Slapen kan later Ouderschap in de tropenjaren - 7 verrassende levenslessen die ik leerde

Jelle Hermus

Oprichter van soChicken en het Broednest. Jelle maakt een leuker leven graag zo simpel mogelijk. Hij is gepassioneerd over vooruitgang, duurzaamheid, reizen, technologie en broccoli.

Tropenjaren – chaos en gezelligheid

Ik ben gek op de tropen. Palmbomen, kwetterende vogels, willekeurig vallende takken en bedrukkende hitte – ik hou ervan. Maar nu ik midden in de tropenjaren ben beland moest ik toch even kalibreren.

Toch zijn er best veel overeenkomsten: er is altijd veel geluid, er belanden veel willekeurige spullen op allerlei plekken en het voelt soms net zo beklemmend als de vochtige hitte die we op veel van onze reizen mochten ervaren.

Het leven met twee kleintjes is ontzettend gezellig. Maar laten we er vooral geen doekjes om winden: het kent ook zo zijn uitdagingen.

En nadat meerdere wanhopige ouders mij vroegen ”hoe ik het in hemelsnaam doe” omdat ze zelf op het punt staan om de kids bij het grofvuil te zetten, dacht ik: ik deel mijn lessen en inzichten.

1. Gossiemijne – wat is het intens soms!

Dit mag absoluut gezegd worden – want ouderschap in de tropenjaren is vaak behoorlijk pittig.

Het is leuk. Het is onwijs gezellig. Het vult mijn hart met overlopende vreugde.

Tegelijkertijd is dit het moeilijkste dat ik ooit heb gedaan.

En wij kampen niet eens met slaapgebrek Zowel Jake als Sophie zijn hele goede slapers – wat een geluk!

Als je op dit moment met je handen in het haar zit, onder de spuug, tussen plastic ellende waar ook nog eens muziek uit komt, met een baby in je arm en een peuter die ondertussen aan je hoofd zeurt – met het liedje Theo Theo van Fenna Ramos voor de zóveelste keer op de achtergrond: ik voel je.

Ik schrijf niet zo vaak over het ouderschap omdat ik meestal het gevoel heb dat ik niet in de positie ben om anderen hier iets over te leren. Maar nu we een paar maanden verder zijn en Sophie helemaal gewend is, zijn er wel wat inzichten die ik kan delen.

En laat me je dit zeggen: het voelt bést intens.

De meltdowns, het peutertemperament, het babygeregel, werk, sociaal leven, relatie, huishouden – ZELFZORG.

Zoals elke ouder in deze situatie zou ik niet anders willen – ik ben stapelgek op die twee kleintjes. Maar ik herinner mezelf ook vaak aan het feit dat deze fase met vlagen pittig is, en dat we niet net hoeven te doen alsof het niet zo is.

Erkennen dat die frustratie er gewoon mag zijn geeft vaak al een heleboel ruimte.

2. Het gaat veel sneller dan ik dacht

Een tijdje terug deelde ik al wat inzichten rondom het ouderschap, en één terugkerend thema is keer op keer hoe snel het allemaal voorbij vliegt.

Nu we opnieuw vader zijn geworden valt dit bovendien extra op. Er zijn nu twee kinderen voor mijn ogen aan het opgroeien. En elke twee weken is er wel weer ergens een mijlpaal.

Jake die ineens absurd wijze dingen zegt, Sophie die soms ineens haar eigen fles kan vasthouden – kleine momenten waarop ik me ineens besef: alles verandert continu.

Over een paar weken wordt Jake alweer vier en gaat hij naar school – dan verandert de situatie wéér volledig. Het voelt nog als de dag van gisteren dat we hem voor het eerst naar de kinderopvang brachten!

Dus in momenten dat Billy en ik worstelen herinner ik mezelf eraan om het met de dag te nemen.

We doen het gewoon met één dag tegelijk.

