Ieder hooggevoelig persoon is uniek
In een gesprek met mijn buurvrouw kreeg ik te horen dat zij zichzelf niet helemaal herkende in de term hooggevoeligheid. Dit stond haaks op hoe ik haar beleef: als een ontzettend gevoelig persoon. In mijn beleving hoef je niet te voldoen aan alle mogelijke eigenschappen van HSP-ers om jezelf erin te herkennen. Het gaat erom wat je er voor jezelf uit haalt om je leven lichter en makkelijker te maken.
Over lichter gesproken. Mijn buurvrouw is HSP en gevoelig voor licht. Zo gevoelig dat ze zelfs een zonnebril draagt wanneer het bewolkt is. Verder is ze creatief, attent, behulpzaam, laadt zich op in de natuur en vermijdt het liefst drukke plekken.
Wat voor de ene persoon licht is, is voor de ander misschien geluid. Iedere HSP is uniek. In dit artikel lees je welke karaktereigenschappen hooggevoelige mensen vaak met elkaar delen.
Ben je klaar voor een positieve spiraal?
Ik leer je de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. 🎉
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
1. Uitgeput zijn na sociaal contact
Heb je als HSP na een sociale kletsmiddag, waarin van alles wordt besproken, tijd nodig om bij te komen? Om alles wat bij je binnen is gekomen te laten bezinken? Zo ja, dan ben je misschien niet alleen moe geworden van de dingen die zijn besproken, maar ook van alles wat je bij een ander voelt dat niet wordt uitgesproken.
Hooggevoelige mensen pikken meer op dan alleen de woorden die worden gezegd. Ze pikken emoties en energieën op die rondom een persoon voelbaar zijn of energieën die worden uitgestraald door ruimtes en omgevingen. En hier kan je zeker moe van worden. Vooral wanneer het negatieve emoties en energieën zijn.
2. Drukte vermijden
Het is nu al de zoveelste keer dat ik een HSP-er spreek die het winkelen in weekenden en koopavonden steevast vermijdt, omdat het te druk is. Lange rijen voor de kleedkamers en kassa’s, en mensen die over de straten krioelen.
Maar dit geldt ook voor andere drukke plekken zoals concerten, de kermis, pretparken, bioscopen en theaters. Dit zijn typische uitstapjes waar veel mensen bij elkaar komen. Hooggevoelige mensen zoeken over het algemeen meer de rust op. Mochten ze toch ergens willen winkelen dan gaan ze een keer op een doordeweekse dag, kopen hun items online of gaan er in het weekend vroeg op uit.
3. Een lichaam dat snel reageert
Wat hooggevoelige personen met elkaar delen is een geest en lichaam dat sterk reageert op impulsen van buitenaf. Dit kunnen positieve en negatieve prikkels zijn in de vorm van emoties, voeding, muziek, beweging enzovoort. Alles wat via de zintuigen bij ons binnenkomt.
Sommige HSP-ers krijgen hoofdpijn of worden misselijk wanneer ze voelen dat iemand in hun fysieke nabijheid of op afstand verdrietig is. Hetzelfde kan gelden met betrekking tot je eigen emoties. Als je nooit hebt leren omgaan met verdriet, woede en angst kan dit zich uiten via het lichaam door obstipatie, buikpijn en nog veel meer fysieke klachten. Sommige hsp-ers kunnen bij een bezoek aan een oude kathedraal of voormalig oorlogsgebied onwel worden, omdat ze voelen welke narigheden zich hebben afgespeeld op die locaties.
Naast het opvangen en verwerken van negatieve prikkels kunnen HSP-ers zich helemaal opgeladen voelen door positieve prikkels zoals yoga (deze yoga spullen zijn favoriet 💛), massages, sauna, het contact met dieren en baby’s of een stevige wandeling op het stand of door het bos.
4. Authentieke contacten
Waar HSP-ers van opleven zijn authentieke contacten. Authentiek contact houdt bijvoorbeeld in dat je uit werkelijke interesse aan iemand vraagt hoe het met diegene gaat. Dit houdt in dat je wacht op een antwoord en het mogelijke antwoord verwelkomt met een open houding.
