“You have to fill your cup.
You then give away the overflowing,
but you keep a cupful for yourself.”
Wynonna Judd
Appeltaart en appelcider
Je hebt een prachtige boomgaard, en elk jaar heb je een enorme oogst. Je roept het hele dorp bij elkaar, en iedereen helpt je met plukken. Er is méér dan genoeg voor iedereen.
Jij hebt appels, de rest van het dorp heeft appels. Er is appeltaart, appelcider – appels in overvloed! Jullie hebben een heerlijke middag – iedereen rolt misselijk en dronken naar huis met een zak verse appels.
Zo gaat het elk jaar, en het is dolle pret. Het leven is goed in je appelige wereld.
Maar toen besloot je iets vreemds
Ja – wat er gebeurde was niet duidelijk. Maar je kreeg een kronkel in je hoofd. Het voorjaar kwam, en je besloot het anders aan te pakken.
Je riep de mensen niet bijeen om te komen plukken. Je kapte een paar appelbomen. Zo kon je de appels makkelijker plukken. Je kon zelfs bij de appels waar je normaal niet bij kon. Overvloed met veel minder gedoe.
Het kost jou meer werk én een appelboom. Maar je maakt het makkelijker voor de anderen. Het dorp is blij – ze hoeven niet zo hard te werken. Maar – er is geen gezellige middag, geen misselijkheid, geen dronken mensen die naar huis rollen.
Wat ging er mis?
De jaren gaan voorbij. En ineens kom je tot een grimmige conclusie: er is nog maar één appelboom. En door deze laatste boom te kappen maak je een einde aan de overvloed.
Je land is leeg. Je hebt niets meer te geven aan het dorp.
Je hebt zóveel gegeven dat er armoede ontstaat. Nooit meer appels, nooit meer appeltaart, nooit meer dronken naar huis rollen vanaf jouw boomgaard.
En het voelt klote. Je voelt je leeg, waardeloos en klein. Je raakt in de put. Je voelt je gespannen.
Wat ging er mis? Je deed het juiste. Je gaf wat je te geven had. Je hebt jezelf zo ontzettend weggecijferd voor het hele dorp – en nu heb je zelf niet eens één appel meer.
Bouw een fruitboomgaard
Nou – de moraal van het verhaal is duidelijk. Stop met het kappen van je appelbomen. Stop met jezelf wegcijferen, stop met het brengen van offers.
Want met ieder offer dat je brengt, maak je jezelf minder capabel om te geven. Je kapt een boom uit je boomgaard. Je kunt niet blijven offeren. Op een gegeven moment zijn alle bomen gekapt.
Wat je wilt doen is delen. Delen uit overvloed. Delen omdat je zoveel hebt. Je overvloed verspreiden onder zoveel mogelijk mensen. Hoe werkt dat?
Zet jezelf op de éérste plaats
Precies. Op nummer 1. Niet op de laatste plaats.
Maar is dat niet egoïstisch? Tja. Is het egoïstisch dat je in het vliegtuig eerst jouw zuurstofmasker op zet voordat je het bij je kind doet? Ik denk van niet. Je denkt aan jezelf uit liefde voor anderen.
Als het goed met jou gaat, kun je anderen in hun kracht zetten. Dan kun je er voor ze zijn, ze helpen en steunen waar je kan. Dan kun je delen uit je overvloed aan geluk, liefde, kracht en energie.
En omdat je zoveel te bieden hebt, kom je niet zonder te zitten. Je zorgt ervoor dat jouw fruitmand gevuld is. En wanneer hij overloopt deel je de rest.
Hoe ziet dat eruit in de praktijk?
Het is simpeler dan je denkt.
- Je werkt aan het vergroten van je zelfliefde en je zelfvertrouwen.
- Je begint je grenzen duidelijker aan te geven.
- Je voelt je sterker, zekerder, gelukkiger en vrijer.
- Je voelt sterker dat jij bepaalt wat jij doet met je leven.
- Je gaat jezelf beschouwen als waardevol, als goed genoeg.
- Je gaat anderen helpen omdat je dat wilt, niet omdat je vindt dat het hoort of moet.
Je bouwt zoveel zelfliefde op dat je deelt vanuit liefde. Niet vanuit de angst om afgekeurd te worden, niet goed genoeg te zijn of in de problemen te komen.
Dus stop met jezelf wegcijferen
Jezelf wegcijferen en opofferen is het kappen van je boomgaard. Delen vanuit liefde is anderen rijkelijk laten meegenieten van jouw enorme oogst. Jezelf wegcijferen maakt je zwakker en zwakker. Delen vanuit overvloed maakt je sterker en sterker.
Dus pak je schep. Plant een paar boompjes. Verzorg ze goed. Hoe beter jij voor jezelf zorgt vanuit (zelf)liefde, des te meer je te bieden hebt.
Dan kun je daarna iedereen misselijk maken met je onweerstaanbare appeltaart en iedereen dronken voeren op je heerlijke appelcider. :)
En ja – ik heb er een cursus over ontwikkeld, mocht je er een zetje bij kunnen gebruiken. Lees hier wat andere deelnemers erover zeggen…
Reacties
Nou Jelle, dat verhaal gaat naar mijn idee behoorlijk mank.
Hoe kun je nou uit liefde voor anderen zo’n boomgaard kappen? minder werk voor jezelf en toch overvloed….en telkens minder te delen, lijkt me zo.
Nee, dat verhaal snap ik niet. Eerder een daad van egocentrische zelfzucht dan van liefde en plezier in delen.
Je hebt hem door Marjan. ;)
Boeiend, dit artikel zet me aan het denken. Er zit zoveel waarheid in. Nu nog gaan toepassen.
Leuk sprookje, met een behoorlijk waarheidsgehalte.
Ik weet uit ervaring ook dat delen vanuit overvloed jezelf en anderen rijker en sterker maakt en jezelf wegcijferen of offers brengen uit gemakzucht of gebrek aan inzicht, je armer en zwakker maakt.
Hoe pas je dit toe in een huis met kinderen?