Alsof de grond onder je wegzakt
Liefdesverdriet doet pijn. Het voelt alsof de grond onder je wegzakt. Alsof je hart wordt gestoken door honderd messen. Je voelt je leeg, machteloos, futloos en waardeloos. Het is een intense pijn die je niet kunt sussen met een paracetamol. Het beheerst je leven, ieder moment.
Eén troost: Tijd is je beste vriend. Liefdesverdriet slijt. Je hebt tijd nodig om je liefdesverdriet te verwerken.
Toch zijn er dingen die je kunt doen om de pijn snel te verminderen. Om je leven (geheel tegen je gevoel in) de juiste kant op te begeleiden. Het is moeilijk, alsof je afkickt van een heftige verslaving, maar het is mogelijk. Deze vier praktische tips helpen je je liefdesverdriet snel te verminderen.
1. Knip de lijntjes door
Een veelgehoorde tip, en een hele belangrijke eerste stap. Als je echt pijn voelt, houd je ex dan niet in je leven. Hij of zij moet even opzij, zodat jij je wonden kunt helen. Misschien dat je ex later een plekje in je leven kan hebben, als vriend of vriendin. Maar nu niet. Nu moet je de associaties met de pijn weghouden. Dat betekent:
- Geen contact. Niet via Whatsapp, email, sms, telefoon, FaceTime, Skype, Facebook, brieven, rooksignalen etc.
- Geen constante herinneringen aan je ex. Weg met foto’s, archiveer of verwijder je conversaties op je telefoon, niet kijken naar zijn of haar Facebook pagina, alle spullen opbergen die je constant aan je ex doen denken.
- Geen melancholie. Geen plekken bezoeken die belangrijk waren voor jullie. Geen dingen doen die je erg aan je ex doen denken.
Als je aan het afkicken bent van cocaïne, kom je niet vooruit als je tussendoor regelmatig een shotje neemt. Dat geldt ook voor liefdesverdriet. Je hersenen moeten de klap verwerken. Alle hormonen, gewoontes en verwachtingen moeten worden bijgesteld. Jij moet weer terug naar jezelf, en dat is even doorbijten. Afkicken van je ex, cold turkey.
2. Stuur je gedachten
Wist je dat je onderbewuste geen verschil kent tussen realiteit en visualisaties? Als jij denkt aan eten, dan bereidt je onderbewuste zich braaf voor. Je krijgt trek, er loopt water in je mond, er worden enzymen aangemaakt om het voedsel te verteren. En dat terwijl er helemaal geen eten in de buurt is!
Wat denk je dat er gebeurt als je constant denkt aan je ex? Aan de fijne tijd die jullie hadden, aan de ruzies die je anders aan had willen pakken, aan de seks, het lichamelijke contact? Tja, dan blijft het lastig om de wond te verwerken. Je onderbewuste gelooft op een bepaald niveau namelijk nog steeds dat je ex onderdeel van je liefdesleven is.
Het is moeilijk om gedachten gewoon ‘uit’ je hoofd te zetten. Zeker als je zoveel pijn voelt. Maar het helpt als je je brein niet blijft voeden met herinneringen. Dus:
- Steeds als je aan je ex moet denken, verander dan je gedachten. Richt je bijvoorbeeld direct op je ademhaling.
- Probeer je niet bezig te houden met het verleden. Houd je bezig met het hier en nu.
- Zoek afleiding. Laat je meenemen door een goede vriend of vriendin. Praat over je gevoelens, maar praat ook over andere dingen.
- Blijf je gedachten vangen. Zodra je merkt dat je weer afdwaalt naar je ex, breng je aandacht dan direct op iets anders.
- Ga sporten. Een uurtje sporten bezorgt je de broodnodige gelukshormonen, en het fungeert als een soort mediatie. Het helpt je je hoofd leeg te krijgen.
Hoe minder je ex leeft in je hoofd, des te sneller je over hem of haar heen bent, en des te sneller je liefdesverdriet verdwijnt. Het is niet altijd makkelijk, maar het werkt.