Hooggevoelige personen hebben torenhoge antennes voor mensen die niet authentiek zijn. Het staat niet bij iedereen even scherp afgesteld, maar de wens is helder: authentiek contact is waar HSP-ers naar streven.
5. Zorgen voor een ander
Sta je vaak klaar voor een ander? Zeg je veel vaker ‘ja’ dan ‘nee’ tegen een hulpvraag? Dan ben je vast een heel lief en zorgzaam type die oog heeft voor wat een ander nodig heeft. Direct meedenken en de handen uit de mouwen steken is je ook niet vreemd.
Wat hieraan ten grondslag ligt, is de innerlijke wens dat je wilt dat het goed gaat met de ander en het weten dat je een verschil kunt maken. Een verschil wordt gemaakt door na werktijd met de aanhangwagen een meubelstuk voor vrienden op te halen. Of babykleding en aanverwante artikelen te bewaren voor vrienden, omdat zij het met liefde zouden hergebruiken.
Het zorgen voor een ander is één van de vele kwaliteiten van een hooggevoelig persoon. Vaak merken HSP-ers al wat je nodig hebt alvorens de hulpvraag wordt gesteld. Simpelweg door de manier hoe de ander uit zijn ogen kijkt, trillingen in de stem of door de stand van de lichaamshouding.
6. Hart voor mens, dier en natuur
Tenslotte hebben hooggevoelige mensen een sterke relatie met mens, dier en natuur. De ene hooggevoelige is de andere niet. Je kan een sterke verbinding voelen met baby’s en lichamen, en tegelijkertijd een mindere relatie hebben met mensen die de oren van je hoofd kletsen.
Ik ben daarentegen een echt mensenmens én vind het hiernaast geweldig om met baby’s te spelen en te communiceren. Maar je hebt ook hooggevoelige mensen die helemaal opleven in het contact met dieren en de natuur, en dit contact verkiezen boven een veelvuldig contact met de medemens.
In mijn coachingpraktijk heb ik mensen gesproken die een heel bijzonder contact met dieren hebben. Een contact waarbij de liefde van het huisdier, in dit geval een hond, de warmte, acceptatie en geborgenheid bood die het kind niet van zijn ouders ontving.
HSP-ers hebben veel gemeen
Zo zie je maar, de ene hooggevoelige is de andere niet. Maar met de hierboven omschreven herkenningspunten zou er een wereld voor je open kunnen gaan. Herken jij jezelf in deze punten? Dan ben je misschien hooggevoelig.
Overprikkeling verminderen in 6 stappen
Raak je regelmatig overweldigd en overprikkeld? In deze compacte cursus werken we samen om je brein te ontprikkelen in 6 behapbare stappen.
Verminder die uitputting en dat overweldigende gevoel van overprikkeling stap voor stap. Vind meer rust, comfort, balans en blijdschap - zelfs in prikkelrijke situaties.
Ga aan de slag met praktische oefeningen die direct werken, en ontprikkel je brein en zenuwstelsel in slechts een korte tijd.
Gun jij jezelf ook meer rust en blijdschap?
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,3 door duizenden deelnemers.
Reacties
Ik ben zelf ook HSP en ik herken zoveel punten die in dit artikel omschreven worden. Echt een heel goed artikel wat ik met heel veel plezier heb gelezen.
Hoi, sinds een tijdje weet ik dat ik hoog gevoelig ben. In het begin was het moeilijk om er mee om te gaan omdat je zoveel prikkels opvangt van wat er om je heen gebeurd. Door te accepteren en bewustere keuzes te maken zie ik het als iets moois wat mij is geven…
Ik heb mezelf nooit gezien als hoog sensitief persoon maar als persoon die zich afsluit voor gevoelens. Maar dit is allemaal zo herkenbaar dat het gewoon eng is. Het zou wel heel veel verklaren.
Ik herken mezelf enorm in en het probleem is dat ik mijn emoties soms niet onder controle heb en vaak problemen ervaar op werkgebied!
