Bang zijn en het toch doen
Tot een paar jaar terug worstelde ik met het aanknopen van gesprekjes op feestjes, op reis, in koffiezaakjes. Ik vond het eng om zomaar iemand aan te spreken, ook al wilde ik dit dolgraag kunnen.
En toen werd ik uitgenodigd op een feestje, georganiseerd door iemand die ik niet goed kende. Ik vond het een beetje spannend – maar ik had niet gedacht dat dit feestje het begin zou worden van een opwaartse spiraal.
De host liet me binnen en het was allemaal leuk en aardig, totdat hij verder moest en ik me daar een beetje verloren voelde tussen enkel mensen die ik niet kende. Ik was vroeg, dus het was nog niet zo druk. Wat lastig was, aangezien ik me zo niet kon verstoppen in de menigte. Ik liep de kamer in en er stonden vier mannen met elkaar te kletsen. En ik wist even niet zo goed wat ik moest doen.
Ben je klaar voor een positieve spiraal?
Ik leer je de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. 🎉
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
Knoop in mijn maag
Ik wist dat dit het moment was om een gesprekje aan te knopen. Er waren namelijk geen andere mensen. En aangezien niemand mij aansprak voelde de situatie met de seconde ongemakkelijker aan.
Ik besloot om dapper te zijn, en één van de mannen aan te spreken. En ik voelde de knoop in mijn maag. En terwijl ik op de groep mannen af liep merkte ik hoe mijn lijf rechtdoor wilde lopen richting de keuken. Maar op het moment dat ik eigenlijk al nét iets te ver door was gelopen om niet awkward over te komen pushte ik mezelf tóch.
”Hoe kennen jullie [de host]?” gooide ik eruit op een zenuwachtige toon. Ik kreeg antwoord, en de rest van de avond verliep zonder problemen.
En niet alleen dat – sinds dat moment ben ik in een opwaartse spiraal gekomen. Een gesprekje aanknopen is sinds die dag nooit meer zo eng geweest, en ik ben er steeds beter in geworden. Het werd steeds makkelijker om die angst te overwinnen.
We zijn inmiddels jaren verder, en ik ben nu op rondreis door India. Ik knoop continu gesprekjes aan met zowel locals als reizigers. En ook thuis ben ik er veel makkelijker in geworden.
Dankzij die ene daad van dapperheid op dat ene feestje ben ik bijna vrij van angst geworden op dit gebied.
Moedig zijn maakt je vrij
Precies. Je bent moedig wanneer je je angsten voelt en het tóch doet. Moed gaat niet over geen angst voelen. Want als je geen angst voelt, dan heb je ook geen moed nodig.
Vrij zijn van angsten komt vanzelf, maar pas nadat je moedig bent geweest.
Moedig zijn draait om het volgen van je hart. Je doet wat je wilt doen zonder je te laten belemmeren door je angsten. Maar je voelt je angst wel degelijk. En je besluit er toch voor te gaan.
Als je dit niet doet – en dus je angsten niet overwint – dan gaan je angsten je leven dicteren. Dan wordt het onmogelijk om je hart te volgen, om echt te doen wat je wilt. Dan leid je een klein en beperkt leven dat je nooit de voldoening kan brengen waar je diep van binnen naar op zoek bent.
Zonder moed kun je niet groeien
Nu ik in India ben kom ik mezelf continu tegen. En ik merk dat het me razendsnel nieuwe inzichten oplevert. Het loslaten van controle en verwachtingen – de onzekerheid omarmen en leren vertrouwen dat alles op zijn plek komt.
Weten dat ik weinig nodig heb om me goed te voelen. En dat ik dus veel vrijer ben dan ik me thuis besef. Mensen met een open hart tegemoet treden, niet bezig zijn met het verleden of de toekomst, en handelen tegen mijn routines en gewoontes in.
Ik heb ontdekt dat ik de afgelopen maanden te laf ben geweest. Te weinig moed heb getoond en te weinig door mijn angsten heen ben gegaan. Wat onder andere resulteerde in mijn ‘dertigersdip’ waar ik een tijd geleden over schreef.
Als je niet moedig bent dan kun je niet groeien. En als je niet groeit blijf je stilstaan. En met stilstand zijn de meeste mensen al snel niet meer tevreden.
Het ene moment denk je als ik mijn leven zo kan vormgeven dan ben ik helemaal gelukkig. En als het dan zover is, dan geeft dit ‘ideale leven’ je na een paar maanden niet meer de voldoening die je zoekt. Dan ben je toe aan groei, naar meer diepgang, meer ontwikkeling en meer uitdaging.
Zo zitten we nu eenmaal in elkaar. Dus vraag jezelf af in elke situatie waarin je je angstig voelt: wil ik laf zijn, of wil ik moedig zijn? Als het antwoord is: ik wil laf zijn, dan weet je dat je moedig moet zijn.
Bekijk hieronder mijn video voor meer inspiratie. Vind je deze video leuk? Abonneer je dan gezellig op mijn YouTube kanaal.