3. Ga er bewust doorheen
Liefdesverdriet is een stuk dragelijker als je duidelijk beseft dat je een cyclus doorloopt. Dit gevoel is niet voor altijd. Het wordt minder, en iedereen doorloopt grofweg dezelfde cyclus:
- Ontkenningsfase. Je kan het niet geloven. Je krijgt een klap, en je hersenen moeten zich bijstellen.
- Een periode waarin je realiseert dat het over is, en waarin je veel heftige emoties voelt zoals boosheid en angst.
- Gevoelens van eenzaamheid, je hebt het gevoel dat je waardeloos bent, dat niemand je wil.
- Tot inkeer komen. Je ontdekt dat er nog leuke dingen in het leven zijn, dat er meer is dan je ex.
- Acceptatie en rust. Je merkt dat je over je liefdesverdriet heen komt.
Er is licht aan het einde van de tunnel. Ook als dat nu niet zo voelt. En dit besef kan je kracht geven, zelfs als je je helemaal uitgeblust voelt. Een aantal best practices:
- Probeer de leegte niet te vullen met een ‘overgangs’ relatie. Verwerk de klap, raap jezelf bij elkaar, breng je leven op orde en ga pas een relatie aan als je je weer gelukkig voelt.
- Verlies je niet in one-night stands. Natuurlijk heb je ook je behoeftes. Maar alle seks in de wereld zal je liefdesverdriet niet voor je oplossen.
- Grijp niet naar verdovende middelen om je pijn te onderdrukken.
- Merk hoe je je gevoel kunt sturen. Jij kunt bepalen of je wilt huilen op bed, of wilt hardlopen. Het is allebei mogelijk.
- Verlies jezelf niet in zelfmedelijden. Het is moeilijk, maar je moet door. Probeer positief te blijven.
- Blijf jezelf eraan herinneren dat het tijd kost. Dat je iedere dag vooruit komt. Je mag pijn hebben, je mag je klote voelen.
- Gedachten bepalen je gevoel. Denk dus productievere gedachten om beter in je vel te komen.
- Blijf gezond eten. Blijf sporten. Blijf ontspannen. Lees hier hoe je gezond blijft in moeilijke tijden.
Je bent niet alleen slachtoffer. Je hebt je eigen toekomst ook in de hand. Jij bepaalt hoe je met deze situatie omgaat. Zorg goed voor jezelf. Zie de pijn in je hart als een wond na een operatie. Je moet het verzorgen, het doet soms pijn en het heelt langzaam. Maar het heelt, en hoe beter jij voor jezelf zorgt, des te sneller en mooier de wond zal helen.
4. Werk richting een beter leven
Je gaat een nieuwe toekomst tegemoet. Een toekomst zonder je ex. Een toekomst waarin je (althans voorlopig) weer op eigen benen zult staan. Dat kan eng en overweldigend zijn, maar je gaat het echt voor elkaar krijgen.
Soms moet je tegen je gevoel ingaan. Je liefdesverdriet zorgt ervoor dat niets belangrijk voelt. Geldzaken, je gezondheid, je werk en je toekomst. Totaal niet interessant. Maar het zijn wel zaken die gaan bepalen hoe fijn je leven zal worden na je liefdesverdriet.
Het is daarom belangrijk om, tegen je gevoel in, te doen wat goed is. Daarvoor zul je moeten vertrouwen op je intellect. Misschien wil je jezelf troosten met chocolade en wijn. Elke vezel in je lijf lijkt erom te smeken. Maar je weet dat dit soort voeding je niet vooruit zal helpen. Het zijn juist groente, fruit, vis, noten en andere gezonde voedingsmiddelen die je er het snelst bovenop helpen.
Je wilt misschien graag in bed blijven en huilen. Als je jezelf echter pusht om een uurtje te bewegen zul je veel sneller herstellen. Je doel is om in de opwaartse spiraal te komen. Dat gaat niet vanzelf, soms moet je jezelf pushen. Maar je zult merken dat het de moeite waard is. Je hebt liefdesverdriet, maar je wordt beter. Iedere dag een beetje. Door je gevoel soms in te ruilen voor rationeel denken, kom je sneller vooruit.
