Waar moet ik beginnen?
Er ligt een ambitieus projectplan voor je. Hierin heb je alle taken die je moet afronden netjes uitgewerkt. Fijn, maar waar moet je beginnen?
Het antwoord op die vraag ligt verborgen in je projectplan. Veel taken kunnen namelijk pas worden uitgevoerd zodra een andere taak is voltooid. Deze taken zijn afhankelijk van eerdere taken.
Door deze keten van afhankelijkheid in kaart te brengen, kom je uiteindelijk uit bij het begin. Bij de taak die je nu moet oppakken om de boel in beweging te zetten. Laten we eens kijken hoe dat in zijn werk gaat.
Voorbeeld: Een boek schrijven, over hamsters
Oké, je wilt een boek schrijven. Een boek vol met tips over hamsters. Geweldig. Er zijn veel plannen, er is veel te doen. Waar begin je?
- Het is duidelijk dat je het boek pas kunt opsturen naar een uitgever als je het geschreven hebt. Dus over die taken hoef je nog niet na te denken.
- Ook de vormgeving van de cover is nu niet relevant. Misschien dat je een fotoshoot met je hamster moet plannen. Maar dat komt allemaal later pas.
- Je moet eerst weten waar je precies over wilt schrijven. Hamsters dus. Wat wordt het onderwerp van het boek? Welke vragen wil je beantwoorden voor de lezer? ‘Zo maak je je hamster super gelukkig’. Prima.
- Voordat je kunt gaan schrijven, moet je eerst een overzicht maken van alle hoofdstukken waarin je de vragen van de lezer gaat beantwoorden. Wat zijn de verschillende manieren om hamsters gelukkig te maken?
- Voordat je kunt gaan schrijven aan hoofdstuk 1 (‘Hamsters zijn ook mensen’), is het slim om een outline te maken van dit hoofdstuk. Welke punten wil je behandelen?
- Nu je een outline hebt kun je beginnen met schrijven. Je kunt de punten in je outline invullen en beginnen met het vullen van je legendarische boek.
- Voor je het weet heb je een boek geschreven! Over hamsters! Wéér iets dat je van je bucketlist kunt strepen.
Door de keten van afhankelijkheid even uit te denken, wordt het vaak heel duidelijk waar je precies moet beginnen.
Het wordt pas relevant wanneer het relevant wordt
Door je pas druk te maken over taken wanneer ze relevant worden, kun je jezelf veel makkelijker door ingewikkelde projecten heen werken. Dingen doen er niet toe, totdat ze ertoe doen. Het is een valkuil om je bezig te houden met onderdelen van het project die voorlopig nog niet relevant zijn. Het veroorzaakt uitstelgedrag omdat deze taken vaak overweldigend aanvoelen.
Vaak moeten er nog belangrijke beslissingen worden genomen voordat je aan die taak kunt beginnen. En als je dan toch probeert die taak te voltooien, terwijl hij eigenlijk afhankelijk is van andere taken, ben je niet vooruit te branden.
Merk je dat je je vaak bezighoudt met de taken aan het einde van de keten? En krijg je het project maar niet afgewerkt? Ga dan even zitten, maak een overzicht van je taken en denk na over de keten van afhankelijkheid. En begin vervolgens bij het begin.
Vraag je voortaan voordat je aan een taak begint: “Wat moet er gebeuren voordat ik deze taak effectief kan voltooien?” Moeten er nog dingen worden afgerond? Moeten er nog beslissingen worden genomen? Zo ja, doe die eerst en merk hoe je een stuk sneller door je projecten vliegt!
Reacties
Je voorbeeld van een strategie om te komen tot het schrijven van een boek vind ik zelf niet de effectiefste. Mijn voorstel: besluit om iedere dag op een tijdstip een kwartier te schrijven ZONDER TE CORRIGEREN, dus 15 minuten onafgebroken tikken of pennen, als je niet weet wat te schrijven dan schrijf je dat gewoon, een letterlijke hersendump zeg maar, vergeet zinsbouw of gramatica. Sla je brouwsels op zonder ze na te lezen. Na verloop van tijd zul je merken a: wat het onderwerp is en zul je onbewust als vanzelf steeds beter gaan schrijven. Belangrijk is een gewoonte te maken van de activiteit schrijven. Natuurlijk: na een tijdje zul je eerder opgeslagen stukken gaan doorlezen en gaan corrigeren en in het geheel een structuur aanbrengen zodat het prettig leesbaar wordt voor een ander, dat is iets anders dan schrijven. Net als met de hamster foto-shoot: vergeet alles wat er bij komt kijken: isoleer je voor 15minuten, 10 desnoods 5 om aan 1 stuk door te schrijven zonder bewust over boekschrijven na te denken.
Dat is eigenlijk precies wat ik ook altijd doe, maar dan wel nadat ik eerst de hele structuur van het boek heb uitgedacht. Vervolgens ga ik zitten en schrijven, zonder achterom te kijken. Gaat lekker snel en zorgt meestal ook voor betere schrijfsels. Bedankt voor je aanvulling!
Wat een mooi artikel! Leuk voorbeeld van een boek over hamsters ;-). Kleine verandering in perspectief waardoor je weer zin krijgt om te beginnen aan de eerste stappen van een groter project. Ik denk normaal alleen aan het eindproduct en laat me dan afschrikken door alle tussenstappen – waardoor ik vaak niet eens begin.
Door dit artikel kijk ik er anders na en doe ik alleen wat ik nu kan doen. De rest komt later vanzelf als het het moment ervoor is. Bedankt voor het inzicht :-)!
Zeer goed gegeven tips zoals altijd maar met productiever werken lijkt mij hier de stijl van mindmappen duidelijker.
1 Eerst alles opschrijven wat je bezig houd (minddump)
2 Structuur brengen (dmv van deze punten in hiërarchie/belang te plaatsen)
3 Daarna verbinden met lijnen zodat je op 1 bladzijde een overzicht hebt
Google maar even op mindmap voor voorbeelden.
Succes
Ik ben wel benieuwd naar dat boek over hamsters!
:) Fijn artikel weer!
Bedankt!
Dat is een goeie, ik ben niet zo van het plannen en sta nu voor een verhuizing. In plaats van dat ik begin met weggooien/weggeven of verkopen van de spullen die niet mee hoeven zit ik oeverloos te kijken naar een nieuwe bank…