Ik kan me niet afsluiten voor anderen…
Jaren geleden getest en daaruit bleek ook dat ik hooggevoelig ben. Ik was eigenlijk wel verrast, mijn vriendinnen niet.
Hoe dan ook: als je het weet, als je je ervan bewust bent, is het makkelijker om ermee om te gaan want dan begrijp je sneller waarom je voelt wat je voelt in bepaalde situaties.
Ik vind het nu ook makkelijker te accepteren dat ik (daarom) nu eenmaal niet van feestjes en drukte hou en ik daar dus beter weg kan blijven.
Wat ook helpt is mediteren, wat voor mij inhoudt dat je niet zo zeer stil wordt van binnen maar dat je jezelf vanaf een afstandje beschouwt.
Zelf heb ik heel veel kenmerken van HSP, maar mij werd gezegd dat HSP niet bestaat en dat ik het syndroom van Asperger heb. Dus ik heb geen idee wat het verschil is… en dat maakt het verwarrend. Ik voel ook snel wanneer er iets is met iemand en vele andere aspecten wat hier onder HSP valt.
Bedankt voor het artikel Chungmei! Sinds een aantal dagen weet ik dat ik hooggevoelig ben. De term HSP kende ik al, maar schreef het niet direct aan mezelf toe. Hoewel ik, als ik zo terug kijk, voorbeelden genoeg heb waarbij ik emoties van anderen ‘te’veel op pik. Afgelopen week heb ik er veel over gelezen en net zoals dit artikel helpt het me mijn eigen grenzen te herkennen en beter aan te (gaan) geven. Nog veel te lezen en te leren, maar dat is ook iets moois.
Mijn handen zien pijnplekken.. Ik hoef daar niets voor te doen al vanaf kindsafaan,. Dit artikel vind ik erg herkenbaAr maar hierover mis ik wel wat, ik ben nog steeds bezig met het leren hoe hier mee om te gaan, ik zie ook heel veel bij mensen, daar loop ik wel voor weg en heb flink geleerd af te sluiten..maar is dit Hg ? Hsp
Geweldig,hier herken ik heel veel over mijzelf,
anderen mopperen wel eens op mij en dan denk ik dat ik de enige ben die zorgzaam is en graag andere wil helpen en bijstaan,al is het soms moeilijk,maar het overkomt mij,en er wordt zelfs wel eens verweten dat ik het doe om gewaardeerd te worden,en dit is dus absoluut niet zo,het is wat jij nu zo duidelijk weergeeft.
Hoop dat degenen die zo denken jou artikel zullen lezen,dank je,
Bedankt voor al jullie reacties. Ik ben blij te lezen dat jullie jezelf in delen van dit artikel herkennen. In het begin is het misschien eng om zoveel te herkennen, maar in feite is er niets engs aan. Zodra je jezelf de erkenning kunt geven voor alles wat jou maakt als persoon kun je op een veel prettigere en leukere manier je leven leiden. Je hoeft inderdaad geen dingen meer te doen die teveel energie van je vragen waardoor je bijvoorbeeld chagrijnig, geïrriteerd en vermoeid van kan raken. Doe de dingen die bij je passen en je zult stapje voor stapje ervaren hoeveel rijker en energieker het leven kan zijn. Hoe meer mensen zichzelf accepteren als een hooggevoelig persoon hoe mooier, zachter en kleurrijker de wereld wordt. Nogmaals dank voor jullie reacties!
Ook ik herken veel van mezelf hierin maar gelukkig heb ik me – door middel van yoga- geleerd af te sluiten van gevoelens waar ik [op dat moment] niets mee kan. Dat scheelt écht een hoop, genoeg energie voor mezelf over. Het teveel geef ik weg. :) Ik voel nu ook veel beter en eerder aan als mijn energie niveau te laag is. Dan zorg ik dat ik eerst aan mezelf denk. Wordt iedereen uiteindelijk blijer van, hahaha!
Nooit geweten dat DIT werd bedoeld met ‘hooggevoelig’. Ik dacht dat het meer te maken had met telepathisch, buitenzintuiglijk gevoelig.
