Hooggevoelig en uitgeblust?
Voel je je overweldigd en sta je altijd klaar voor jan en alleman? Om altijd die gezellige en positief ingestelde persoon te zijn valt niet mee. Maak je leven lichter en leuker met de volgende tips om rust en balans te creëren in een hooggevoelig leven.
Hooggevoelige personen hebben een sterk inlevingsvermogen, zijn creatief, intuïtief en staan bekend als ‘gevers’. Juist omdat hun torenhoge antennes sterk staan afgesteld voelen ze vaak aan wat een ander nodig heeft.
Maar weet jij ook wat jij nodig hebt? Kan het zijn dat je jezelf voorbij loopt, omdat je zo’n sterkte drang hebt om het altijd goed te doen? Negeer je fysieke klachten en lukt het je altijd weer om die glimlach op jouw gezicht te toveren? Stop met ‘toveren’ en lach van binnenuit. Met de volgende tien tips creëer je rust en balans in een hooggevoelig leven.
8 Tips voor meer balans en rust
Vooral tijdens drukke periodes is het een uitdaging om voor jezelf te kiezen. Ik ken behoorlijk wat mensen wiens weekenden de komende twee maanden helemaal volgeboekt zitten. Wat zou het heerlijk zijn als je weet wanneer je tot rust kan komen. Om dit voor jezelf te verwezenlijken is het van belang om sociale afspraken met beleid in te plannen. Plan je sociale afspraken in rondom jouw heilige momenten van rust en ontspanning.
Wat zijn jouw heilige momenten van ontspanning? Is dat misschien op de bank kruipen met een kop thee en een leuk tijdschrift? Of een uurtje flink sporten om los te komen van je hoofd-activiteiten? Wat het ook is, zorg ervoor dat je voor jezelf weet wat je nodig hebt om weer bij te tanken voor een nieuwe werkdag.
Heel af en toe schiet het er natuurlijk bij in om heel bewust je sociale afspraken rondom jouw heilige momenten van ontspanning in te plannen. Wat doe je dan? Wees lief voor jezelf en kom terug op de gemaakte afspraken. Bel op en laat weten dat je wat rust nodig hebt. Het ‘nee-zeggen’ kun je combineren met het maken van een nieuwe afspraak.
Hooggevoelige personen krijgen via de zintuigen heel veel impulsen binnen. Na een werk- of schooldag is het zaak om eerst bij te komen alvorens je te richten op iets anders. De noodzaak van het creëren van deze ‘tussenruimte’ verschilt per hooggevoelig persoon. Werk je bijvoorbeeld als leerkracht op de lagere school en ben je de hele dag bezig geweest met het managen en richting geven aan achtentwintig kinderen? Wellicht heb je dan behoefte aan stilte. Of heb je op kantoor gewerkt en was het een hectische dag? Kom thuis door bijvoorbeeld vijf minuten te nemen voor een douche waarna je in je thuiskloffie oppakt wat er te doen staat.
Wat ook kan helpen om bij te komen is een wandeling in de buitenlucht. Buiten zijn doet een mens goed en vooral een hooggevoelig mens. Sinds september dit jaar gaat mijn dochter (ook HSP) naar de basisschool. Na een schooldag zie ik dat ze oververhit is door alle indrukken. Het rood staat letterlijk op haar wangen. Een wandeling door het nabijgelegen stukje bos of tien minuten spelen in een speeltuin zorgt ervoor dat ze lekkerder in haar vel zit.
Creëer de sfeer waarin jij wilt opladen. Wat ik zeer aangenaam vind, is het aansteken van kaarsen, het dimmen van licht en het opzetten van rustige muziek in de woonkamer. Wat zijn jouw rituelen?
Door te communiceren wat wij willen, creëren wij speelruimte voor onszelf. Essentiële ruimte om onszelf te ontspannen en op te laden. “Lieverd, kun je alsjeblieft de tv wat zachter zetten? Ik heb behoefte aan stilte en ik wil graag samen met jou in deze ruimte zijn.” Of: “Het zou fijn zijn als ik dit weekend iets kan gaan doen met vrienden. Wanneer kunnen wij dit even met elkaar bespreken?” Wij hebben allemaal die speelruimte nodig. Om adem te halen, om inspiratie op te doen.
