Ik krijg mijn ogen niet eens open
De terugvlucht van Reykjavík maakte dat ik om 03:30 ’s nachts naast mijn bed stond. Natuurlijk was ik de avond ervoor extra vroeg naar bed gegaan, maar dat resulteerde vooral in heel lang wakker liggen.
Die dag heb ik nog geprobeerd wat slaap te krijgen, maar tevergeefs. Die avond viel ik rond 22:30 in Delft als een blok in slaap.
Zo’n 10 uur later haalde de wekker me uit een slaap die zo diep was dat ik niet meer wist waar ik was. En ik was er niet blij mee. Tien uur slapen – ik kon er voor mijn gevoel nóg wel tien doen. Het vroor buiten harder dan in IJsland. En het 19e eeuwse metselwerk maakte dat het in de slaapkamer niet veel warmer was.
Ik vond het idee om mijn bed uit te gaan niet oké.
Billy ging naar beneden om ontbijt te maken. En ik viel opnieuw in slaap. Hij riep dat de koffie klaar was, en ik viel opnieuw in slaap.
Toen Billy riep dat hij de koffie ging inschenken vond ik het toch echt tijd om werk te maken van het uit bed komen. Maar ik lag zo lekker!
Ik kon me onmogelijk voorstellen hoe ik ooit van mijn comfortabele foetushouding in verticale positie zou komen. Ik kon amper mijn ogen open houden!
De grap van de kleine stap
Maar ik herinnerde me een de strategie van kleine stapjes. Een strategie waarmee ik mijn luiheid kon omzeilen en gedisciplineerder kon zijn dan ik daadwerkelijk was.
Ik gebruikte kleine stapjes om vooruit te komen. De eerste stap was simpel: uit de foetushouding komen en op mijn rug rollen. Dat kon ik wel.
De volgende stap was mijn ogen openen. Dat lukte ook nog wel. Vervolgens besloot ik me goed uit te rekken en diep in te ademen – geen probleem. Ik begon me al iets wakkerder te voelen.
Vervolgens visualiseerde ik hoe ik zonder problemen het bed uit stapje in de ijskoude slaapkamer. Niet moeilijk.
En toen merkte ik dat de weerstand om uit bed te komen nog maar heel laag was. De volgende stap was simpel: ga staan. Twee seconden werk – zo gedaan.
En toen had ik het voor elkaar. Terwijl ik écht – maar dan ook écht – geen zin had om uit bed te komen.
Deel op PinterestDit is de grap van de kleine stap
Goed. En dat is dus de grap van de kleine stap: je voert hem altijd uit. Als je hem niet wilt uitvoeren, dan is de stap niet klein genoeg.
- Heb je geen zin om aan het werk te gaan? Vraag dan niet van jezelf dat je aan het werk gaat. Vraag van jezelf om te gaan zitten aan je bureau. Vervolgens om de computer aan te zetten. Vervolgens om de juiste app op te starten. Vervolgens om één zin te typen, enzovoort.
- Heb je geen zin om de huiskamer op te ruimen? Ruim dan niet de woonkamer op, maar zet één vuil kopje in de gootsteen. En leg dan één kussen recht. En gooi één lege verpakking bij de plastic recycling, enzovoort.
- Heb je geen zin om naar je yogales te gaan? Ga dan niet naar je yogales. Maar ga naar je kledingkast. Pak je yogakleding. Trek je kleding uit. Trek je yogakleding aan. Trek je jas en schoenen aan. Loop naar je fiets. Steek je sleutel in je fiets. Stap op je fiets en begin met trappen – en weg ben je.
- Voel je je overweldigd omdat je veel moet doen, en doe je daardoor liever niets? Pik dan gewoon één kleine taak van de stapel, en breek die op. Pak je notitieboek, en maak een eerste schets van hoe je wilt dat de trouwkaart eruit ziet. Of maak een lijstje van wie je wilt uitnodigen. Of schrijf op bij welke taken je hulp zou kunnen gebruiken.
Kleine stappen zijn niet bedreigend. Ze vragen geen discipline, geen wilskracht, geen besluitvaardigheid, nauwelijks tijdsinvestering en geen creativiteit. En ze triggeren geen faalangst of perfectionisme.
Ze halen de drempel om vooruit te komen helemaal weg – en daardoor ga je het gewoon doen.
Met kleine stappen omzeil je je meest luie momenten. Je komt er moeiteloos mee uit bed en je gaat er moeiteloos mee aan het werk. Ze helpen je om succesvol te zijn met weinig moeite.
Discipline kun je aanleren
Ben je benieuwd naar meer van dit soort tips? In mijn cursus vind je een compleet stappenplan dat je stapsgewijs van je uitstelgedrag af helpt en je helpt meer discipline aan te leren.
Reacties
Hoi Jelle,
dank voor je wekelijkse leuke en wijze tips. Ik geniet er van. En doe er geregeld mijn voordeel mee.
Frank
De waarheid als een koe! 👍😉
Het principe van Kaizen toch?
Was ook gelijk mijn gedachten Frans.
Ben net het boek aan het lezen ‘De kunst van Kaizen’
Mooie methode en echt iets voor mij. 😊
Die kleine stapjes helpen mij altijd enorm bij het op gang komen. Soms ben ik zo sloom en futloos dat ik niets kan verzinnen waar ik ook maar een beetje zin in heb. En dan helpt het om inderdaad alleen de bovenhelft van de afwasmachine leeg te ruimen. Of om de krant in de oudpapierbak te gooien. Na een paar van die handelingetjes komt vaak het “goede gevoel” weer terug en ga ik vanzelf meer doen. Bedankt, Jelle!
Hoi Jelle,
Leuk idee. Ik ga dit zeker eens proberen !
Groetjes Melissa
Hoi Jelle,
Bedankt voor dit inspirerende artikel! Ook in algemene zin word ik erg geholpen door jouw website. Ik ben op een punt in mijn leven waarbij ik mezelf ontzettend tegenkom, de artikelen op jouw website maken dat ik mezelf weer kan re-setten, Bianca 2.0 in the making, zeg maar. Bedankt voor jouw aandeel in dit proces!