Iedereen heeft gegeten, iedereen is gewassen, iedereen is veilig, iedereen is gekroeld en gekust, het huis is op orde, we hebben nog wat aandacht voor elkaar gehad, ik heb zelfs nog iets nuttigs gedaan – we hebben het goed gedaan vandaag.

Morgen weer een dag.

3. Minder willen helpt ontzettend

Dit was altijd al een uitdaging voor ons, maar zeker nu Sophie bij ons is merken we dat we vaak teveel willen doen.

Dan komen er gezellig mensen eten of willen we een uitstapje doen. Een weekend zit al snel vol.

Gaandeweg merken we hoeveel energie het allemaal kost. En hoe fijn het is om het rustiger aan te doen. Als ik naar mijn eigen jeugd kijk vond ik het ook heerlijk om gewoon een dagje thuis te keutelen.

Kinderen hoeven niet altijd geprikkeld te worden. En voor een vierjarige is een rondje door het park nog een heel avontuur. Waarom zouden we het onnodig ingewikkeld maken?

Vroeger voelden we ons vaak beter als we méér deden. Nu is het leven vaak beter als we mínder plannen.

4. Ik leer de burgerlijkheid omarmen

Ik ben natuurlijk het stereotype millennial dat ‘bang is voor burgerlijkheid’.

Mijn hele ding was apart zijn. Ultra light backpacken, couchsurfen, authentieke plekjes verkennen in verre culturen, hippe feestjes – je kent het wel.

En nu gaan we naar Center Parcs en gaan we naar bed om 22:00.

En weet je wat? Het is wat het is. Wat is het rustgevend! Ik kom keer op keer tot de conclusie dat burgerlijkheid ontstaat met een reden.

Bepaalde dingen werken gewoon goed als je kinderen hebt.

Ik kan constant m’n best doen om ‘anders’ te zijn – en misschien krijg ik daar ooit weer energie voor. Maar voorlopig ben ik vooral blij dat er restaurants bestaan met een speelhoek – ook al zie je die niet langskomen op Instagram.

Spontane uitspattingen, volle agenda’s en fancy locaties gaan nu eenmaal niet goed samen met kleine kinderen. Het kost ons dan simpelweg teveel energie.

5. Stroomlijnen maakt het leven een stuk luchtiger

Stroomlijnen helpt rust te creëren terwijl we de kwaliteit hoog houden.

Ik kan er zo ontzettend van genieten als dingen ‘gewoon werken’. Dat ik een kastje open trek en alles op z’n plek staat, zodat ik in een handomdraai kan doen wat ik wil doen.

Zoals alle doorgewinterde ouders weten: met een beetje planning en stroomlijnen wordt het leven véél leuker.

Dus we maken checklists, doen aanpassingen in huis, doen slimmer boodschappen, schrappen overbodige activiteiten, leren nieuwe gewoontes aan, introduceren routines, optimaliseren onze tijd samen en proberen bottlenecks steeds weg te nemen.

Stroomlijnen is leuk om te doen én het levert meer vrije tijd en innerlijke rust op.

6. Ik leerde anders kijken naar al die emoties

In plaats van gefrustreerd te raken door een peuter meltdown, heb ik geleerd om het anders te bekijken – mede dankzij het boek Het goede in ons van Becky Kennedy.

Ik raak nog steeds gefrustreerd soms, maar de tantrums verlopen wel een stuk milder.

Het uitgangspunt is simpel: het kind is goed, maar het worstelt met heftige en ‘grote’ emoties. Die emoties zijn niet onwenselijk, maar het kind moet leren om deze emoties te reguleren op een goede manier.

• Dus in plaats van: ”Doe nou eens niet zo boos, nergens voor nodig!”
• Wordt het: ”Je bent boos! Jij wilt daarmee spelen! Je bent heel boos! Papa begrijpt het.”

In de eerste situatie wordt de meltdown meestal nog heftiger. In de tweede situatie wordt het kind vaak snel rustig.