De meeste punten hier herken ik in mezelf. Alleen kan ik juist heel goed ‘nee’ zeggen, loop ik mezelf niet gauw voorbij.
Ik plaats mezelf (of anderen) trouwens niet graag in een hokje met een etiketje erop.
Wat ik vel vele jaren weet en er ook mee werk,voel ik nu toch wel iets van opluchting. Jammer dat ik het als kind niet geweten heb. Ik ben 63 jaar en ben blij dat mensen wakker worden. Ik ben begonnen met workshops te geven over deze thema en wat je ermee kan .in mijn tijd was er nog niet veel op dit gebied,je werd voor gek verklaard,en vaak kwamen mensen daar ook terecht. En zo heb ik de stoute schoenen aangetrokken en met vriendinnen een groep gestart. Tot heden te dagen. Ben zo blij dat we nu in een tijd leven dat het oke is.
Ik ben zo onwijs in de war. Ik herken onwijs veel van deze symptomen. Dit bericht schrijf ik zelfs met tranen. En ik weet niet waarom!? Ik herken mijzelf onwijs erg in het delen van de emoties van anderen. Als iemand gelukkig lijkt, moet ik lachen van blijdschap, en bij iemands verdriet… ga ik stuk..
Als kind was ik altijd een buitenbeentje; ik werd op school vaak gepest, werd buitengesloten. Men vond mij druk, vreemd, te wijs en een van de onderwijzers vond het zelfs nodig om me (achteraf onterecht) te laten testen voor het speciaal onderwijs. Ik had het gevoel dat veel mensen tegen me waren, maar ik begreep niet waarom. Ik was dus veel alleen, maar gek genoeg vond ik dat helemaal niet erg; eindeloze boswandelingen met de hond of helemaal alleen op mijn kamer, met een boek of tekenend. Naarmate ik ouder werd besefte ik steeds meer dat ik soms dreigde over te lopen als het ergens druk en rumoerig was. Ik mijd vaak drukke plekken. Afgezien daarvan heb ik graag mensen om me heen, maar emoties van anderen komen dubbel en dwars binnen en ik kan in tranen raken door het verdriet van anderen. Vooral als het verborgen wordt. Mijn beste vriendin (die ik al ruim 40 jaar ken en ook bij die 20% hoort) en ik voelen elkaar feilloos aan; als een van ons tweeën niet lekker in zijn vel zit, pakt de ander de telefoon. Een paar jaar geleden kreeg ik een artikel onder ogen over hypersensitiviteit. Toen werd ineens veel duidelijk.En niet alleen ik, ook mijn man en kinderen betrap ik op hypersensitieve trekjes. Kennelijk zoeken we elkaar op en is het ook nog overerfbaar…..
Ik weet al een tijdje dat ik hoog sensitief ben. Naarmate ik ouder word leer ik er beter mee om te gaan. Ik vermijd mensen die een negatief invloed op me hebben, wat ook betekent dat ik soms in een isolement kom.
Zo ben ik begonnen met het schilderen van personen, en dat is ook lastig als je hoog sensitief ben want dan ga ik me invoelen in de personen, dit overkomt me gewoon
Wederom een goed artikel over HSP. Ik zou graag een lans breken voor de mannelijke hsp’er. Kijk bijvoorbeeld maar eens naar de reacties op dit artikel, vrijwel allemaal vrouwen. Of ga maar eens naar een workshop voor hsp’ers, bijna alleen maar vrouwen. Daar kunnen de vrouwen uiteraard niks aan doen :), mij gaat het om het feit dat er net zoveel mannelijke als vrouwelijke hsp’ers zijn. Het wordt tijd dat de mannelijke hsp’ers uit de kast komen! Het is een groot taboe, omdat de kwaliteiten van een hsp’er veelal kwaliteiten zijn die aan vrouwen toegedicht worden. Een man dient doortastend, initiatiefrijk en krachtig te zijn en niet sensitief of zorgzaam. Daarom hebben mannelijke hsp’ers het extra moeilijk in relaties, veel vrouwen zoeken een “echte” man en snappen vaak de mannelijke hsp’er niet. Er is inmiddels genoeg geschreven over hsp, te weinig over de mannelijke hsp’er. Gelukkig heeft Elaine Aron daar wel een groot stuk over geschreven. Wie volgt?
