Jelle Hermus
Oprichter van soChicken en het Broednest. Jelle maakt een leuker leven graag zo simpel mogelijk. Hij is gepassioneerd over vooruitgang, duurzaamheid, reizen, technologie en broccoli.

Volg Jelle: Jelle Hermus op Instagram

“The truth is:
Belonging starts with self-acceptance.
Your level of belonging, in fact,
can never be greater than your level
of self-acceptance, because believing that
you’re enough is what gives you the courage
to be authentic, vulnerable and imperfect.”
Brene Brown

Hoe word je echt gelukkig met jezelf?

Er is maar één duidelijk antwoord op deze vraag, en het is een antwoord dat ik je al jaren elke paar weken om de oren slinger. Net zolang totdat het blijft plakken. Niet alleen voor jou – maar ook als herinnering aan mezelf.

Want gelukkig zijn met mezelf is ook voor mij een doorlopende uitdaging.

Wat is dit antwoord? Radicale zelfacceptatie.

Je wordt pas echt gelukkig met jezelf – met wie en wat je bent – als je het lef ontwikkelt om jezelf volledig te accepteren zoals je bent.

Klinkt simpel genoeg. Maar in een samenleving die ons motiveert het tegenovergestelde te doen is zelfacceptatie niet altijd even eenvoudig. Gelukkig begint het te veranderen. De blogs, video’s, series en podcasts met self-love als thema schieten als paddestoelen uit de grond.

Meer en meer mensen beseffen dat liefde en compassie begint bij liefde voor onszelf. En echte zelfliefde bloeit in een bodem van zelfacceptatie. Dit zijn drie inzichten die ik opdeed.

1. Je hoeft niets toe te voegen

Je kunt niet gelukkig zijn met jezelf als je constant werkt om jezelf te verbeteren. Waarom niet? Omdat zelfverbetering impliceert dat er iets ontbreekt.

Er ontbreekt niets. Dat is het inzicht dat je wilt realiseren voor jezelf. Er is niets dat mist, niets dat moet worden toegevoegd. Je bent precies zoals je bent.

Aan een bramenstruik groeien geen meloenen. Hoezeer de bramenstruik ook investeert in zelfverbetering, er zullen volgend seizoen gewoon bramen groeien aan haar takken.

Wij gaan door het leven als die stoeiende bramenstruik. En gaandeweg verliezen we uit het oog dat bramen geweldig zijn. Jij bent niet zoals je niet bent, dat klopt. Maar je bent precies zoals je wél bent.

Het lijkt zo logisch om onze aandacht te verliezen aan de meloenen. Aan alle dingen die we niet zijn. Maar we zijn zoveel dingen wel. De kunst is om te ontspannen, uit ons hoofd te komen en te zien wie en wat we zijn.

Omarm jezelf zoals je bent. Dat is alles wat je hoeft te doen.

2. Je bent te hard voor jezelf

Al die negatieve dingen die je over jezelf denkt en zegt, al die manieren waarop je jezelf in gedachten neerhaalt, al die overtuigingen die stellen dat je niet goed genoeg bent – het is allemaal gebakken lucht.

Gedachten zijn maar gedachten. Gewoon sensaties in je bewustzijn. Ze zijn niet speciaal, bijzonder belangrijk of inherent waar. Je hart klopt, je ogen zien en je brein ervaart gedachten – dat is alles.

Wanneer je onware gedachten denkt die stellen dat je niet goed genoeg bent, doe jezelf dan een plezier en ga er niet in mee. Duik niet nog dieper in de ellende.

Kijk eens om je heen, zie wat er gebeurt. De wereld om je heen is een uiting van natuurlijke processen. Wolken komen voorbij, de bomen groeien, de wind waait, de regen valt. De aarde brengt alles voort wat je ziet. Bomen, planten, dieren en – jawel – mensen.

Jij bent een uiting van natuur. Een uitstulping van deze planeet. Je staat niet los van de natuur, van dat wat is. Jij bent het.

Strijden tegen jezelf – doen alsof je niet goed genoeg bent – is net zo zinloos als strijden tegen de kleur van gras. Op dit moment in tijd en ruimte ben jij precies zoals je moet zijn. Anders was het niet zoals het is.

Zoals de bomen, de gletsjers, de hoogste watervallen en de diepste ravijnen uitingen zijn van de natuur – zo ben jij een uiting van de natuur. Perfect in je schijnbare imperfectie. En zodra je het zo ziet, is het waanzin om jezelf niet te accepteren.

3. Je bent niet alleen

Er zijn culturen die bovenstaande als vanzelfsprekend aannemen, waardoor zelfacceptatie een logisch gevolg blijkt. Wij leven niet in zo’n cultuur.

Onze samenleving is gebaseerd op een duidelijke scheiding tussen mens en natuur. Sterker nog – eeuwenlang was het Westen verwikkeld in een trotse strijd tegen moeder natuur.

Dat tij begint te keren, en dat geeft ruimte aan nieuwe manieren van kijken. In de traditionele manier van kijken beschouwen we zelfliefde als nog meer egoïsme en ijdelheid. Eigenschappen die we doorgaans bestempelen als onwenselijk.

In de nieuwe manier van kijken zien we dat zelfliefde de basis vormt voor een liefdevollere en effectievere samenleving. Simpelweg omdat we zien dat zelfliefde een logisch gevolg van acceptatie is. Houden van realiteit, van dat wat is vormt een voedingsbodem voor ontspanning en liefde.

Je kunt niet geven wat je niet hebt. Als je jezelf vanbinnen haat is dat wat je zult verspreiden. Als je jezelf volledig accepteert zul je rust, begrip, compassie en liefde verspreiden.

En dat is uiteindelijk geweldig nieuws. Want hoe word je echt gelukkig met jezelf? Door te leven volgens je eigen natuur. Door helemaal jezelf te durven zijn. Zonder angst, zonder schaamte. Dat is voor veel mensen een lastige opgave. Maar het is een pad waard om te bewandelen.

Je wordt echt gelukkig met jezelf wanneer je niet alleen accepteert dat je bramen produceert en geen meloenen. Maar door te leren houden van die bramen. Want blijkbaar is dit wat je nu bent.

Ontwikkel meer zelfliefde en zelfacceptatie

In mijn vernieuwde zelfvertrouwen cursus help ik je stapje voor stapje meer zelfvertrouwen, zelfacceptatie en zelfliefde ontwikkelen. Op een manier die écht werkt.

Het is tijd dat je stopt met jezelf naar beneden halen. Je bent mooi zoals je bent. Precies zoals je bent. En ik help je graag inzien hoe je dit voor jezelf kunt realiseren.

Lees meer en schrijf je direct in…