Goed verhaal Waarom alles in je leven goed is - en waarom het altijd mooi weer is

Weer is gewoon weer

Precies. En niet alleen dat – het is allemaal mooi. Hoe ik dat kan zeggen? Let maar op:

• Regen is mooi omdat het de planten bewatert, de straten verfrist, de meren vult en de rivieren doet stromen.
• Sneeuw is mooi omdat het al het bovenstaande doet. Plus het de bergtoppen doet poederen, ski resorts mogelijk maakt. En het doet ons beseffen hoe krachtig de natuur kan zijn. Omdat de auto’s niet rijden. De treinen stil staan. De boerderijen zijn ingesneeuwd. Of simpelweg omdat we uitglijden en ons bezeren. Omdat er poeder uit de lucht kwam.
• Wind helpt de wolken verplaatsen. De zaadjes verspreiden. Het brengt de waterdamp uit de oceaan over het droge land. Het kneedt zandduinen, het voedt ons energienet. Het maakt dat we zeemeeuwen rustig kunnen bekijken terwijl ze stil hangen voor onze neus. En het herinnert ons eraan dat de natuur groter is dan wij.
• De zonneschijn voedt ons. Omdat het lekker warm is. En omdat het ons eten de energie geeft die we nodig hebben om te bestaan. En in groeiende mate voedt de zon ons internet, onze auto’s en onze huizen.

Er bestaat geen slecht weer. In werkelijkheid bestaat er alleen weer. Maar ik zeg dat er alleen mooi weer bestaat. Omdat elk weertype nodig is voor het systeem.

En ja – zo is het ook in het leven

Het leven kent ook weer. Het komt in de vorm van gebeurtenissen. Soms wordt er iemand geboren en is iedereen blij – alsof de zon schijnt. Soms gaat er iemand dood en is iedereen verdrietig – alsof het grauw en stormachtig is.

We hebben dagen waarop we ons voelen alsof het bewolkt is. Dingen zijn niet geweldig, maar ook niet slecht. We voelen ons woedend als een onweersbui, we razen als een tornado. En soms zijn we kalm en stil, als vlak na een sneeuwbui. Of zijn we vrolijk en liefdevol als de eerste zonnestralen in de lente.

Maar het is allemaal gewoon wat het is. En je zou het allemaal mooi kunnen noemen. Mooi op zijn eigen unieke manier. Mooi omdat het onderdeel is van mens zijn. Van bewust zijn. Van bestaan op deze planeet in deze specifieke plaats, op dit specifieke moment in tijd en ruimte.

Het is mooi dat je verdriet kunt voelen. Dat je kunt rouwen. Dat je lief kunt hebben en blij kunt zijn. Het is mooi dat vergankelijkheid bestaat – hoezeer je er ook tegen vecht.

En het is mooi dat elk weertype voorbij komt. Want met enkel zonneschijn zouden de bossen sterven. En met enkel regen zouden de granen niet groeien.

Het is allemaal ervaring

Het leven is een stroom. Een rivier. Jij staat stil, en het leven beweegt door jou heen. Er is steeds nieuw water. Het water heeft geen oordelen, geen plannen of verlangens. Het is er gewoon.

Jij hebt wel oordelen. Bepaalde stukken water vind je fijn. Andere stukken vind je vervelend.

Maar wat als je het zou zien voor wat het is? Als je zou beseffen dat ieder moment precies dat is: een moment. En dat jij zelf bepaalt in hoeverre je dit moment bestempelt als goed weer of slecht weer?

Zoals een regenbui je barbecue verpest zonder oordeel – zo gooit het leven soms roet in het eten zonder bedoeling. Die regenbui is nog steeds prachtig, wonderbaarlijk. Waarom zou je het leven niet met dezelfde houding benaderen?

Het is allemaal prachtig. Wonderbaarlijk dat het bestaat. Dat jij bestaat. Dat je bewust bent, ademhaalt en dit allemaal ervaart.

Dat is niet vanzelfsprekend. Zoals het weer – in onze flinterdunne atmosfeer, rond een piepklein rotsje, in een nietszeggend stelsel rond een gemiddelde ster, in een uithoek van een alledaags sterrenstelsel, in een cluster van sterrenstelsels, in een onmetelijk heelal.

Dat is best speciaal. Het is best bijzonder dat jij hier zit en je druk kunt maken over druppels die uit de lucht vallen.

Je leven. Het leven. Je bestaan. Het is allemaal mooi weer. Er bestaat geen slecht weer. Daar is het – wat mij betreft – allemaal veel te bijzonder voor.