Dromen uitstellen omdat je bang bent
Dus je wilt een paar maanden backpacken door Azië? Een aantal maanden geleden sprak je met jezelf af dat dit een droom is die je wilt waarmaken. Je zou graag het avontuur opzoeken, kennismaken met nieuwe culturen en je eigen grenzen verkennen. En toch sta je vandaag opnieuw in de file op weg naar kantoor. Wat gaat er mis?
Je wilt emigreren naar Frankrijk om een eigen Chambres d’Hôtes te beginnen, je wilt je baan opzeggen en fulltime voor jezelf beginnen of je zit te denken aan een carrière switch. Stuk voor stuk grote dromen die je leven in de positieve zin kunnen veranderen, maar die je toch nog even voor je uit wilt schuiven.
Hoe komt dat? Waarom realiseren we onze grootste dromen niet gewoon? Wat houdt je tegen om dat ticket te boeken en naar Thailand te vertrekken? Precies, angst.
Angst houdt je in zijn greep
Wij mensen zijn snel bang. Veel mensen zijn bang voor het onbekende, maar dat is vaak niet de angst die je belemmert in het verwezenlijken van je grootste dromen. De grootste belemmering die je tegenhoudt is de angst het bekende te verlaten.
Nu weet je wat je hebt. Als je dit allemaal inruilt voor iets anders is het nog maar de vraag of je net zo gelukkig zult zijn. Het bekende voelt veilig. Definitief kiezen voor een andere weg wordt vaak geassocieerd met ‘schepen achter je verbranden’.
Tienduizenden mensen keren iedere dag terug naar het kantoor dat ze haten, om het werk te doen wat ze tegenstaat met mensen die geen respect voor ze tonen. Een onbegrijpelijke situatie, want waarom zou je blijven plakken op een plek die je ongelukkig maakt?
Deze mensen blijven hangen omdat ze bang zijn het bekende achter zich te laten. Ook al is dat wat ze nu hebben zo verschrikkelijk, alles went. En iets in hen benadrukt dat je beter kunt blijven plakken bij het veilige bekende, ook al bevalt dat je niet, dan een onzekere situatie tegemoet te gaan.
De angst om het bekende los te laten houdt talloze mensen in de greep. Als je erover nadenkt is het te belachelijk voor woorden. Je hebt ten slotte wel iets beters te doen dan dingen waar je ongelukkig van wordt! Maar angsten zijn niet rationeel, en als je ze nooit rationeel behandelt zullen ze blijven bestaan.
Trek jezelf over de drempel en breng je angsten in kaart
Je kunt je angsten pas achter je laten als je precies weet waar je bang voor bent. Veel mensen ontdekken pas waar ze eigenlijk bang voor zijn als je een tijdje blijft doorvragen. En zodra ze ontdekken hoe kinderachtig deze belemmerende angst eigenlijk klinkt kunnen ze hem loslaten.
Door de onderstaande vragen te beantwoorden kun je erachter komen welke angst je op dit moment tegenhoudt je droom waar te maken. Vervolgens ga je verkennen hoe realistisch deze angst is, en hoe je jezelf kunt indekken tegen de mogelijke risico’s die je loopt.
1. Wat is je absolute nachtmerrie?
Stel dat je je droom zou uitvoeren, wat zou dan het absolute doemscenario zijn? Wat kan jou allemaal voor ergs overkomen wanneer je deze droom doorzet? Maak het zo pijnlijk en pessimistisch als je kunt, tot in de kleinste details. Zou het het einde van je leven betekenen?
Je zou je ticket boeken en vertrekken naar Thailand. Je baas zou je zeker ontslaan, je zal beroofd worden, je raakt je bagage kwijt, je wordt eenzaam, de mensen thuis beginnen je te haten omdat je zo lang weg wilt, je geld raakt op, je zult je huis kwijtraken en ga zo maar door.
Voor ieder punt dat je hebt opgeschreven schrijf je twee cijfers op van 1 tot en met 10. Hoe permanent is deze verandering in jouw leven? Als je je huis kwijt raakt, dan ben je waarschijnlijk niet voor de rest van je leven dakloos, dus is dit geen permanente verandering en kun je het becijferen met bijvoorbeeld een 2. Vraag jezelf vervolgens af hoe waarschijnlijk het is dat deze verandering daadwerkelijk plaatsvindt, en geef het een cijfer van 1 tot en met 10.
2. Wat kun je doen om de nachtmerrie te repareren?
Voor ieder van de punten die je in je vorige antwoord hebt benoemd vraag je jezelf af: ‘Wat zou ik kunnen doen om deze situatie te repareren, al is het maar tijdelijk?’
In de meeste gevallen zijn er veel dingen die je kunt doen om de touwtjes terug in handen te krijgen. Wees creatief, en schrijf alle dingen op die je te binnen schieten. Hoe kun jij je leven zo snel mogelijk weer op de rails krijgen als de hel daadwerkelijk losbarst?