Tenslotte, vraag niet zoveel van jezelf. Schroef je doelen omlaag en word een leuker en lichter hooggevoelig mens. Ieder heeft zijn verantwoordelijkheden en verplichtingen, maar veel vaker dan dat jouw hooggevoelige zelf er bewust van is, draag je meer op jouw schouders dan nodig is. Baken je grenzen af en ga voor jezelf na wat je aan verantwoordelijkheden en verplichtingen los kunt laten. Bewaak je emotionele grenzen. Tot hier en niet verder, want anders verzuip je in alle verantwoordelijkheden, terwijl het leven veel mooier en lichter kan zijn.
Overprikkeling verminderen in 6 stappen
Raak je regelmatig overweldigd en overprikkeld? In deze compacte cursus werken we samen om je brein te ontprikkelen in 6 behapbare stappen.
Verminder die uitputting en dat overweldigende gevoel van overprikkeling stap voor stap. Vind meer rust, comfort, balans en blijdschap - zelfs in prikkelrijke situaties.
Ga aan de slag met praktische oefeningen die direct werken, en ontprikkel je brein en zenuwstelsel in slechts een korte tijd.
Gun jij jezelf ook meer rust en blijdschap?
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,3 door duizenden deelnemers.
Reacties
Goed Jelle dat je gastsprekers (bloggers) uitnodigd die weer expert op een ander gebied zijn. Straks heb ik geen andere websites meer nodig :).
Dank! Daniella
Fijn om iets te lezen dat speciaal is voor hooggevoelige personen!
Zelf een HSP’er, heb het boek over ‘Hoog sensetieve personen’ gelezen en is zeker een aanrader! Ook voor de niet HSP’er.
Erg leerzaam en interessant, heeft me erg geholpen om de rust en regelmaat terug te vinden.
Afgaande op wat ik er allemaal over lees, geloof ik dat ik een HSP ben, en wel een van het ‘sensation seeking type’. Eerlijk gezegd heb ik veel last gehad van de keerzijden van het HSP zijn. Ik heb begrepen dat er net zoveel HSP mannen als vrouwen zijn, maar meestal hoor/lees je meer over de ervaringen van vrouwelijke HSP’s. Dat, en het gegeven dat gevoeligheid met vrouwelijkheid geassocieerd wordt, kan het voor mannelijke HSP’s lastig maken om hun HSP-zijn te onderkennen. Dat is tenminste wel mijn eigen ervaring. Ik kan mezelf best wel omschrijven als een mannelijke man en daardoor was het voor mij moeilijk om mijn gevoelige aard te aanvaarden. Ik vond het van mezelf moeilijk te accepteren dat ik het me heel erg kan aantrekken als iemand lelijk tegen me doet of dat ik helemaal over mijn toeren kan raken door een moeilijke situatie. Ik had zoiets van: een echte vent laat zich toch niet zo van zijn stuk brengen? Ik ben ook iemand die van gezelligheid houdt en graag dingen onderneemt, ik ben zeker geen introvert persoon. Maar soms voel ik gewoon dat ik rust nodig heb. Dat vond ik altijd moeilijk te begrijpen van mezelf, en daardoor schaamde ik me ervoor het tegen anderen te zeggen als ik gewoon liever rustig thuis wou blijven. Dat waren dus dingen die mij erg dwars zaten.
Een hele lieve vriendin van mij (zelf ook HSP) wees me erop dat ik misschien wel hooggevoelig ben. Aan die mogelijkheid had ik nooit gedacht. Ik ben er toen over gaan lezen en ik herkende zoveel; het was zo’n opluchting te constateren dat mij niks mankeert! Nu leer ik er steeds beter mee om te gaan. Ik besef nu dat mijn hooggevoeligheid niks afdoet aan mijn mannelijkheid en ik kan het nu ook veel makkelijker en zonder schaamte aangeven als ik rust nodig heb. En ik ga de positieve kanten van het HSP-zijn ook steeds meer waarderen. Het vermogen om subtiele signalen op te pikken is enorm waardevol bij het contact met anderen. Belangrijk is in ieder geval dat je goed ‘gegrond’ bent. Voor mij werken ademhalingsoefeningen wat dat betreft heel goed.
