“By letting it go it all gets done.
The world is won by those who let it go.
But when you try and try,
the world is beyond the winning.”
Lao Tzu
1. Ik heb er toch geen controle over
Hoe meer controle ik probeer te krijgen over mijn leven, des te harder het leven me uitlacht.
Ik heb inmiddels wel ingezien dat controle een illusie is. Het is waardevol om doelen te stellen, plannen te maken en stappen te zetten om mijn leven zo goed te maken als ik kan. Maar vanaf daar heb ik er weinig over te zeggen.
Ik doe wat ik kan, de rest gaat zoals het gaat. En hoewel ik dit niet van huis uit heb meegekregen, en ik er nog regelmatig mee worstel, word ik steeds beter in het leven nemen zoals het komt.
Het is zoals het is.
Als het anders had moeten zijn was het wel anders geweest. Door bewust de controle los te laten voelt het alsof ik meer ‘met de stroom’ meebeweeg. Steeds wanneer het lukt, voelt het verrassend zorgeloos.
Ben je klaar voor een positieve spiraal?
Ik leer je de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. 🎉
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
2. Het drama zit alleen in de gedachten
Als ik in bed lig te piekeren – over uitdagingen met werk, de kinderen, de onzekerheden in het leven – dan herinner ik mezelf aan dit simpele inzicht: het drama zit alleen in de gedachten.
Ik lig in bed, ik ervaar gedachten en hierdoor voel ik me naar. Als ik de gedachten weglaat uit de situatie dan blijft er iets heel eenvoudigs over: persoon ligt in bed – meer niet.
- Piekeren maakt de situatie niet beter. Als ik deze gedachten geen aandacht meer geef verandert er helemaal niets negatiefs in de wereld, ik voel me wel direct beter.
- Als ik lig te piekeren komen alle problemen, angsten en onzekerheden in mijn leven in één keer voorbij. Terwijl ze in het echte leven één voor één voorbij komen, waardoor ik ze veel makkelijker kan oppakken.
- Ik kan er dus rustig op vertrouwen dat mijn ‘toekomstige zelf’ wel een oplossing vindt wanneer deze zorgen zich echt aandienen.
- Al die gedachten komen voort uit angst. In een onzekere wereld is er genoeg om angstig over te zijn. Maar ik kan er ook voor kiezen om meer te bewegen richting liefde en vertrouwen, waardoor ik me direct beter voel.
En bovenal: ik kan ervoor kiezen om mijn aandacht weg te halen bij die gedachten. Het is oké en veilig, omdat de gedachten niet de realiteit zijn.
De realiteit is altijd veel simpeler: de sensatie van lakens op mijn huid, het gevoel van het matras onder mijn rug, de ademhaling van Billy naast me, het streepje licht op de muur, etc. De toekomst bestaat alleen in die gedachten. Er is alleen nu – en nu is alles oké.
Ik houd mijn aandacht op mijn ademhaling zo goed als ik kan. Ik ontspan mijn lichaam bij iedere uitademing ietsje dieper – dan vallen de zorgen vanzelf van me af.
3. Voorspellen is bijzonder lastig
Piekeren gaat altijd over de toekomst. En dat is lastig, omdat de toekomst – zoals gezegd – niet bestaat.
Je kunt de toekomst nergens zien of aanraken in de wereld om je heen. Als je de gedachten weglaat verdwijnt de toekomst. De toekomst is een concept in je gedachten – meer niet.
Bovendien probeert mijn brein de toekomst te voorspellen op basis van mijn herinneringen. Dat is logisch, achterom kijken is de enige manier om in te schatten wat de toekomst zal brengen. Maar het blijft problematisch.
Waarom? Omdat de realiteit constant anders loopt dan ik dacht. Bovendien pieker ik alleen als ik me angstig of onzeker voel. En de beelden die op deze manier ontstaan kloppen zelden. Keer op keer wanneer ik zéker weet dat het een lastige dag gaat worden, omdat ik iets moeilijks of spannends ga doen, blijkt het steeds weer mee te vallen.