3. Wat is het meest waarschijnlijke scenario?
Nu je je absolute nachtmerrie hebt uitgewerkt is het tijd om realistischer te worden. Want wat is het meest waarschijnlijke scenario? Wat denk je dat er echt zal veranderen als jij je droom uitvoert?
Hoe permanent zijn deze veranderingen in jouw leven? Geef zowel voor de goede als de slechte veranderingen een cijfer van 1 tot en met 10. Je kunt bijvoorbeeld tot de conclusie komen dat een lange reis door Thailand voor jou een permanente positieve verandering oplevert van een 8, terwijl je je laat belemmeren door risico’s die je met een tijdelijke 2 becijfert.
Met andere woorden, als je je droom doorzet verandert je leven waarschijnlijk permanent ten goede. En de nare veranderingen die als gevolg hiervan kunnen ontstaan zijn slechts tijdelijk.
4. Wat zou je doen als je nu ontslagen werd?
Veel belemmerende angsten zijn gebaseerd op geld. Want wat als je niet voldoende geld zou hebben? Stel jezelf de vraag wat je nu zou doen als je ontslagen werd. Wat zou je plan B zijn om toch rond te kunnen komen?
En wat als je er nu voor zou kiezen om ontslag te nemen, wat zou je dan later kunnen doen om je carrière weer op te pakken mocht dat nodig zijn?
5. Wat heb je uitgesteld vanwege angst?
De dingen die je uitstelt uit angst verdienen je aandacht. De dingen die we het meest vrezen, zijn vaak de dingen die we juist moeten doen. Dus welke dingen doe je niet omdat je het simpelweg niet durft? Denk aan dat gesprek met je baas, het plegen van een telefoontje, het geven van een presentatie etc.
In je angsten schuilt je geluk. Push jezelf om dat te doen wat je graag zou willen doen maar eigenlijk niet durft. Risico’s zijn niet zo eng zodra je ze neemt.
6. Wat is de prijs van uitstellen?
Stel dat je toe blijft geven aan je angsten, hoe zou je leven er dan uitzien over 3, 5 en 10 jaar? Zou je gelukkig zijn? Zou je het jezelf vergeven als je nooit achter deze belangrijke droom aan bent gegaan?
Ook niets doen heeft zijn prijs. Je laat namelijk een potentieel levensveranderende ervaring lopen in ruil voor een gevoel van veiligheid. Is dit offer het gevoel van veiligheid waard?
7. Waar wacht je op?
Er komt nooit een geschikt moment om te emigreren, om een wereldreis te maken of om je baan op te zeggen. Het leven zal je hier geen ruimte voor geven. Jij moet zelf de knoop doorhakken en de nodige stappen ondernemen.
Wacht jij nog altijd op het perfecte moment? Waarom? Waar ben je bang voor? Wellicht kun je nog aanvullingen bedenken op je voorgaande antwoorden. Welke problemen zouden er ontstaan als je nu direct stappen zou ondernemen? En wat zou je kunnen doen om deze problemen te beperken?
Losbreken uit je veilige omgeving is niet altijd gemakkelijk. Het is veel makkelijker om je levensdromen voorbij te laten varen. Besef je echter wel dat je zelf de keuze hebt. Jij bepaalt welk pad je bewandelt. Als jij stopt met je baan vinden ze wel weer een ander, de wereld draait wel door. Of jij nu je dromen verwezenlijkt of niet.
Bereid jezelf voor op de dingen waar je onbewust zo bang voor bent en neem de stap. Breek los uit je vertrouwde wereld om je dromen te verwezenlijken. Maak je niet druk om wat anderen van je denken, volg je eigen weg. Lees ook ‘Niemand Geeft om je, en dat is iets Goeds‘.
Meer tips om los te breken?
Wil je ontdekken hoe je los kunt breken uit je veilige wereld om je dromen echt na te jagen? Bovenstaande tips en nog veel meer bijzondere strategieën vind je in het boek ‘Een Werkweek Van 4 Uur‘.
Reacties
Angst is zeker een belangrijke belemmering bij het verwezenlijken van je dromen, maar ik denk dat het niet het enige obstakel is. Naast angst is het ook domweg een gebrek aan energie. Na een lange dag van hard werken willen veel mensen kunnen neerploffen op de bank en verstand op nul zetten. Men heeft dan gewoon geen puf meer om allerlei wilde plannen uit te werken.
Het is dus niet alleen een kwestie van angsten overwinnen, maar ook van energie mobiliseren.
Een prima artikel Jelle!
Uiteindelijk zijn we allemaal bang dat als situatie zus of zo gebeurt, we het niet aankunnen.
Als je alles aankunt wat je op je pad vindt, wat blijft er dan nog over om bang voor te zijn?
Angst en verandering horen nou eenmaal bij het leven :)
Het juiste artikel op dit moment voor mij! Ik sta ook voor een aantale keuzes dit jaar en dit trekt mij even goed over de streep bij een aantal van deze keuzes!