Ik weet al een tijdje dat ik een HSP’er ben. Hoewel ik het ervaar als iets moois, ervaar ik het ook als iets wat lastig is. Ik vind het ook moeilijk om ermee om te gaan. Deze reactie plaats ik, om te vragen of iemand mij tips kan geven.
Wie weet. Bedankt! :)
En natuurlijk ook Chungmei Cheng bedankt voor je artikel!
Sinds een aantal maanden weet ik het zeker dat ik HSP ben. Als klein meisje waren er achteraf altijd al aanwijzingen dat ik HSP ben maar er is nooit iets mee gedaan. Ik werk als schoonheidsspecialiste in mijn eigen salon en daar vind ik het nog erg lastig om mee om te gaan aangezienik heel vwel energie opneem van andere mensen. Heeft iemand tips om dit onder controle te houden of af te sluiten.
Hoi Olaf,
Ik weet al heel lang dat ik hsp ben/heb. Ik schaam me er zeker niet voor als man.
Ik kan mezelf heel open stellen en dat toont meer kracht. Maar dat zijn maar weinig die dat kunnen 😉
Er zijn veel punten waar ik mezelf wel in herken. Toch voelt dit een beetje als een stempel. Je bent gewoon wie je bent, toch? Iedereen heeft bepaalde eigenschappen, maar waarom moet dit een naam hebben?
Verder vind ik het wel een heel interessant stuk, het helpt je nadenken over wie je bent en hoe je met jezelf, maar ook anderen kan omgaan.
Hallo.
Ik weet al heel lang dat ik HSP heb. Alleen heb ik het nooit een naam kunnen geven. Sinds 1,5 jaar weet ik van de term HSP. In het kort wat ik ervaar: Als mensen iets hebben ziekte of emoties, die weet ik / voel ik heel sterk.
Familie en vrienden die overleden zijn wist ik van sommige weken van te voren al.
Ik zie (sommige) gebeurtenissen vooruit. Privé maar ook breder. Ik voel heel sterk wat iemand innerlijk voelt als die iets mee gemaakt hebben. bijvoorbeeld bij verlies van een dierbare maar ook als ze een erge emotionele gebeurtenis hebben gehad. Hun gevoel, voel ik diep en intens. Mijn vrouw weet dat ik dat heb maar begrijpt het niet of wil het niet begrijpen. Ze kan het niet plaatsen. Mijn vraag is: ik wil het niet, ik wil er van af? Ik slaap niet bijna meer en wordt er heel ongemakkelijk van. Hoe meer ik het probeer te negeren des te erger wordt het, lijkt het. Ik kan het niet controleren. Het klinkt misschien een beetje zweverig, maar het is geen gave zoals sommige zeggen maar ik ervaar het als last. Ook met anderen er over te praten doe ik niet, Bang om een stempel te krijgen. Graag uw tip.
Hallo,
Het zou mooi zijn als wij als HSP’ers samen zouden kunnen komen….
Ik ben ook erg gevoelig, die balans vinden is soms moeilijk…
Wauw…. Ook ik typ dit bericht met tranen in mijn ogen! Ik ben inmiddels bijna 30 jaar oud en weet sinds een paar dagen pas wat ik “mankeer”….
Werd vroeger altijd afgeschilderd als niet normaal of een aansteller… Ik ben zo blij dat ik het nu een naam kan geven… Alleen is het voor mij heel moeilijk op dit moment om er mee om te gaan… Voor mijn gevoel staat mijn hele leven op zijn kop.. Ik omschrijf mijn hoofd en brein altijd als een bord spaghetti altijd in de war.. Hoe gaan jullie er mee om? Ik vind rust in een goed boek of muziek maar ook in het dagelijks leven wil ik mijn rust kunnen pakken in mijn werk bijvoorbeeld..