Waarschijnlijk herken je dit: als je piekert lijkt alles veel heftiger dan het in realiteit is. Door je dit al tijdens het piekeren te beseffen, kun je je zorgen makkelijker loslaten. ”Het zal zo’n vaart niet lopen, komt goed.”
Niemand kan de toekomst voorspellen met enige zekerheid. Zeker mijn brein niet. Dus ik keer terug naar het moment en vertrouw erop dat ik zal weten wat ik moet doen wanneer het moment uit mijn gedachten is aangebroken.
4. Het leven is inherent onzeker
Eigenlijk beweegt iedereen door een dikke mist. We kunnen misschien een paar meter vooruit kijken, maar niet veel meer. Sommige experts in hun vakgebied kunnen iets verder kijken – maar er blijft veel onzekerheid bestaan.
We weten niet wat het leven zal brengen. Dat voelt spannend en onzeker. En die onzekerheid leidt tot een drang naar controle. Maar hoe ouder ik word, des te meer ik leer om in die onzekerheid te gaan hangen omdat controle proberen te krijgen me gewoon teveel energie kost.
Het is het gewoon niet waard:
- Hoe hard ik ook mijn best doe om ‘zekerheid’ te krijgen, het is uiteindelijk toch vergeefse moeite.
- Ondertussen gaat het leven aan me voorbij, veel sneller dan ik dacht. Ik wil mijn leven niet gebruiken om vanuit angst te ‘vechten’ tegen het leven. Ik wil liever kunnen ontspannen en met de stroom meezwemmen.
Onzekerheid voelt soms doodeng. Bijvoorbeeld wanneer ik me realiseer dat ik uiteindelijk afscheid zal moeten nemen van al mijn dierbaren, en dat dit kan gebeuren op een moment dat ik er niet klaar voor ben. En dat ik daar niets over te zeggen heb.
Wat moet je met zo’n gevoel?
Ik gebruik het als inspiratie en motivatie om met meer aandacht, liefde en toewijding te genieten van de momenten die ik krijg met de mensen van wie ik het meeste hou.
Op deze manier helpt het besef van onzekerheid me meer liefde, vreugde en voldoening ervaren.
Zorgen zullen blijven komen. Maar met deze handvatten lukt het me mijn zorgen los te laten. Het helpt me te bewegen van angst naar liefde. Van onzekerheid naar vertrouwen.
We zien wel waar het schip strandt. Ik doe mijn best en ik geniet ervan – zo goed als ik kan. Het is niet perfect, maar dat hoeft ook niet – zolang ik blijf bewegen richting liefde doe ik het goed genoeg.
Leren accepteren en loslaten
Door beter te worden in accepteren en loslaten ervaar je meer innerlijke rust, blijdschap en richting in je leven.
In deze compacte cursus laat ik zien waarom accepteren makkelijker is dan je denkt. Aan de hand van tips en een praktisch stappenplan lukt het ook jou om obstakels te accepteren en los te laten.
Doe je mee?
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,4 door duizenden deelnemers.
Reacties
Ja, we zijn hier allemaal altijd in dit nu moment en we maken allemaal vanalles mee en we kunnen allemaal gerust wat meer rust in ons hoofd toelaten. Hoe meer we realizeren dat we allemaal mensen zijn met alle menselijkheid tot gevolg, hoeven we ons niet zo druk te maken in ons hoofd of we wel goed bezig zijn en of dit of dat wel gaat lopen zoals we hopen. Het leven zorgt altijd voor ons, want mss nog wel een grotere revelatie dan dat we allemaal altijd in dit moment zijn: geen mens heeft dit leven, ons bestaan, wat het betekent om mens te zijn,… uitgevonden! Dus we zitten allemaal lekker in dezelfde menselijke schuit met ons eigen uniek menselijk pad, allemaal verbonden, allemaal precies hoe en waar we moeten zijn. Ook als dit betekent dat we ons realiseren dat op dit moment, voor mij, het juiste moment is aangebroken om een bepaalde keuze te maken, een nieuwe richting in te slaan, of juist niet ! Ik ben blij dat je hier bent. Dankjewel Jelle 👊
Jelle, je woorden zijn als een kopie uit mijn hersens, je omschrijft letterlijk mijn gedachten en de plek van letterlijk de exacte locatie waar ze plaatsvinden, mijn bed. Ook de oplossing die je omschrijft zitten al letterlijk in mijn hoofd, al jaren, want (ook) ik worstel hier al langer mee. Het enige verschil met jou woorden (een oplossing) is dat het bij mij steeds erger lijkt te worden . Voor 2019 maakte jou hier omschreven aanpak zeker een positief verschil. Echter met name in de laatste 3 jaar waarin “mijn” land waar ik geboren ben en leef, steeds meer probleembron word, krijg ik het “probleem” gaat niet weg, word zelfs steeds groter en machtiger, en vluchten is geen oplossing , weet ik.