De factor ‘het juiste/geschikte moment’ kan m.i. wel heel bepalend zijn. Jonge schoolgaande nog thuiswonende kinderen bijvoorbeeld. Die vanwege scheiding en co ouderschap het e.e.a. te verwerken hebben. Dus mijn ticket naar Thailand kan ik NU nog niet kopen. Verder vind ik het een heel goed artikel en herken er veel in en weet inmiddels hoe bepaalde dingen werken.
Ha Jelle, dank voor dit artikel, dat wel meteen een paar gedachtes bij me opriep.
Komen ze:
In ‘Een werkweek van vier uur’ komt het er in wezen op neer dat de schrijver goed weet hoe hij moet delegeren. De bottemline van dat hele boek is dat hij andere mensen zijn werk laat doen. Tja. Die mensen kunnen het echt niet af met vier uur per week, hoor… En: moeten we dat eigenlijk wel willen? Zelf heb ik er geen behoefte aan om in een hangmat op een tropisch eiland werk te delegeren. Maar dat is natuurlijk iets persoonlijks, hij vindt dat zo te lezen geweldig.
Het is overigens niet alleen angst wat ons drijft om dingen wel of niet te doen. Veel mensen willen die wereldreis, dat andere huis, die andere baan, die andere partner, omdat ze denken dat ze ‘daar’ gelukkiger zullen zijn. Dat is zelden het geval…
Daarbij moet een verlangen groot genoeg zijn om verwezenlijkt te worden. Natuurlijk kunnen je verlangens overschaduwd worden door angst, maar zoals Byron Katie zegt: ‘Je doet iets, totdat je het niet meer doet.’ Of: ‘Je doet iets niet, totdat je het wel doet.’
Ik vind dat altijd een troostrijke gedachte. Als je echt iets moet doen, komt dat moment. En anders was het kennelijk toch niet de bedoeling…
Ik denk persoonlijk dat het niet altijd angst hoeft te zijn dat je weerhoudt. Zoals Deborah ook al aangeeft kunnen er een hele boel andere factoren meespelen.
Soms is de tijd er nog niet rijp voor en komt er vanalles en iedereen tussen om het (goed) te kunnen uitvoeren. Het zal menigeen ‘wazig’ in de oren klinken, maar als de tijd daar is doet de gelegenheid zich vanzelf voor.
Hoe vaak heb je wel niet iets waarvan je denkt het is goed dat mij dit nu pas gebeurd/overkomt en niet jaren geleden toen je met de plannen begon. Ik denk dat als je terug kijkt op je leven er verschillende dingen zijn die uiteindelijk beter/mooier/ geslaagder zijn dan dat jij in eerste instantie had gepland.
Het is de som van hoe GRAAG wil je iets, want dan ben je bereid om er ook offer voor te brengen.
Tevaak blijf je hangen om angst, verpakt als verplichtingen. Draai het eens om:
"Ik doe het, wat moet ik nu nog regelen om mijn zaakjes goed te regelen…."
Heb het gedaan (naar Berlijn).
geweldige ervaring en binnenkort kom ik terug. Maar dat is tijdelijk, want toen ik de stap eenmaal genomen had, was het makkelijker dan ik verwacht had.
@ Leo
Ik neem aan dat je geemigreerd bent en dat het geen vakantie is (geweest). Super dat je die stap hebt genomen, maar jij kon het doen omdat je bv. alleen was of dat je partner bereid was mee te gaan. Die mazzel heeft niet iedereen.
Toch blijf ik denken dat angst niet het grootste probleem is, maar meer de omstandigheden.
Hai Jelle. Na zeven jaar wachten eindelijk de kans gepakt en ga mijn studie afmaken!!
Geweldig om te lezen!!
Het lezen van deze tekst heeft mijn dag gelijk mooier gemaakt.
Bedankt!!!
Ik zit vastgeroest in een saaie rotbaan, een gezin met schoolgaande kinderen en een ex die er op uit is om mij financieel aan de grond te krijgen…
Hoe kan ik dan in godsnaam mijn dromen verwezenlijken als iedereen aan je zit te trekken? Dromen genoeg, maar ze zijn achterhaald door een verkeerd gekozen verleden…..
klinkt goed…nu eerst nog dromen !
Ik heb het niet eens met een baan,maar ik durf niet goed meer om met mijn paard een buitenrit te rijden.
Met mijn vorige paard heb ik een gevaarlijke situatie meegemaakt, wat bij mij nogal veel indruk heeft achtergelaten,en durf ik dus niet goed meer, terwijl ik daarvoor,altijd alleen met mijn paard op pad ging.
Heeft iemand nog tips, behalve met een ander paard, fiets of iemand mee te laten gaan,nog een ander idee, en hoe pak je je angst aan, ik denk dan dat er weer zo’n doemscenario onstaat, terwijl dat helemaal niet hoeft te wezen….