“Seeking approval and people pleasing
forces you to alter your actions and
speech to no longer reflect what you
actually think or feel.”
Mark Manson
Altijd aardig gevonden willen worden
Constant je excuses aanbieden, overdreven je best doen als er iemand op visite komt, meepraten met meningen die je niet respecteert – als je altijd aardig gevonden wilt worden is je leven onnodig ingewikkeld.
Je loopt rond met de gedachte dat je iedereen tevreden moet houden – dat iedereen je aardig moet vinden. Want alleen dan voel je je gewaardeerd, veilig en waardevol.
Je bent bang voor afkeuring, voor afwijzing. En deze onzekerheid drijft je om constant dat ‘dansje’ te doen. Het dansje om aardig gevonden te worden. Het is vermoeiend, tijdrovend en – als we goed kijken – onnodig.
Je hoeft jezelf niet constant anders voor te doen om je goed over jezelf te voelen. Deze inzichten helpen je richting meer innerlijke vrijheid.
1. Je bezorgt jezelf enorm veel stress
Laten we eerst eens kijken naar de prijs die je betaalt als je altijd aardig gevonden wilt worden. Het is namelijk een vrij tijdrovende en vermoeiende bezigheid.
Niet alleen ben je je constant aan het verontschuldigen voor wie je bent. Je bent ook nog eens aan het denken voor twee: je worstelt met je eigen onzekerheden én je maakt je druk over alle gedachten die je projecteert op de ander:
- ”Ik kwam zo slecht uit mijn woorden, ze zal me wel dom vinden.”
- ”Zij hebben zo’n mooi huis, ze zullen wel op me neerkijken als ze hier langskomen.”
- ”Die mensen vinden me vast en zeker een slechte ouder omdat ik m’n kind niet snel stil krijg, ik schaam me rot.”
Dit soort gedachten leiden tot stress, neurotisch gedrag en een neerwaartse spiraal van onzekerheid. We voelen ons slecht over onszelf, waardoor we ons steeds minder goed kunnen voorstellen dat anderen ons aardig en waardevol vinden – precies zoals we zijn.
Dus? Dus doen we harder ons best om alle scherpe randjes eraf te halen. Constant verexcuseren, gemeende complimenten wegwuiven, onszelf kleineren en belachelijk maken. We vragen onszelf niet ”wat wil ik?” – we doen van alles om goedkeuring te krijgen, aardig gevonden te worden en bovenal: niet afgewezen te worden.
Je kunt jezelf afvragen: is het al die moeite waard?
2. Je stopt jezelf steeds verder weg
Het antwoord op bovenstaande vraag is nee, wat mij betreft. Want hoe beter je je best doet om altijd aardig gevonden te worden, des te meer je jezelf wegduwt. Je eigenaardigheden, je meningen, je kwetsbare plekken, je onzekerheden – alle zaken die je uniek maken. Die je maken tot wie je bent.
Het zijn de kanten van jou die sommige mensen leuk vinden, en anderen niet. Het zijn die eigenschappen die ervoor zorgen dat je geweldig past bij bepaalde mensen, en minder bij anderen.
Maar bovenal: het zijn eigenschappen die er zijn. Je kunt ze wegstoppen wat je wilt – het zal niet veranderen wie je bent, alleen hoe je je voelt.
Je stopt jezelf weg achter een dikke muur van schaamte. In plaats van te luisteren naar je intuïtie en te zeggen en doen wat je hart je ingeeft projecteer je een afgepoetste versie van jezelf. Een versie die niemand zal afkeuren omdat het zo lekker buigzaam en flexibel is.
Maar terwijl je je ‘dans’ doet om altijd aardig gevonden te worden, loop je steeds verder bij jezelf vandaan. De afwezigheid van afkeuring en afwijzing geeft je tijdelijk hoop, maar uiteindelijk zul je jezelf onder ogen moeten zien: je bent niet jezelf.
3. Niemand vindt je ineens ‘onaardig’
Als je niet langer je best doet om altijd aardig gevonden te worden stort niet meteen de wereld in. Mensen vinden je niet ineens onaardig.
Sterker nog – in veel gevallen ontstaat er juist meer rust, duidelijkheid en respect. Want heb je er weleens bij stilgestaan dat jouw onzekerheid – en je poging om aardig gevonden te worden – anderen ook ongemakkelijk kan maken?
Ik vind het bijvoorbeeld prettig als iemand grenzen aangeeft. Anders loop ik constant rond met het gevoel dat de ander mijn leiding volgt om mij tevreden te houden.