Hoe ga jij om met de onmacht? of is ‘de kop in het zand steken’ voor onze situatie de oplossing, omdat we als individu het toch niet kunnen veranderen ??
mvrgrt.
Ik leef naar ‘niet druk maken om wat misschien nooit komt’ . Komt het wel, dan is het dan vroeg genoeg om me druk te maken, komt het niet, dan is het zonde van mn tijd.
Dit lukt me, ook nu bij mij een half jaar geleden onverwacht uitgezaaide kanker geconstateerd is, 90% van de tijd. Die andere 10% duik ik er maar even in, maar voor korte tijd. Dit is voor mij (en de mensen om me heen gelukkig ook) de prettigste manier om er mee om te gaan.
Dank je wel Jelle… het was precies wat ik vanmorgen nodig had. Geen ggz-jargon, maar gewone woorden. Het enige nadeel: het klinkt zo simpel, nu alleen nog doen! Daar ben ik al 72 jaar mee bezig. Zucht.
Lieve Jelle,
Werd midden in de nacht wakker met een enorme knoop in mijn maag. Wist niet meteen waarom…. Waarom? Waarom meteen op zoek naar het waarom?! Het lukte me om in dat kleine moment mijn denken te stoppen en me te concentreren op het gevoel zelf. En ik viel zonder moeite weer in slaap. Jouw artikel komt weer eens precies op een goed moment. Het bevestigt wat ik net weer zelf heb ontdekt. Ik heb zo lekker geslapen vannacht. Dat ga ik vaker doen! Welterusten alvast ;-)
Weer een mooi stuk!
Na het lezen van ,,Leven met de wind mee,, gaat het mij steeds beter af. Ik kan iedereen het boek aanbevelen! Vandaag heb je het weer op een andere manier verteld. Dat is goed, herhaling van een les maakt dat je het nog meer eigen maakt.
Ik heb gedurende 4 jaar en half geworsteld met een zware burn-out en relationele problemen. Gedurende deze zware tijd was gaan slapen een hel. Alhoewel ik mij het veiligste voelde in mijn bed, onder de lakens, kon ik mijn gedachten niet onder controle krijgen. Uren lag ik wakker en piekerde ik erop los. Nu ben ik reeds anderhalf jaar terug aan het werk, maar die piekermomenten steken nog regelmatig de kop op. Stress blijft moeilijk voor mij om mee om te gaan, waardoor ik ´s avonds dikwijls pieker. Mijn manier om het los te laten is terug denken aan een vakantie op het strand. Ik concentreer me op het geluid van de golven, de zon op mijn gezicht, de wind, de meeuwen… Meestal lukt het me om op relatief korte tijd mijn gepieker te doorbreken, soms moet ik opnieuw beginnen, en echt zeggen, nu ga ik naar het strand. Eens mijn focus verlegt is, val ik snel in slaap.
Ik keer het even om. Zonder piekeren kan je in de praktijk voor onvoorziene situaties komen. Stel je bent enorm relaxed zonder enige voorbereiding. Dan moet je dus adhoc beslissen of je wordt een chaoot. Piekeren is jouw gratis universiteit.
Een heel lastige, rationeel weet ik al die dingen, soms weet ik zelfs dat het niet om een reëel probleem gaat, maar de piekergedachten hebben een eigen wil. Er zit waarschijnlijk van alles achter, zelftwijfel, onzekerheid over de toekomst, een lichte vorm van imposter syndroom… Dit zal nog wel even een gevecht blijven….