Die serie MOET je kijken!!
Verbaasd en gefascineerd luister ik hoe ze vertelt over de series die ze volgt. Het lijkt erop dat ze álle series volgt, wil volgen of heeft gevolgd. ”Heb je Game of Thrones niet gezien? Wauw. Die moet je écht écht kijken.”
Ik heb een haat-liefde verhouding met series. En ik denk dat dat voor veel mensen geldt.
- Series zijn vaak zo spannend en fantastisch dat je niet meer kunt stoppen met kijken;
- Omdat je niet meer kunt stoppen met kijken, kijk je er ontzettend veel van (binge-watching). En ondertussen brokkelt de rest van je leven langzaam af om je heen.
Pre-order mijn nieuwe boek 🎉
Ontdek hoe je een positief leven bouwt in een turbulente wereld.
Bestel mijn nieuwe boek Kom maar op nu vooruit en ontvang een exclusief dolle-pret-bonuspakket! 🥳
Wacht niet te lang, de oplage mét bonus is beperkt!
Gelukkig zijn mijn Sims tevreden
Vroeger moest ik naar huis racen, om te winnen van mijn grote zus. Ik zat in het 2e jaar van de Havo en De Sims was sinds kort geïnstalleerd op onze ‘huiscomputer’. En we hadden een soort regel: degene die als eerste thuis is mag ’s middags computeren, en de ander ’s avonds.
Het was altijd spannend als ik de hoek om fietste. Zit m’n zus achter de pc, of kan ik vanmiddag computeren?
Als ik dan alles op alles had gezet om vroeg thuis te zijn, dan ging ik De Sims spelen. Zo veel als ik kon. Want dat spel vond ik fantastisch.
En daar zat ik dan. Achter een computer, te spelen met een virtuele poppenkast. Het was geweldig. En ik besteedde er zoveel tijd aan als ik kon. Vooral toen ik mijn eigen pc bij elkaar had gespaard, en ik eindeloos kon spelen op mijn eigen kamer.
En op een dag – tijdens een schoolvakantie waarin ik ontzettend veel had geSimst – besefte ik het volgende:
”Mijn Sims zijn gelukkig, maar ik niet.”
En het voelde alsof ik iets met dat inzicht moest doen. En ik gooide het spel van mijn computer.
Entertainment als levensdoel?
Ik verbaas me regelmatig over het feit dat veel mensen zo ontzettend veel tijd investeren in entertainment. En dat ze erover praten alsof het daadwerkelijk nuttig tijdverdrijf is.
Alsof je leven structureel beter wordt als je Game of Thrones kijkt. Alsof het écht van belang is dat je de laatste films ziet, dat je die game uitspeelt.
Ja, soms vind je een serie, film, game of boek geweldig. Dan inspireert het je, dan wil je het verslinden. En daar is niets mis mee. De vraag is: ben je tevreden met je leven? Ben je gelukkig? Haal je voldoening uit je dagen?
Als het antwoord ‘nee’ of ‘mwah’ is, vraag jezelf dan af: helpt al dat entertainment een opwaartse spiraal in te zetten? Of gebruik ik het om mezelf te verdoven van de nare gevoelens die ik dagelijks ervaar?
Entertainment is fijn. Het is comfortabel. Het is makkelijk en moeiteloos. Maar het helpt je niet vooruit. Het kijken van series helpt je niet je doelen dichterbij te brengen. Het helpt je niet te groeien, je relaties te ontwikkelen, je zolder op te ruimen, gezonder te worden, je bedrijf op te bouwen, je achterpui te schilderen, gezond te koken of wat dan ook.
En het wordt binnenkort nog veel interessanter. De komende vijf jaar zullen in het teken komen te staan van de doorbraak van Virtual Reality. Entertainment wordt meeslepender en geweldiger dan ooit. Wat ga jij ermee doen? Laat je je meeslepen in een virtuele realiteit? Of werk je aan het verrijken van de ouderwetse realiteit?