Zolang je een vriendelijk persoon bent zullen mensen je gewoon aardig vinden – zelfs als je je grenzen aangeeft of een afwijkende mening verkondigt.
Mensen vinden je aardig als je interesse toont, oprecht luistert, af en toe iets aardigs zegt en niet constant over jezelf praat. Zelfs als je niet perfect bent. Zelfs als ze kanten van je zien waarvoor je je schaamt.
4. Je bereikt niet wat je wilt bereiken
Door je best te doen om altijd aardig gevonden te worden stop je jezelf weg. Hierdoor zullen mensen je misschien niet afwijzen, maar ze leren je ook niet echt kennen. Anderen kunnen nooit echt dichtbij komen omdat je je echte zelf niet wilt laten zien.
Als mensen je niet echt kunnen leren kennen valt er weinig af te wijzen – dat is waar. Maar het werkt ook de andere kant op: het wordt ook moeilijker om echt verbinding met je te maken, om vol overgave van je te houden.
Kwetsbaarheid is de prijs van liefde. Hoe meer je van jezelf durft te laten zien, des te dieper liefde en vertrouwen kan groeien – in beide richtingen. Blijf je achter die muur hangen – druk met je ‘dansje’ om altijd aardig gevonden te worden? Weet dan dat je jezelf altijd tekort doet.
We verlangen allemaal naar liefde. We willen écht gezien worden. Echt gehoord. Door mensen die we respecteren en vertrouwen. Het probleem is, niemand kan door muren kijken. Het is jouw verantwoordelijkheid om die muur af te bouwen en je – stap voor stap – kwetsbaar te durven opstellen.
Het is eng – dat klopt. Het vraagt moed. Maar de vraag is of je een keuze hebt. Want het leven achter die muur voelt dan misschien veilig – je kunt je afvragen of je het echt leven kunt noemen.
Helemaal jezelf durven zijn
Durf jij helemaal jezelf te zijn? Met deze Bundel wil ik je inspireren om je unieke zelf te vieren en de vrijheid te cultiveren om helemaal jezelf te durven zijn. Elke dag, ook bij andere mensen.
Ontdek tips, inzichten, inspiratie en oefeningen om steeds meer jezelf te worden, in kleine praktische stappen. Doe je mee?
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,5 door duizenden deelnemers.
Reacties
Ik ben 75 jaar. Dit noemen de mensen oud, velen zijn al overleden.
Uw raad om meer energie te krijgen en jezelf te zijn zijn die nog nuttig voor mij.ik heb tijdens de lockdown extra mijn best gedaan om energie op te bouwen.Wat denk je!
Goedemorgen Jelle, iedere maandag lees ik weer met veel aandacht je nieuwsbrief en wordt ik met mezelf geconfronteerd. Ik zit midden in een burn-out en heb altijd iedereen gepleasd idd aardig gevonden worden enz enz .. het is iedere week weer een stukje nieuw inzixht .. zou willen dat ik wat van je boeken of me willen abonneren maar dat gaat nu nog niet ivm schuldsanering zodra er ruimte is ga ik me zeker dieper erin verdiepen dank je wel
Hoi Jelle ik doe ook altijd heel erg mijn best om aardig gevonden te worden. Voor de buitenwereld zet ik een masker op. Ik ben nooit echt mezelf en dat zorgt idd voor veel stress. Ik wil dit niet meer. Maar ik vind het zo moeilijk om me helemaal open te stellen voor anderen. Ik voel dan een erge angst opkomen. Weet jij hoe ik hiermee kan dealen,? Bedankt weer voor je inspirerende verhaal!
Mooi artikel weer Jelle en ook een erg mooi en relevant thema! Aardig gevonden willen worden door anderen is een bekende valkuil die ons geluk in de weg kan staan. Ik kijk echter anders aan tegen het concept “altijd jezelf zijn bij anderen”. Ik denk allereerst dat het vrij ingewikkeld, al dan niet onmogelijk is überhaupt te weten wie we ‘echt’ zijn. Daarnaast geloof ik er persoonlijk ook in, dat het goed is een soort grens te behouden naar de buitenwereld toe. Niet als in: dingen uitdragen waar je niet achter zou staan, maar meer als in: niet alles prijsgeven.
@Chantal Mignon, misschien word je wel 95 en heb je nog twintig jaar om in te kleuren! Maar ook al zou je niet veel tijd meer erbij krijgen, is het dan niet juist heel zinvol om de tijd die je nog hebt ontspannen jezelf te zijn en je energie niet weg te laten lekken aan dingen die je leven niet verrijken? Juist nu: geen tijd meer verspillen aan wat iedereen ergens van vindt maar leven vanuit wat je eigen hart je zegt. Genieten van wat kan, ook al zijn er beperkingen.