Meer tips bij liefdesverdriet
Het onderstaande boek helpt je verder met nog meer tips rondom liefdesverdriet. Ontdek hoe je beter in je vel komt, hoe je jezelf weer gelukkig kunt maken en hoe je jezelf klaarmaakt voor een nieuwe en fijne toekomst.
Reacties
Maar wat als je nog niet weet of er een toekomst samen mogelijk is? Ik houd nog veel van mijn ex maar hij wilde niet verder met mij omdat ik behoorlijk gefrustreerd was aangezien we niet over onze toekomstplannen konden praten. Nu we beide geen verwachtingen meer naar elkaar toe hebben, is het ineens weer leuk en denken we erover samen een weekend weg te gaan. Is dat nu verstandig, of laat ik me nu toch teveel leiden door mijn gevoel?
Bij mijn vader maakte de liefde van zijn leven het uit. Ze deden hun best, maar samenwonen lukte niet. Hoewel ze een sterke band hadden en hebben, waren er verschillende behoeften. Nu zijn ze nog steeds hechte vrienden.
Ook mijn vader hield soms een paar weken geen contact, omdat het hem teveel overweldigde. Maar totale radiostilte was helemaal niets voor hem. Ook werd de band en het verlangen er niet minder op.
Nee, hij kroop ook niet in een slachtofferrol.
Langzaam vinden de twee hun weg, voor een bijzondere vriendschap, maar zonder de verwachtingen van een liefdesrelatie.
Ook ik mijn eigen geval, toen een liefde het uitmaakte, was de vriendschap een troost.
Bij iedereen is het anders. Als een tijdelijk ‘contactverbod’ helpt, is het de moeite waard, maar voor velen maakt het de pijn nog erger.
Op zich goede tips zitten erbij, maar erg praktisch voor zo’n diepgaand onderwerp.
@Sarah Morton, Jouw verhaal deed me denken aan de situatie waar ik nu in zit. Mijn vriend (relatie van 10 jaar) heeft onlangs weer veel contact met zijn ex gekregen. Dit is een van zijn grote liefdes en zij hadden elkaar 10 jaar geleden ontmoet. Het is altijd een ingewikkelde band geweest, zij hebben heel kort iets gehad maar altijd contact gehouden met pauze’s ertussen. Zij heeft namelijk altijd al een vriend gehad waar ze het voor had uitgemaakt (soort van) voor mijn vriend….ook nu weet haar vriend, inmiddels haar man,nog steeds niet dat zij en mijn vriend nog contact hebben. Ze woont in het buitenland, maar kan ons land nu wel makkelijker bezoeken en mijn vriend en zij hebben elkaar vorig jaar voor het eerst weer gezien. Onlangs was ze jarig en vierde dit hier, en toen zagen ze elkaar weer. Zij heeft hem toen gezoend, is hier heel erg van geschrokken en wilde daarom het contact verbreken. Mijn vriend heeft toen aangegeven dat ze zich geen zorgen moet maken, hij wil gewoon dat ze contact kunnen blijven houden en dat die zoen niets uit moet maken. Naar mij toe heeft hij in hele mooie bewoordingen gezegd dat hij van mij houdt, ik hem gewoon moet vertrouwen, hij niks fout doet, het een aparte vriendschap is, hij haar heel graag in zijn leven wil houden en heel veel van haar houdt. Maar dat hij allang voor mij heeft gekozen. Ik ben erachter dat ze toch hebben gezoend doordat ik in zijn mail ben gaan kijken want ik had een heel naar onderbuikgevoel. Ze sms’n en mailen inmiddels bijna elke dag en ik trek dit heel slecht. Ik heb hem niet vertelt dat ik via zijn mail weet van de zoen. Ik weet niet goed wat te doen en ik voel me echt alsof ik veel liefdesverdriet heb, meer omdat ik weet dat ik mijn grenzen moet stellen hierin.
