Artikel opslaan

Vier maanden zonder televisie

Vier maanden geleden ben ik gestopt met televisie. We hebben ons abonnement opgezegd, onze televisie en mediabox verkocht en de open ruimte in ons huis verwelkomd.

Hoe het me bevalt tot nu toe? Ik vind het heerlijk.

Sterker nog, ik zou zover willen gaan dat ik denk dat deze verandering één van de beste is van het jaar. De televisie blijkt meer impact te hebben dan ik dacht. En een leven zonder, blijkt veel positiever uit te pakken.


Bestel Kom maar op via Bol.com

Ik vul mijn tijd met nuttige dingen

Televisie is een magneet. Zodra het ding aan staat, en het programma interessant genoeg is om mijn aandacht vast te houden, dan verschuiven al mijn prioriteiten.

Zodra de tv aan staat heb ik geen zin meer in opruimen, hardlopen, werken, schoonmaken, spelen met Snuffel etc. Zodra de tv aan staat kijk ik tv.

En nu is er geen televisie meer. En ik merk dat dit ervoor zorgt dat ik m’n tijd veel nuttiger besteed. Sinds de televisie weg is hebben we ons huis drastisch vereenvoudigd, sport ik meer, praten we meer, schrijf ik meer en lees ik meer.

Mijn gezondheid is vooruit gegaan

’Vreten’ deed ik altijd voor de televisie. En die is weg, dus vreten komt een stuk minder vaak voor. En omdat de avonden nu echt weer ’vrije tijd’ zijn, en ik toch iets wil doen, ga ik vaker hardlopen.

Ik word niet meer de hele avond verleid met reclames voor chocolade en chips, waardoor m’n lijf ineens trek krijgt in ongezonde voeding. Ik ben nu veel vaker heel tevreden met worteltjes, fruit of gezonde havermoutkoeken.

Ik leer meer

Een tv-loos bestaan geeft me meer rust om te lezen. Ik lees vaker, en dus kan ik meer boeken verslinden in korte tijd. Dat werkt ontzettend verrijkend. Daarnaast kijk ik regelmatig documentaires over onderwerpen die ik zelf interessant vindt.

Er is ook meer ruimte om de stof die ik heb geleerd te verwerken. Meer tijd om na te denken. Om iets te doen met de input die ik heb gekregen.

Ik merk dat ik me op allerlei gebieden sneller ontwikkel. Simpelweg omdat ik iedere avond een paar uur de tijd heb om te ’studeren’. En hoewel ik niet elke avond zo nuttig invul, tikken die uren toch behoorlijk aan. Zoals iemand op Twitter al tegen me zei: “Je voelt de hersencellen terugkomen.”

Ik heb meer ruimte om m’n eigen gedachten te ontwikkelen

Toen ik voor het eerst thuis kwam na twee maanden backpacken door Australië, voelde ik me bij terugkomst vreemd. Ik had het gevoel dat ik niet in de maatschappij stond, maar ernaast. Ik kon heel objectief kijken naar ons eigen gedrag, naar onze eigen samenleving. En hoe vreemd dat ook klinkt, ik vond dat een heerlijk bevrijdend gevoel.

Nu ik geen televisie meer heb, ervaar ik datzelfde gevoel. Ik voel me minder verbonden met een beperkte nationale identiteit, en veel sterker verbonden met de wereld als geheel.

Ik hoor niet meer over iedere gebeurtenis in ons land. Maar ik hoor ook niet over iedere gebeurtenis in China. Een overval in Beijing is voor mij net zo relevant als een overval in Groningen: namelijk niet.

Dingen zijn niet relevant, totdat ze wel relevant worden. In 99,99% van de gevallen gebeurt dat niet. Dan is het gewoon ruis. Dan vraag ik me af of het nieuws belangrijk is om ‘op de hoogte te blijven’, of dat het een soort vreemde vorm van entertainment is. Ik neig naar het laatste.