Het leven ís entertainment
Ik weet nog hoe ik als tiener eens naar huis fietste in een periode dat ik het spel Driver speelde. Een spel waarin bomen worden gerenderd alsof het twee stukken karton zijn met een blaadjesprint. Ik fietste langs een rij hoge bomen. Terwijl ik langs fietste keek ik omhoog en zag ik hoe de takken prachtig bewogen. Zo rijk en indrukwekkend. Ik weet nog dat ik bij mezelf dacht: “Wauw, dit is echt veel mooier dan in Driver”.
Ik vind het vreemd dat ik soms moet uitleggen dat ik geen prioriteit geef aan het kijken van vier series. Dat ik geen talentenjachten kijk op tv. Dat ik bijna geen nieuws volg (inmiddels een verkapte vorm van entertainment). Dat ik liever werk richting mijn doelen, omdat dat me meer voldoening geeft. Dat binge-watching me een leeg en onvoldaan gevoel geeft.
Ja, ik ben gek op goede comedy. Omdat ik dan niet word meegesleept in een verhaal. Ik kijk een aflevering (zoals The Big Bang Theory en Modern Family), en ik kan weer verder met mijn leven. Dat geldt ook voor goede films. Iets wat je bij Prison Break naar verluidt niet hoeft te verwachten.
En ik vind het veel leuker om tijd door te brengen met mijn vrienden, dan dat ik alleen achter een scherm m’n avonden aan me voorbij laat gaan. Dat voelt als echt leven, als betrokken zijn met de uren die verstrijken. En dat is wat mij betreft de beste vorm van entertainment.
Natuurlijk heeft entertainment een plaats in een gelukkig leven. Ik speel nog steeds regelmatig computergames, en ik kijk films. Maar ik zie het als entertainment. Als een middel om te spelen, te ontspannen en inspiratie op te doen terwijl ik de rest van de tijd werk aan een geweldig leven.
Waarom zou je zoveel tijd doorbrengen om te zien hoe andere mensen avonturen beleven, hoe andere mensen gelukkig zijn? Investeer die tijd in het opbouwen van je eigen geluk, gezondheid en succes. Op die manier wordt elke dag van je leven entertaining.
Reacties
Dag Jelle
Ik wou even zeggen dat ik zo blij ben dat ik soChicken gevonden heb.
Jij slaat zo vaak de nagel op de kop. Zaken waar je niet bij stil staat, niet weet dat het een negatieve impact heeft op je leven, … . Die zaken weet jij zo mooi en praktisch te verwoorden. Ik heb net het artikel ‘Kies jij Game of Thrones of levensgeluk?’ gelezen, en ik voelde mij bijna verplicht om u te bedanken. Ik kan mij er helemaal in vinden en ik ben zo blij dat je mij dit inzicht gegeven hebt.
Heel erg bedankt Jelle!
Dag Jelle, dank je wel. Sinds kort ga ik door het leven zonder televisieabonnement. Ik dacht dat het heel erg ging tegenvallen, maar ik merk dat ik een stuk rustiger ben geworden. Niet meer die constante prikkels van alles wat er uit het kastje gespuugd wordt. Ik kijk af en toe nog een film maar de afgelopen weken ben ik heerlijk in mijn huisje bezig geweest. Zondag heb ik mijn logeerkamer uitgemest. Binnen twee uur had ik alles geminimaliseerd, de kasten die eruit moesten uit elkaar gehaald en naar de berging gebracht. ‘s Middags realiseerde ik me dat wanneer ik nog een televisieabonnement had gehad ik waarschijnlijk niet zover was gekomen en de zondag al zappend op de bank had doorgebracht.
Ik vind het wel een oppervlakkige benadering van literatuur en entertainment in het algemeen. Alsof het per definitie slecht is en niks bijdraagt in wat dan ook. Je stelt alsof je ongelukkig zou zijn als je van een goed boek of goede serie kan genieten. Gaat geluk en genieten niet meestal hand in hand? En worden bepaalde culturele activiteiten niet als “verrijking” gezien?