Ik heb mijn verhaal hier gedeeld in de hoop dat andere HSP-mannen er wat aan hebben. Mocht je een HSP-man zijn, weet dan dat er niks mis met je is. Hooggevoeligheid brengt zeer zeker uitdagingen mee (zowel voor mannen als voor vrouwen), maar het heeft absoluut ook mooie kanten.
Bovendien denk ik ook dat je – voor wat betreft het omgaan met vrouwen – een streepje voor hebt op mannen die niet-HSP zijn. Want naar ik begrepen heb, is inlevingsvermogen iets wat veel vrouwen zeer in een man waarderen (en wat ze tot hun frustratie vaak ook in mannen missen).
Hi lieve mensen,
Dank je wel voor dit artikel. Ik blijf het elke dag weer een uitdaging vinden er goed mee om te gaan. Ik zie patronen in mijn cycles en het lijkt wel alsof ik de week voor mijn menstruatie VEEEl hooggevoeliger ben. Eigenlijk kan ik dan bijna niet eens in een supermarkt zijn.
Vandaag was een hele verdrietige dag. Omdat ik een trial (proefuurtjes optionale nieuwe baan) had bij een Raw/vegen restaurant. een community waar ik SUPER graag bij wil horen. Het ging buitengewoon goed, ik was erg trots dat ik alles zo goed deed. Ik deed eigenlijk alles van A tot Z, en snapte het computer systeem volledig. ik sloeg geen stap over. Na een uur vroeg een collega al of ik haar dienst van AS donderdag over wilde nemen. Ik regeerde: “‘ dit is een trial, eerst kijken of ik doormag’; ooooh dat ben je al zei ze. ”Ik heb nog nooit iemand gezien die het zo goed doet op haar eerste dag” :=)
En dus dit was geweldig.. Ik was wel de hele tijd zo sterk aan het focussen wat ik moest doen, dat ik probeerde niet te ”horen” wat ik hoorde, en niet teveel afgeleidt (prikkels) te ontvangen. Maar waar ik al bang voor was gebeurde… Na 3 uurtjes werken kon ik het niet meer opbrengen. Vooral het geluid wat die mensen produceerde samen kon ik niet meer verdragen. Mentaal was ik helemaal leeg. Het resaurant is erg klein. 10 bij 10 meter denk ik. En er was zeker 50 man binnen. Ik kon niet meer. Het maakte mij zo verdrietig dat ik Nee moet gaan zeggen tegen deze geweldige baan. Ik had een smoesje verzonnen en gezegd dat ik mijn trial (gratis) tot uitelijk 2 uur kan doen. Maar dit was gelukkig prima. toen ik wegging knuffelde iedereen met mij. Het waren zulke leuke fijne mensen. En de manager zei: je deed het fantastisch! Ik wil je dolgraag in mijn team! Ik zei dat ik haar nog ging mailen en bedankte iedereen voor de leuke tijd.
Toen ik buiten was begon ik te huilen. En dit duurde 1,5 uur… Ik kan er zo van balen. Ook al weet ik dat ik mezelf moet accepteren… Ik zie het, en het voelt nog steeds helaas als een grote last IPV kracht. Al veel mooie leuke dingen kan ik niet doen. :-(
Hopelijk heeft iemand tips. Merci.
Dikke knuffel liefs Sharon.
Superlijstje, veel van deze dingen heb ik al eens ondervonden; maar ben er nog nooit echt zo gestructureerd mee omgegaan. Dit helpt!! Bedankt!!
@Charon: het voelt zoals het voelt, wat je ook denkt erover. Ik geloof dat wij hsp-ers zo makkelijk vinden dat we de dingen anders moeten ervaren dan we daadwerkelijk ervaren, want “anderen kunnen het toch wel?!”. Wat normaal wordt gevonden is meestal helemaal niet zo natuurlijk hoor. Überhaupt werken elke dag van 8 tot 5………….wie heeft dát verzonnen. Het bestaat pas sinds de industriële revolutie, daarvoor dus niet! Met 50 mensen in een kleine ruimte………het lijkt me een heel natuurlijke reactie dat je na een paar uur weg wilt. Een HSP-er is geen bijzonder mens, maar een gewoon mens die zijn natuurlijkheid nog behouden heeft, in een knotsgekke wereld waarin velen die gevoeligheid niet of niet meer hebben. Ik denk dat je je eigen natuurlijke gevoeligheid vooral als een last ervaart, als je denkt dat jij niet normaal bent en anderen wel :-).