“Remembering that you are going to die
is the best way I know to avoid the trap
of thinking you have something to lose.”
Steve Jobs
Aan alles komt een einde
Ja – aan alles komt een einde. Dat klinkt niet leuk, want we willen juist dat dingen voor altijd doorgaan. We willen voor altijd leven, voor altijd gezond zijn, voor altijd onze dierbaren bij ons houden en voor altijd onze planeet groen en gezond houden.
Maar dat kan niet. Want zo werkt het niet.
Dingen komen en gaan. Dat doen ze ook als jij dat negeert. Jouw wensen en verwachtingen doen er niet toe. Het verandert niets aan de realiteit. Dingen komen en gaan – alles is tijdelijk.
He bah, wat een stom artikel
Ik weet het. Dit is geen leuk onderwerp. Behalve als we het hebben over dingen die we vervelend vinden. Want dan vinden we het heerlijk als het eindigt.
Ik ben blij als er een einde komt aan periodes vol stress. Dat nare gevoelens komen maar ook weer gaan. Dat er na de winter weer een lente begint. Dat buikgriep niet voor altijd is. Dat er na rouw weer ruimte komt voor blijdschap.
Maar het betekent ook iets heel belangrijks – iets waar we maar zelden echt over nadenken: je leven hier is niet eindeloos.
Vind je dat een trieste gedachte? Weet dan dat je dit besef kunt gebruiken om je leven rijker en fijner te maken dan ooit tevoren.
Hoe maakt dit besef mijn leven beter?
Je hoort vaak verhalen van mensen die op een haar na aan de dood zijn ontsnapt. Een heftig ongeluk of een levensbedreigende ziekte bijvoorbeeld. Er is een moment dat ze zeker weten dat het einde gekomen is – en dan krijgen ze tóch een tweede kans.
En deze mensen ontwikkelen vaak een veel diepere waardering voor het leven. Ze voelen dankbaarheid voor de simpele dingen. Een nieuwe dag, een simpele ademhaling, genieten van dierbaren, kijken naar de bruisende stad, vol verwondering genieten van de natuur.
En dit gevoel van dankbaarheid, van waardering en verwondering kunnen we zelf ook creëren. Door de werkelijkheid niet uit het oog te verliezen.
Het leven zien als een zakje snoep
Als kind kreeg ik weleens een zakje snoep. En zoals de meeste kinderen ging ik flink tekeer. Ik stopte de snoepjes in m’n mond zo snel als ik kon. Maar naarmate het zakje leeg begon te raken, ging mijn tempo omlaag. Niet omdat ik misselijk werd, maar omdat ik het plezier zo lang mogelijk wilde rekken.
Dus wat deed ik? Ik stopte met kauwen en begon op de snoepjes te zuigen. En ik deed m’n best om ze meer te waarderen. Het waren ten slotte mijn laatste snoepjes, wie weet hoe lang het duurt voordat ik weer een zakje snoep krijg!
En dit is denk ik wat je wilt doen met je leven. Je wilt elke dag beseffen dat je leven tijdelijk is. En je realiseren dat je er dus nu van moet genieten – niet straks. Want straks bestaat niet.
Je leven is niet vanzelfsprekend
Je leven is niet vanzelfsprekend. Dat is het nooit geweest. Ook al doet je brein net alsof het wel zo is. Leven – jouw bestaan op deze planeet – is uitzonderlijk op zoveel verschillende manieren dat het bijna grappig is hoe achteloos we ermee omgaan.
Je kreeg vandaag een nieuwe dag om dit leven te ervaren. Om te bewegen, te ademen. Om gevoelens te ervaren, gedachten te hebben en tijd door te brengen met je dierbaren.
Deze dag lijkt misschien niet speciaal. Maar hoe zou deze dag voelen als je zojuist bent ontsnapt aan de dood? Als je zeker wist dat het klaar was, en je toch nog een dag als deze kreeg?
Waarschijnlijk zou je vervuld zijn met dankbaarheid en waardering. Je zou zien dat je leven een wonder is. En je zou beseffen dat niets vanzelfsprekend is in dit leven. Ook al voelt het soms wel zo.