Het probleem zit meer in het feit dat men maar tv kijkt om het tv kijken (om bij jouw voorbeeld te blijven). Ik heb ook geen tv-abonnement, maar ik kijk wel series en films. Juist omdat ik het moet “halen” ben ik er wel een stuk bewuster van wat ik kijk, waarom ik het kijk en of ik er wel echt van geniet. Die ervaringen en inzichten delen met andere mensen is ook nog een sociale bezigheid die mensen bij elkaar kan brengen (en geluk brengen). Genoeg redenen waarom entertainment en cultuur echt wel waarde hebben.
Vroeger deelde men verhalen rond het kampvuur. In veel culturen had dat ook een belangrijke functie. In feite is er niet zo heel veel veranderd, enkel de manier waarop.
Jeroen, zo heb ik deze blog niet gelezen. Vooral in de laatste alinea staat dat Jelle nog steeds regelmatig gamet en tv kijkt. De essentie zit, denk ik, in de verslaving van spellen en series, zodat je een irrealistische behoefte krijgt om ze de hoogste prioriteit te geven. Meer prioriteit dan goed slapen, in contact zijn met de wereld om je heen, goed eten enz.
Zo heb ik eind vorig jaar mijn Facebook app van mijn telefoon verwijderd. Het heeft een paar weken geduurd voordat ik stopte met elk kwartier m’n telefoon te bekijken op nieuwe berichten. Dat vond ik best schokkend! Inmiddels is die gewoonte/behoefte er niet meer. Ik kan niet zeggen dat ik het gevoel heb iets te missen. Af en toe check ik mijn tijdlijn, maar die constante drang is gelukkig weg.
Inderdaad, de virtuele wereld kan niet tippen aan de echte wereld. Maar Game of Thrones is toch echt wel heel erg spannend. Films, goede series of een goed boek dragen bij aan mijn levensgeluk. En ja, ik zou daarnaast wat meer aandacht moeten hebben voor de kleine dingen in het echte leven. Voor mij is het altijd heel bijzonder, als ik op 1 dag een ander heb kunnen helpen. Al is het maar bij het oversteken of na het maken van een lekkere maaltijd. Een ander gelukkig maken, kan ook jezelf zoveel meer geluk opleveren. Het zijn de kleine dingen die het doen. Je alleen maar richten op virtuele zaken (spelletjes, films, series) is niet zaligmakend. Teveel van iets is nooit goed. Ach, het zijn de simpele regels die ons geluk kunnen maken en breken. Dank je wel voor je gepassioneerde verhaal, Jelle!
Je echte leven leven is zo veel interessanter dan je te laten entertainen!
Hallo Jelle.
Goed artikel schrijf je hier! Wat betreft het ;Te veel computerspellen spelen en Te veel tv kijken dan!
Ik zelf vind het heerlijk om na gedane zaken te ontspannen met een simulatie spel zoals de Sims. Hierdoor kan ik mezelf echt helemaal opladen voordat ik weer verder ga met mijn bezigheden van alledag,s,avonds zo spelen of bijv Radar kijken of een echt boeiende film onder het genot van een hapje en drankje staat voor mij gelijk aan een avond doorbrengen met vrienden ! Het ligt er volgens mij helemaal aan hoe iemand zijn of haar leven “Zelf wil invullen ‘ dus dat ligt niet in mijn of jouw lijn om deze beslissing voor een ander te maken! alles ligt in de lijn der interesses van iemand toch!
Hartegroet Tiny
Wat een super artikel. Toeval bestaat niet. Ik was verslaafd aan CandyCrush. Vorige week heb ik mijn zoontje deze later verwijderen van mijn pc en smartphone. Wonder boven wonder heb ik geen minuut gemis.