Ik ben het afgelopen weekend weer tegen een muur aangelopen, en probeer nu echt te accepteren dat het voorbij is en dat het nooit meer goed komt. Voel me emotioneel weer even ver als ik 2 maanden geleden was, ik hoopte dat het makkelijker zou worden. Probeer nu moed te verzamelen om dit keer echt alle lijntjes door te knippen, maar het definitieve ervan beangstigd me vreselijk. Stelde het dan echt allemaal niets voor? Hebben jullie dit ooit ervaren en hebben jullie nog tips (naast wat hier boven staat..)?
Hoi, ik snap je maar al te goed. Ik maak het ook allemaal door nu.
Ik en hij hadden samen toekomstplannen gemaakt, hadden al vanalles vastgelegd, en ineens wou hij niet meer. Hij negeerde of deed heel bot. Dat doet verschrikkelijk veel pijn natuurlijk, zeker omdat ik het van hem niet had verwacht.
Hoi, ik begrijp, en kan me zelfs vinden, in dit artikel. Maar het is niet makkelijk. Hij en ik hebben elkaar nu al een jaar niet meer gehoord of gezien, en toch iser nog altijd dat gemis. Ik denk dat dit ook komt omdat we ook heel erg goeie vrienden waren, en dat ik dat vooral mis. Zelfs bij mijn andere vrienden kan ik niet zo los en mezelf zijn als bij hem. Maar ik weet dat het verkeerd is, dat hij er niet dezelfde waarde aan geeft/gaf. Ik probeer mij zo goed mogelijk open te stellen voor andere mensen en dat lukt, maar zoals dit weekend met mijn verjaardag dacht ik, was hij hier nu maar… Dus Jelle, hoe laat je iemand emotioneel los?
Na het lezen van deze artikel heb ik best over veel dingen geleerd. Ik had een verre-afstand relatie maar ik bleef geloven dat ik en hij op een dag bijelkaar zouden komen. We zijn uitelkaar gegaan wegens de verre afstand. Ik mis hem nog elke sekonde van de dag (letterlijk). We praten soms nog op skype, zelf heb ik erover nagedacht om daarmee te stoppen maar het doet zo erg pijn. Ik snap dat ik niet meer met hem kan zijn maar ik kan gewoon niet zonder. Ik voel me alleen zonder hem en huil vaak op een dag. Ik weet niet wat ik moet doen. Ik wil mezelf niet meer zorgen maken en verdrietig zijn zonder hem maar ik kan hem ook niet loslaten.
Ik hoop ook hulp te kunnen putten uit dit artikel…vooralsnog voelt het alsof ik gek wordt en krijg paniekaanvallen. Mijn ex en ik wonen nog in hetzelfde huis en ik heb mijn hart uitgestort over mijn pijn en mijn gevoel. Kreeg er niets op terug. Hij heeft alvast maar afgesproken met een jonger exemplaar die onze relatie al danig in de weg zat maar nu hoeft hij geen rekening meer te houden met mij… Miljoenen mensen overleven dit, waarom heb ik dan het gevoel dat het mij niet gaat lukken?
Uit: “Kwetsbare kracht” van Roelof Tichelaar:
“Ik mag niet aan mijzelf voorbijgaan want dan
raak ik uit evenwicht. Want er bestaat ook een evenwicht tussen de liefde voor mijzelf en voor de ander”.
Goeie praktische tips en ik geloof er ook echt wel in. Het enige is… Het is zo zwaar! Steeds je gedachten draaien, steeds jezelf vermannen niet te zwelgen, steeds proberen op te krabbelen, steeds weer opstaan elke ochtend nadat je beseft dat er iets heel naars was.. Ik weet het; tijd heelt alle wonden. Maar kan ik niet wat vooruitspoelen? Ik ben helemaal op.