Reacties
Tof artikel! Het kan geen kwaad af en toe eens buiten je comfortzone te stappen :-)
”Als je niet moedig bent, kun je niet groeien!” Heel erg mooi gezegd :)
Ik wens je veel plezier en veel fijne gesprekken toe in India – het is een ideaal land daarvoor. Mocht het niet zo ver liggen, ik zou er elke week naar toe reizen! Alles is er intens… Veel reisplezier!
Dag Jelle,
Als enig kind zijnde, ben ik opgevoed door 2 overbezorgde ouders.
Toen ik 3 jaar geleden, net geen 30, besloot om alleen in Andalusië rond te trekken, leek het net of er een ramp gebeurde. Vooral mijn mama had het er erg moeilijk mee.
Voor mij was dit de beste reis ever! Ik leerde dat ik erg zelfstandig ben en, dat ik dingen durf en kan waarin ik geremd werd door de angst van mijn ouders.
Ik ga niet beweren dat ik bij mijn vertrek zorgenvrij was. Ik twijfelde soms ook, van ‘kan ik dat?’. Maar het heeft mij zoveel in de plaats gegeven.
Ik heb ook ontdekt dat, als ik mij minder goed in mijn vel voel, zelfvertouwen wat afneemt, ik er echt eens alleen tussenuit moet zodat ik mijzelf vind. En dan is Andalusië mijn plekje :-)
Lesson learned: angst mag er zijn, dat wil zeggen dat wat je doet belangrijk is, maar laat die angst niet overheersen want je kan daardoor hele leuke dingen missen.
Barbara
Top artikel, precies op mij van toepassing. In de reactie van Barbara kan ik me ook erg vinden. Geen enig kind, maar wel ouders die mij niet mijn eigen fouten lieten maken. Dit artikel gaat mij zeker helpen om hiermee te oefenen en er beter in te worden! Thanks Jelle!
Hoi Jelle,
Goed artikel en ook precies een onderwerp waar ik mee bezig ben. Niet op het gebied van sociale gesprekjes, maar andere dingen zoals mijn talenten benutten, zoals oa tekenen.
Het gaat je zeker weten steeds beter af om met mensen te praten….en het is ook gezellig en leuk! Zo kom je nog es wat te weten over mensen.
Ik zou je alleen een ding willen vragen: wil je alsjeblieft het woord “laf” schrappen? Als mensen er nog niet klaar voor zijn hun angst te voelen (en dat kan in vele gevallen heel lang duren) zijn ze niet “laf”. Dat is ook maar weer zo’n oordeel over mensen hun gedrag, waardoor niet verder gekeken hoeft te worden. Laf is bijvoorbeeld een weerloos dier, mens of kind pijn doen….dat soort dingen.
Veel plezier in India!
Have a good time!
Anita
Inspirerende lectuur ik zie al uit naar volgende week groetjes en nog een leuk verblijf in India
Door door te zetten en gewoon steeds iets verder te gaan, ben ik nu bijna van mijn claustrofobie af! Op eigen kracht, met een beetje hulp van mijn vriend. Nu kan ik wel een grot in en durf ik door smalle ruimtes te (scuba)duiken. Nooit gedacht dat ik dat zou durven! Een waar woord, Jelle, moed laat je goed voelen!
een paar citaten in deze contaxt;
de essentie van kennis is, als je haar hebt, haar ook te gebruiken (Confucius)
je maakt of een stap voorwaarts naar persoonlijke groei, of een stap terug naar veiligheid (Abraham Maslow)
als je waagt, groeit je moed. Als je aarzelt, groeit je vrees. (Mahatma Gandhi)
Het gevoel van angst is enerzijds een goed teken, maar aan de andere kant een in je jeugd aangeleerde gewoonte die je tot op latere leeftijd blijft herinneren. Vaak is het niet de huidige ervaring van een angstig moment, kijk b.v. naar angst voor een examen, maar een nare herinnering van een eerdere ervaring. Je voelt dus je herinnering.
Een heel mooi artikel, zoals ik van je gewend ben ☺. Maar, als ik m’n hart wil volgen, dan moet ik pal tegen allerlei onzinnige wetten en regels ingaan, met alle gevolgen van dien. Regels en wetten die mij belemmeren om te doen wat ik graag wil doen, regels en wetten waarvan ik al gauw zoiets heb van: “Laat maar!”. En daar gaan mijn dromen. Hoe zou je daarmee het beste kunnen omgaan? Negeren is helaas geen optie, om nog meer problemen te voorkomen.
Wat een leuke video! Inspirerend en ik heb er ook om moeten lachen (blije babygeiten :D). Dank je wel hiervoor :)
Geweldige video!
Nog wel 1 vraagje, hoe vind je wat je hart wil? Hoe ontdek je dat terug? Het zal wel aan mij liggen, maar ik heb totaal geen idee meer wat ik nu écht leuk vind of wil doen.
Hoi Jelle,
Bedankt voor je goeie tips je helpt me hierdoor om vooruit te komen in mijn leven, ik kijk elke week uit naar je nieuws brief, je tips werken echt. Nogmaals bedankt 👍 😘