Dankbaar omdat je leeft
Dankbaarheid en waardering zijn wat mij betreft de enige logische gevoelens. De enige logische reactie op een nieuwe dag, een nieuwe ademteug, een nieuw moment met een dierbare. Maar eenvoudig is het niet altijd, ook niet voor mij. Omdat we onze tijdelijkheid steeds weer uit het oog verliezen. En steeds weer het gevoel hebben dat dit leven in deze vorm nooit zal stoppen. Wel voor anderen natuurlijk – maar niet voor ons.
Daarom is het realiseren van je tijdelijkheid zo waardevol. De waarheid kun je niet veranderen. Maar je kunt het wel gebruiken als gereedschap om je leven te zien voor wat het is: een wonder. Een gekke, bijzondere toestand dat staat voor veel dingen, maar niet voor vanzelfsprekendheid.
Dus laat het eens bezinken, je eigen tijdelijkheid. We zijn hier maar kort. Wat wil je ermee doen? Hoe wil je je beperkte hoeveelheid tijd en energie besteden? Aan drama, ellende en negativiteit? Of aan waardering, liefde en innerlijke rust? Adem eens diep in en uit. En voel je dankbaar voor je leven – hoe het er ook voor staat op dit moment.
Dit is wat het is. Accepteer en waardeer. En blijf dat doen, net zo lang tot het einde echt in zicht is. En weet dan dat je dit leven echt hebt ervaren. En dat je zonder spijt een laatste keer je ogen kunt sluiten.
Best een mooi idee, toch? 😊
Reacties
Mooi artikel Jelle!
Dank je!
Hoi Jelle, ik lees elk nieuw artikel dat je schrijft en herhaal bijna elke week wat erin je boek staat. Ik voel me hierdoor sterker en zelfverzekerder. Ook heb je een fijne schrijfstijl. Ga zo door ! ♥️
Ik zit nog met een probleem waarop ik het antwoord niet weet. Het zou leuk zijn als je hierover schrijft op je blog. Wat je wil, natuurlijk.
Ik raak vaak gekwetst wanneer ik liefde, aandacht en glimp van mezelf geef en hierop weinig respons ontvang van de andere partij. Ik wil graag vriendschappen opbouwen, maar door deze afwijzingen, lukt het me maar moeilijk om weer liefde te geven. Herken je dit? Ik weet dat ik mezelf lief moet hebben of moet waarderen wat ik wel ontvang, maar het uiteindelijk krijgen van liefde en aandacht is toch wel waardevoller. Ik weet dat ik niet veel moet verwachten van mensen, maar je wilt als mens toch niet alleen liefde geven, maar ook heel graag ontvangen? Dan is het erg lastig om niets te verwachten, vind ik.
Vivian.
Hoi Vivian,
Geef je misschien je aandacht en liefde weg aan de verkeerde mensen? Zulke mensen zijn niet “ verkeerd” als mens maar misschien niet zo goed in delen en aandacht en liefde geven.
Ik herken wat je schrijft en ben wat beter gaan kijken naar de mensen om mij heen. Ik was zo druk met geven dat andere mensen dachten dat dat precies was wat ik wilde. Ik kom nu steeds meer warme hartelijke mensen tegen omdat ik mijn focus verlegt heb. Ik vertel de juiste mensen nu wat ik graag van ze wil en werkt!🍀
Warme groet,
Liesbeth
ja je hoef niet oud te zijn ..je mag zelfs dankbaar zijn dat je de tijd heb om te genieten van dit leven. en zomaar besef je dat niet alles eeuwig is ..dus geniet alsof dit je laatste dag zou zijn. Heb je het niet rijk dan kan je leven rijker maken door de mensen om je heen te koesteren, heb je weinig familie of totaal niemand meer omdat jij iedereen overleeft heb maak dan een nieuwe familie van vrienden. Ga op dat bankje zitten in het park en praat met iedereen je merkt al gauw dat mensen veel opener zijn dan je denkt .En als je echt iets wil doen dan moet je er voor gaan spaar om dat voor elkaar te krijgen. Als je ooit je laatste adem uit blaast dan toch liever tevreden met het eind resultaat, je heb gedaan wat je kon .
Prachtig artikel en heel erg waar