En als ik het naar mezelf haal is dat ook super logisch. Het is niet zo erg om boos te zijn, het is vooral irritant als me wordt verteld dat ik iets niet mag voelen. Het enige wat ik in zo’n situatie wil horen is: ”Ik begrijp dat je boos bent”.

Fijn! Iedereen wil gehoord worden – een peuter ook.

Jake kan soms aardige peuterpuber buien hebben, en deze aanpak werkt op zulke momenten heel goed. We leggen hem dan bijvoorbeeld rustig uit: ”Je mag boos zijn, maar je mag niet slaan of schoppen.”

Op deze manier leert hij (volgens de theorie) om zijn emoties beter te reguleren, zonder zich te schamen.

Want alle emoties zijn welkom, maar niet ieder gedrag.

We werken ook met ‘de boze pet’ of de ‘blije pet’, en leren hem dat hij de ene kan afzetten en de ander kan opzetten als hij dat wil. Voor ons brengt het rust en duidelijkheid in huis, en dat is fijn.

Het leren reguleren van emoties is een belangrijke vaardigheid in de peutertijd, daarom schenken we hier veel aandacht aan.

7. Het maakt allemaal niet zoveel uit

Eén ding heb ik wel geleerd: een kind heeft niet zoveel nodig.

Aandacht, tijd en liefde. Begrip en geborgenheid. Wat voedingsstoffen, iets om mee te spelen, lieve mensen. En daar houdt het wel mee op.

Veel ouders kunnen zichzelf helemaal verliezen in details en perfectionisme. Ik denk dat het ouderschap meer is zoals yoga: je kunt je eindeloos blijven verbeteren in de basis.

Wat is die basis? Simpel:

• Rust en regelmaat.
• Echt luisteren.
• Met aandacht spelen.
• Niet teveel aan je smartphone zitten en echt contact maken met je kind.
• Je kind zichzelf laten zijn, en het tegelijkertijd helpen om emoties te leren reguleren.
• Veel plezier maken samen.

En ook belangrijk: wanneer het je teveel wordt, niet wegduiken maar mindfulness beoefenen.

Het hoeft allemaal niet perfect. Dat kan ook niet. Zolang we maar blijven handelen vanuit liefde. 💛

Een chaotische weg door de tropenjaren

Het ouderschap is voor mij een chaotische weg vol met mogelijkheden voor persoonlijke groei.

Ik struikel regelmatig. Maar ik moet me snel weer bij elkaar rapen en afstoffen, want blijven liggen is geen optie.

Ik kom mezelf tegen op iedere hoek. En dat is soms confronterend. Maar aan de andere kant is dat ook precies wat ik altijd heb gewild: een huis vol liefde, en leven vanuit mijn volledige potentie.

En hoewel het vaak nu niet voelt alsof ik leef vanuit mijn volledige potentie, zit er een schoonheid en tederheid in het dagelijkse leven tijdens de tropenjaren. Een soort ‘compactheid’ die ik moeilijk kan omschrijven.

Want hoe fijn het ook zal zijn als het leven iets luchtiger wordt, ik zal die kleine armpjes om mijn nek en die dikke krokodillentranen óók missen.

Het is veel, van alles – dat is uitdagend en geweldig tegelijk.

Dus als je in dezelfde situatie zit is dit mijn advies: neem het met één dag tegelijk, en vergeet er niet van te genieten. Het is voorbij voordat je het weet. En hoewel dat nu wellicht klinkt als een opluchting, zul je merken dat je aspecten van je kinderen zoals ze nu zijn zult missen.

Dus kus die tranen droog en stop je kleine voor de vijfde keer in als het slapen niet wil lukken. Niemand zei dat dit makkelijk zou zijn. En je kunt wel wat hebben.

Zolang we het doen vanuit liefde, doen we het best goed. 💛

Hoe zit jij in je vel? Doe de gelukstest!

Ontdek hoe goed jij in je vel zit. Deze gratis test vertelt je in 2 minuten hoe gelukkig jij bent en welke stappen je kunt zetten om je leven leuker te maken.

Start de test