“Remembering that you are going to die is the best way I know
to avoid the trap of thinking you have something to lose.
You are already naked. There is no reason not to follow your heart.”
Steve Jobs
Een wereld zonder jou
Eerst is er de praktische afhandeling, uiteraard. Verdriet, een kist, mooie muziek, mooie speeches (hopelijk). Dan, de mensen die je liefhebben zullen om je rouwen.
Je zult gemist worden. Eerst actief, en dan (na een paar jaar) steeds minder actief. De mensen die het dichtst bij je stonden gaan verder met hun leven.
De mensen die iets minder dicht bij je stonden hebben dat al gedaan. De mensen die je niet kennen beseffen niet eens dat je weg bent. De organisatie waarin je werkte draait door. Net als de stad waarin je woonde.
De wereld draait door. Ook zonder jou. Dat is op zichzelf een ontspannende gedachte, vind je niet?
Wat zullen mensen over jou onthouden?
We weten niet veel van de dood. Het is duidelijk dat je uit deze wereld verdwijnt zodra je sterft. Zodra je weg bent ben je geen fysiek onderdeel meer van deze realiteit.
Het enige tastbare wat je achterlaat zijn de herinneringen bij de mensen die je hebt ‘aangeraakt’ in je leven. De daden die je hebt verricht, de woorden die je hebt gezegd, het werk dat je hebt achtergelaten.
De vraag is dus: welke herinneringen wil jij achterlaten als je gaat? Hoe wil jij onthouden worden? Wat wil je hebben neergezet in de wereld?
Een stappenplan naar een memorabel leven
De dood helpt je nadenken over je intenties. Wat wil je doen en waarom? Wie wil je zijn? Welke waarden koester jij? Wat wil je je kinderen meegeven? Hoe zou je de wereld achter willen laten voor volgende generaties?
Pak eens een vel papier voor je, en begin met schrijven. Schrijf op hoe de mensen om je heen jou zouden moeten onthouden. Bekijk vervolgens hoe je deze toekomstige herinnering kunt invullen.
Als je wilt dat mensen jou onthouden als een eerlijk persoon, dan weet je wat je te doen staat. Als je wilt dat mensen je onthouden als een liefdevol persoon die zich inzette voor de medemens, dan weet je wat je te doen staat. Als wilt dat mensen je onthouden als iemand die de wereld heeft veranderd, dan weet je wat je te doen staat.
Je gaat dood, maar nu nog niet
Je leeft! Je hebt een kans om het beste uit jezelf te halen, je talenten te ontwikkelen. Angst voor de dood heeft vaak te maken met het gevoel dat je zou kunnen sterven met het beste nog in je.
Geef het beste dat je jezelf en de wereld te bieden hebt. Leef zoals je herinnerd wilt worden. Zo heb je niet alleen een geweldig leven, je verspreidt ook geluk en liefde onder de mensen die jou ooit zullen herinneren.
Goed, en bekijk nu onderstaande video. En als je hem al gezien hebt, bekijk hem gewoon nog eens. Drie verhalen die je helpen op koers te blijven richting dat wat echt belangrijk is.
Reacties
Drie weken geleden zweefde ik tussen leven en dood. Vandaar dat ik zeker kan zeggen dat het NIET belangrijk is hoe je wil herinnerd worden. Dat heeft alleen te maken met het ego. Wat wél belangrijk is, is de vraag naar zingeving. "Heb ik mijn leven wel zinvol genoeg ingevuld?": dat was de vraag die ik tijdens mijn BDE-ervaring heel sterk heb aangevoeld. Sinds ik 'terug' ben, zie ik nu alles in dat perspectief en ik leef en denk nu anders.
Hallo Kathleen, ik begrijp jouw punt. Ik lees de tekst anders. Zelf heb ik ook op het randje gezeten en gevoeld dat het voorbij zou zijn. Zelf was ik gefrustreerd door de manier waarop. Ik lees deze tekst niet als; hoe wil ik herinnerd worden. Ik zie het meer als een manier van bewust maken. Bewust maken van de dingen die je doet, of deze passen bij wat goed voor jezelf goed voelt. En stil te staan dat het leven kort is, je weet niet wat de toekomst brengt. Het enige wat je kan doen is genieten van het moment.
he niet doen hoor er is hier iemand die je nog lang niet kan missen, jij hebt me zo geholpen de afgelopen maanden terwijl je het zelf moeilijk had, wij houden in elk geval van je dikke knuffel en kus voor jouw!!
ga ik zeker doen ik bedoel ik ga hier nog eens meer over nadenken. vind het niet zo erg als er niemand is die zich mij herinnert want het gaat allemaal over. belangrijker is dat er nu iemand is die mij zal missen.
Zou het niet wat beter zijn. Want dan pas heb je werkelijk rust gevonden. Waarom moeten we zo leven als alles ons opgedragen wordt, is dat leven? Leven is gewoon iets dat je ondergaat en je weet nooit waar het je brengt omdat alles invloed heeft op je en iedereen. Het enige dat leven je brengt is leven.
ik was heel bang om dood te gaan jelle.bang dat mijn kinderen zonder moeder zouden opgroeien.bang dat mijn kinderen dood zouden gaan.jarenlang wilde ik niets horen wat maar met de dood te maken had(wat natuurlijk onmogelijk is) maar was werlijker misselijk van angst als ik het woord alleen al hoorde.nu weet ik dat ik al die jaren niet echt heb geleefd
Goed artikel, en wat een geweldige speech van Steve Jobs. Geniet van je imperfectie – en alles in je leven heeft alleen de betekenis die je eraan geeft.
Niemand weet wat je hebt gedaan of wat je hebt gezegd, maar niemand vergeet welk gevoel je ze hebt gegeven …
Ik vond het heel mooi wat Steve Jobs zei … and for sure he made a difference …
En dan sta je op en denk je…goh…wat heb ik kang geslapen, en wat is de biel opgeruimd zeg. Wie heeft dat allemaal gedaan? Hadden ze mij maar wakker gemaakt. Dan had ik mee kunnen helpen. Beetje naief, vind je ook niet. Je komt niet meer terug na je dood.Wat overblijft is een geestelijke verbinding, en de energie daaromheen, die alles in een nieuw perspectief zet.
“Remembering that you are going to die is the best way I know
to avoid the trap of thinking you have something to lose.
You are already naked. There is no reason not to follow your heart.”
Steve Jobs
Bekijk de video van Steve Jobs in dit artikel ! Heel boeiend. :-)