Dingen die echt belangrijk zijn komen vanzelf wel door. Soms lees ik een nrc next in een koffiezaakje. Soms blader ik door nu.nl. Soms krijg ik een ’breaking news’ melding op m’n iPhone (die overigens zelden nieuwswaardig zijn wat mij betreft). Voor de rest volg ik geen mainstream nieuws. Ik vul m’n hoofd liever met achtergronden, technologie nieuws, nieuws van de vooruitgang (op Sublime en TreeHugger) en wetenschapsnieuws. Het helpt me een stapje terug te doen, en de maatschappij in grotere lijnen te bekijken. Dat vind ik prettig, omdat ik van nature meer een ‘big picture’ denker ben. Ik kijk liever naar grote trends, dan dat ik me bezighoud met iedere scheet die politici laten.

Ik voel me momenteel liever een aardbewoner dan Nederlander. En leven zonder televisie heeft me dat onafhankelijke gevoel teruggegeven. Dit verhaal is overigens niet voor iedereen een voordeel, maar ik hou ervan. En ik had het niet verwacht. Maar het heeft z’n charme om een beetje ‘buiten’ de ‘normale’ maatschappij te staan (als in, de maatschappij die wél televisie kijkt, wel het nieuws volgt en wel op de hoogte blijft via Boulevard).

Het internet is geen vervanger van televisie

Nee. Radio is geen vervanger van de krant. De televisie is geen vervanger voor de radio. Televisie is zijn eigen ding. Internet is een ander ding. Ja, ik kijk video’s via internet. Een heleboel zelfs. YouTube, NPO, Netflix en TED staan vol met fantastisch-heid. Maar het is altijd on-demand.

Ik zet een programma aan, kijk het af, en ga daarna iets anders doen. Het is volledige focus (geen reclames), volledige vrije keuze (ik bepaal de avondprogrammering) en een stuk minder ‘plakkerig’. Als in: ik blijf niet plakken. Iets wat met televisie wel gebeurde.

Op internet kun je niet gedachtenloos zappen. Je moet zelf kiezen wat je wilt kijken. Het is interactiever. En die interactiviteit houdt je scherp.

Bovendien maakt internet me kritischer. Ik neem op internet geen genoegen met half-zachte content. Ik wil geweldige dingen zien, of niets zien. Op televisie is half-zachte content de norm, met heel af en toe een uitschieter naar iets geweldigs. Dus in het kort:

  • Video op internet maakt me niet verslaafd.
  • Het kost veel meer hersenkracht om te ‘zappen’ op internet.
  • Ik kijk alleen geweldige dingen, of ik kijk niets.
  • Als een programma is afgelopen ga ik (meestal) iets anders doen.
  • Ik kijk waar en wanneer ik wil. Met functies als ‘later bekijken’ hoef ik me geen zorgen te maken dat ik iets ‘mis’. Er staat geen druk achter.

Het zijn subtiele dingen, maar het zijn belangrijke verschillen. Verschillen die ervoor zorgen dat de kwaliteit van m’n leven omhoog is gegaan. Natuurlijk heb je soms een beetje discipline nodig als je rondhangt op YouTube. Maar aan de andere kant, af en toe jezelf verliezen in YouTube kost nog altijd minder tijd dan jezelf elke avond verliezen achter de televisie. En op YouTube kijk je ten minste dingen die je echt leuk/interessant vindt.

Conclusie?

De televisie zat op allerlei manieren in het leven verweven, zelfs al beschouwde ik mezelf niet echt als een televisie kijker. Door te leven zonder televisie ben ik succesvoller, gezonder, geïnspireerder, kalmer en socialer geworden. En ik kan ook zeggen: gelukkiger.

Dus de conclusie is simpel zat. Een televisie abonnement komt er wat mij betreft niet meer in. Heb ik helemaal geen tijd meer voor. Er zijn veel leukere dingen te doen!

soChicken Gelukstest

Hoe zit jij in je vel? Doe de gelukstest!

Ontdek hoe goed jij in je vel zit. Deze gratis test vertelt je in 2 minuten hoe gelukkig jij bent en welke stappen je kunt zetten om je leven leuker te maken.

Start de test