Ik ben pas sinds vorige week bekend met de term HSP. Ik weet nog niet zeker of ik helemaal ‘in het plaatje pas’, maar nu ik er meer over gelezen heb, lijkt het er wel steeds meer op dat ik een (mannelijke!) HSP ben. Ik reageer soms bijzonder heftig op zaken om mij heen. Om te beginnen: negatieve zaken uit het nieuws (bijna alles is negatief, anders is het blijkbaar geen nieuws). Ik maak mij om alles buitengewoon druk en ik heb maar besloten om geen nieuws meer te kijken. Maar ik maak mij ook druk om mensen in mijn directe omgeving die in de problemen zitten en die ik dan vaak al gauw de helpende hand toesteek. Alleen vaak doe ik dat iets té vlug, want het komt voor dat ik door een ander te helpen mijzelf en mijn gezin (bijv. financieel) dan vaak juist weer in de problemen breng. Ik ben daar niet assertief genoeg in. Ik heb eigenlijk altijd veel sympathie voor de zwakkeren. Dat kan zijn van alleenstaande moeders die het zwaar hebben tot kleinere voetbalclubs met minder middelen (heel divers dus).
Iets heel anders: ik reageer ook niet goed op veel geluidsprikkels. Het lijkt of ik dan een filter mis; een druk gezelschap wordt het mij al snel te veel. Dat kan ook door mijn eigen (twee) kinderen komen en dan baal ik daar wel van.
Ook verplaats ik mij ook op een andere manier vaak overdreven veel in anderen. Als mijn zoon (van 10) een voetbalwedstrijd verliest, vooral als het een groot verlies is, dan voel ik de vernedering en stel ik mij gelijk zijn pijn en teleurstelling voor. Dan raak ik ontzettend gefrustreerd en wordt ik soms erg boos over de ongelijkheid van de twee teams. Die boosheid slaat dan ook wel eens door naar onredelijkheid. Bovendien ben ik dan vele malen meer gefrustreerd dan mijn zoon uiteindelijk zelf blijkt te zijn. Dit is één van mijn grootste problemen, juist omdat die boosheid eigenlijk tegen mijn eigen natuur indruist en ik mijn zoon daar helemaal niet mee steun. Ik weet dat, maar toch gebeurt het steeds. Ik sta op het punt om mijn vrouw maar te vragen naar de wedstrijden te gaan.
Ook ben ik heel gevoelig voor wat ik denk dat mensen over mij denken. Als zij mij bijv. niet groeten, dan voel ik mij al heel gauw slecht en ga ik direct na waarom zij mij niet groeten en dan vul ik daar een heel verhaal voor in, dat dan een soort waarheid voor mijn wordt, zonder dat ik het ooit heb gecheckt bij die betreffende persoon. Ik zeg ook heel veel ‘sorry’ (tot afgrijzen van mijn vrouw), terwijl dat vaak niet eens nodig blijkt. Alleen heb ik dan al een heel verhaal in mijn hoofd zitten waarin ik veel negatiever in naar voren kom dan zoals het bij die mensen zelf is overgekomen.
Tot slot heb ik ook nog moeite met bepaalde oneffenheden op mijn eigen lichaam. Daar ga ik dan gelijk ‘wat aan doen’. Dat is een soort automatisme of dwang. Dat doe ik al voordat ik er erg in heb en kan ik dan heel moeilijk mee stoppen.
Ik zou heel graag vaker in de natuur vertoeven, maar ik kom daar maar niet toe door het drukke leven dat mijn vrouw en ik leiden. Heel jammer.
Ik weet niet of alles wat ik beschreven heb bij een HSP past, maar veel dingen vermoedelijk wel.
Wat ik zeker weet is dat ik door dit alles behoorlijk vastloop en vrijwel geen zelfvertrouwen meer overheb. Het leven vind ik echt een soort gevecht. Bijna alles lijkt momenteel moeilijk, vervelend of irritant.
Beetje lang verhaal, maar het moest er even uit…..