how you became a family, but hopefully others will also understand why his mother made the difficult decision that she did. We can only hope and pray that your new government will understand that with the stricter Hague regulations followed in the USA & Netherlands the current suspension of intercountry adoption procedures for new applicants should be lifted.
❤️❤️❤️
Ontroerd. Ook je uitwisseling met Huib is waardevol. Dankjewel voor het delen en heel veel geluk samen.
Wat goed en open dat je hierover hebt geschreven! Ik heb destijds eerlijk gezegd geen moment getwijfeld aan dat het volgens hele strenge regels is gegaan en het volste vertrouwen dat jullie de beste ouders zijn die Jake kan hebben.
Ik vind adoptie heel onbaatzuchtig en mooi. Alle liefs en geluk voor jullie gezinnetje!!!!