Elke dag ga ik de bovenstaande tekst lezen in de hoop dat het me hier doorheen helpt. Ik heb zoveel pijn en verdriet… Ik vecht heel de dag tegen mijn tranen terwijl ik op mijn werk knok om te doen alsof alles ok is. Het kost allemaal zoveel moeite… Doodmoe word ik ervan…
Vind het erg naar deze informatie te lezen, zou het liefst hele dag contact proberen te zoeken, denk dat mijn ex totaal de verkeerde keuze heeft gemaakt door onze relatie te beeindigen, we waren namenlijk beide super gelukkig maar door compexe situatie durft hij het met mij (nog)niet aan, ik wil nu heel graag samen blijven afspreken, dan komt er vast een moment waarop hij me terug wil, weet zeker dat er dan mooie toekomst voor ons is weg gelegt!!
Ik zie alleen maar reacties van dames, maar weet dat heren (althans ik) hier ook veel last van kunnen hebben. Ik, de stabiele, zekere rots in de branding verander langzamerhand in een wrak na de proefscheiding, twee maanden geleden, na 20 jaar huwelijk. En het leek me zelf nog wel zo verstandig.
Wat ook erg lastig is, is de totaal verschillende reactie hierop. Mijn ex is onmiddellijk veel gaan daten, zelfs sex-daten met heel jonge jongens, en lijkt zich heel gelukkig te voelen. Voor mij komt dit als een mokerslag binnen.
Uit deze tips haal ik dat het het beste is om me helemaal voor haar af te sluiten. Dus niet gaan kijken welke auto’s er op onze parkeerplaats staan, vragen hoe het staat op het relatiefront e.d. Best lastig nog, als je van alles te regelen hebt met de kids. En nu maar hopen dat de tijd alle wonden heelt.
Ik vind deze handvatten van So Chicken , een van de meest wijze.
Dank daarvoor!
Anoniem: “Ik ben het afgelopen weekend weer tegen een muur aangelopen, en probeer nu echt te accepteren dat het voorbij is en dat het nooit meer goed komt. Voel me emotioneel weer even ver als ik 2 maanden geleden was, ik hoopte dat het makkelijker zou worden. Probeer nu moed te verzamelen om dit keer echt alle lijntjes door te knippen, maar het definitieve ervan beangstigd me vreselijk. Stelde het dan echt allemaal niets voor? Hebben jullie dit ooit ervaren en hebben jullie nog tips (naast wat hier boven staat..)?
Beste anoniem, ik quote jou, omdat ik het niet anders kan omschrijven dan hoe het hier staat. Bedankt voor de tragische maar knetterende omschrijving van mijn gevoel. Mes door het hart. Helaas knal ik richting de drie maanden, maar een stomme discussie met een wederzijdse kennis (na ‘t gesprek enerzijds), krampte mijn onderbuik weer helemaal samen. “If you love someone, set them free”. Ik hield van een vrije vogel en was zelf te verkrampt en onzeker om gevoelsmatig interessant te blijven. Ze deelde haar diepste geheimen, maar kon zich daarna net zo makkelijk afsluiten en niets voelen. Waarom koos ze mij, vraag ik me steeds af. Had me dan maar gelaten, want dit is het niet waard. Ik mis haar en dat zal wel zo blijven. Ik vond haar fantastisch. Even was er de ideale wisselwerking. Zij weet het en ik weet het. En ik ben er dankbaar voor, want zo moet het dus blijven voelen. Zij fladdert alweer, maar ik blijf hangen. Ik ga doen wat hier staat.
Laat het los. Volg de tips op en grijp jezelf weer bij de hand. Ga erop uit, leer mensen kennen en kijk niet om. Wat mij helpt is het feit dat ik wéét dat zij mij écht diepgaand heeft liefgehad. Er is niets om jaloers op te zijn: je weet alles, hebt maximaal gegeven en gekregen op een bepaald moment in de tijd. Mijn tip aan mensen die te lichtzinnig met hun liefdes omgaan, omdat er toch genoeg impulsen rondlopen: Houden van is er niet zomaar en verliefdheid verdwijnt evenmin door het gootsteenputje. Durf eens iemand langer te vertrouwen en je vertrouwen wordt beloond. Je hoeft het niet alleen te doen.
Wouter