Goedemorgen Jelle,
Het doet me elke maandagmorgen weer goed om jouw email te lezen! Er is vaak heel veel herkenbaarheid; wat ik vaak ook vind, is, dat mensen je enorm kunnen kwetsen. Of ze dat bewust of onbewust doen… ik heb er toch nog altijd veel last van.. Ik zou onderhand beter moeten weten, ben wel meer mijzelf maar toch… Het vervelende is vaak dat je in de verdediging schiet, terwijl ik mezelf vaak voorhoud om het gewoon allemaal van me af te laten glijden. 2 Jaar geleden een burn-out gehad. Ik zit er weer tegenaan op dit moment. Jouw emails lees ik daarom altijd weer met aandacht. Gedeelde smart is vaak halve smart en ik haal de dingen eruit die voor mij belangrijk zijn. Dan kan ik er toch weer even tegenaan.. dank je wel daarvoor..
Dit is een helder artikel over iets waar ik inderdaad mee worstel. Wat ik voor mijn gevoel mis is welke stappen er te nemen zijn om dit gedrag om te buigen naar gezond gedrag: kwetsbaarheid durven tonen door echt jezelf te zijn. En welke stappen te zetten om weer op één lijn met jezelf te komen, weer jezelf te leren kennen zoals je echt bent buiten de dans om aardig gevonden te worden. Welke gezonde gewoontes zijn krachtig genoeg om de ongezonde gewoonte van de dans om aardig gevonden te worden, te vervangen? Met andere woorden, hoe geef ik deze ongezonde zucht naar goedkeuring op, kom ik terug bij mezelf en stel ik mezelf op als mn echte zelf zonder uit het oog te verliezen wie ik ben? Zelf word ik zeer makkelijk beïnvloed door mn omgeving en heb ik nauwelijks door dat ik mezelf aan het aanpassen ben om “erbij te horen”.
Hi Jelle, heel fijn deze mooie artikelen over leren hoe je echt jezelf kunt zijn en dat je jezelf mag laten zien. De 2e helft van dit jaar heb ik besloten veel dingen te veranderen voor mezelf. Mezelf te dienstbaar opstellen in vriendschappen, relaties en-/ of familie… Die dingen wil ik niet meer. Stap je voor stapje kom ik dichterbij mijn ware zelf. Maar omdat ik mezelf altijd onder heb gedaan ( dat gevoel is er nu.. komt er ook boosheid en vreselijk woede aanvallen in me op. Of ze willen naar boven komen. Ik ben woedend dat ik mezelf altijd heb laten overrompelen met alles, nooit een eigen stem heb gehad. Zelfs nu op het punt ben gekomen, dat ik geen adviezen wol aannemen van niemand in dichtbij zijnde omgeving, wanneer ze mij iets adviezeren. Ik ben letterlijk doof! Ik volg deze protocol in het Spaans gezegt: Mi vida, Mis reglas! Dat herhaal ik de hele dag voor mezelf. Alleen vraag ik me af is het normaal de woede die ik nu voel hoort dit bij het proces??
Dag Jelle, je raakt ons telkens weer met je zin- en waardevolle bijdragen aan een betere wereld (beginnen bij mezelf, toch ?). Dit thema hier is herkenbaar, te herkenbaar. En aan Marjan hierboven in de tweede reaktie mag je mijn contactgegevens doorgeven, ik gun haar je boek “Steeds leuker” dat ik gelezen heb tijdens mijn burnout, grote hulp !
Jaren geleden kreeg ik de quote toegevoegd: je bent je eigen grootste cadeautje! Nog steeds moet ik als ik in de spiegel kijk glimlachen: ik ben inderdaad behoorlijk zwaar. Maar in feite ben ik nu wel heel goed gezelschap van mezelf. Vooral als ik bezig ben met mijn hobby’s. Maar oh, oh, die Corona! Dat je nu beter apart kunt leven dan samen zijn. Afijn, er gloort licht…..en het wordt Kerstmis.
Mijzelf wegcijferen en het ouders en vriendinnen naar de zin maken (pleasen) stopte na een ernstig ongeval. Een donkere tijd brak aan. Ik ben meer dan woedend geweest op een naar ik dacht “vriendin”. Dus nu tijd voor mezelf aan het maken. Uitvinden wat IK wil in vriendschappen. Stapje voor stapje gaat dat beter. Bedankt voor de inspirerende mails.