“We should love all of our dear ones … but always with the thought that we have no promise that we may keep them forever – nay, no promise even that we may keep them for long.”
Seneca
Wat als ik hem kwijt zou raken?
Het is een nare gedachte die door mijn hoofd vliegt op het moment dat ik lekker tegen Billy aan kruip in bed. Zodra ik besef hoe fijn het voelt en hoe gek ik op hem ben, besef ik ook dat alles tijdelijk is. En dat ik dit soort fijne momenten met hem ooit niet meer zal kunnen ervaren.
Dat klinkt treurig, maar gek genoeg helpt het me juist intenser genieten van het moment.
Ik dacht altijd dat ik een beetje gek was, totdat ik ontdekte dat deze techniek – negatieve visualisatie – een belangrijk onderdeel is van het Stoïcisme. De oud-Griekse levensfilosofie die in onze taal een slechte reputatie heeft gekregen, maar de laatste jaren steeds meer mensen inspireert om met meer aandacht en geluk te leven.
Sterker nog, het blijkt een hele goede techniek om intenser te genieten van het leven en je veerkracht te vergroten. Laten we eens kijken hoe dat werkt.
Ben je klaar voor een positieve spiraal?
Ik leer je de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. 🎉
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
Leven met het idee van vergankelijkheid
In onze cultuur hebben we de neiging om vergankelijkheid te negeren. Omdat we het eng vinden, omdat we er geen controle over hebben en omdat alle andere mensen hetzelfde doen.
Dat is niet altijd zo geweest – en het is ook niet per definitie de gezondste manier om de realiteit te benaderen. Alles is namelijk tijdelijk, alles is vergankelijk. Hoe goed je ook je best doet om het niet te zien.
Door vergankelijkheid op een slimme manier onderdeel van je leven te maken:
- Krijg je het gevoel dat je echt leeft.
- Geniet je met volle teugen van alle fijne dingen in je leven.
- Beschouw je niets en niemand meer als vanzelfsprekend.
- Ontwikkel je meer emotionele veerkracht.
En hoe doe je dat?
Beginnen met negatieve visualisatie
Een voorbeeld. Twee moeders met allebei een kleine dochter.
Moeder 1 negeert vergankelijkheid. Ze gaat ervan uit dat haar dochtertje er altijd zal zijn. Ze heeft het druk met haar werk. En als ze thuis komt wuift ze haar dochter – die graag met haar wil praten en spelen – weg. Mama is moe, mama heeft gewerkt. Nu even niet lieverd, ga maar spelen.
Moeder 2 leeft hand in hand met vergankelijkheid. Wanneer zij speelt met haar dochter herinnert ze zichzelf eraan dat dit weleens de laatste keer zou kunnen zijn. Ze beseft dat er geen garantie is dat haar dochter er morgen nog zal zijn. Ze neemt kort de tijd om zich voor te stellen hoe dat zou zijn, en ze voelt hoe ontzettend veel ze van haar dochter houdt.
Na deze korte visualisatie komt ze thuis, en wordt ze omarmd door haar lieve dochter. Ze is er nog! Alleen het feit dat ze bestaat maakt haar intens dankbaar voor het moment. Ze realiseert hoe waardevol het moment is. En daardoor geniet ze met volle teugen van de tijd met haar dochter.
Negatieve visualisatie maakt je niet droevig als je er slim mee omgaat. Je moet er ook niet in blijven hangen. Het zijn korte momenten van realisatie waarin je beseft dat de mooie dingen in het leven niet vanzelfsprekend zijn.
Het maakt je dankbaar. Het geeft je het vermogen om de dag te plukken als nooit tevoren. Om intenser te genieten van de meest fijne aspecten van je leven.
Droevig, maar ook fijn
Vergankelijkheid is er – daar kunnen we niets aan doen. Je kunt het ontkennen, zoals de meeste mensen proberen. Je kunt ook hand in hand met de realiteit leven. En vergankelijkheid juist gebruiken om intenser te genieten van ieder moment.
Probeer het eens, en ontdek hoe magisch het leven wordt als je het niet meer als vanzelfsprekend beschouwt.
- Sluit je ogen en neem een moment om te visualiseren hoe het zou zijn als je iets dierbaars zou verliezen. Een persoon, je werk, je huis, je huisdier etc.
- Probeer voor een kort moment echt te voelen wat dit met je zou doen. Het verdriet, de angst, de eenzaamheid of radeloosheid.
- Open je ogen, en besef hoe ontzettend fijn het is dat dit slechts een visualisatie was. Gebruik dat gevoel van dankbaarheid en vreugde om intenser te genieten van het moment.
Pas het toe voordat je je kinderen ziet. Voordat je aanschuift bij familie. Tijdens een geweldige avond met vrienden rond een kampvuur, of simpelweg wanneer je door de stad fietst.
Het leven is zoveel rijker en intenser als je het niet als vanzelfsprekend beschouwt. Door intenser te genieten pluk je de dag als nooit tevoren.
Leren accepteren en loslaten
Door beter te worden in accepteren en loslaten ervaar je meer innerlijke rust, blijdschap en richting in je leven.
In deze compacte cursus laat ik zien waarom accepteren makkelijker is dan je denkt. Aan de hand van tips en een praktisch stappenplan lukt het ook jou om obstakels te accepteren en los te laten.
Doe je mee?
Deze cursus ontving een waardering van 9,4 door duizenden deelnemers.
Reacties
Dit ontroert me. Mooie woorden. Dank.
Is dit niet heel gevaarlijk in combinatie met de wet van aantrekking? Trek je zo niet het verkeerde aan, helemaal met het gevoel beleven wat je zou voelen als het zou gebeuren?
Wat leuk om hierover te lezen!
Ik pas deze techniek ook regelmatig toe, maar had niet door dat het een naam had.
@ Denice: De wet van aantrekking stelt dat je aantrekt wat je gelooft. Je vertrekt vanuit je geloof en van daaruit visualiseer je je dromen, verlangens, wensen.
Negatief visualiseren geeft een akelig gevoel maar je gelooft daarom nog niet dat dat gaat gebeuren. Je bent zelfs dankbaar voor wat je nu hebt.
Ik heb zelf een tijdje met een the-secret-complex rondgelopen waarbij ik mezelf kwalijk nam als ik negatieve gedachten of visualisaties had. Eigenlijk is dat ook jezelf verzetten want die gedachten zijn er en mogen er zijn, je laat ze gewoon passeren, je hangt er geen gewicht aan, je oordeelt niet.
Komt precies op het juiste moment, ik ga verhuizen, maar mijn katten kunnen niet mee. Ik kan ze wel bezoeken op het achterblijvende adres. Maar je maakt je dan toch zorgen nietwaar.
Wat ik me wel afvraag, als het moment van daadwerkelijk afscheid er is, zal het dan niet nog intenser en dus moeilijker zijn?
Of omdat je er al vaker mee bezig bent geweest juist minder?
hoi
ja dat wou ik ook net zeggen..als je teveel gaat visualiseren gaan dingen dan ook niet gebeuren? anderzijds kun je natuurlijk nooit over iemand anders zijn leven beschikken… het is misschien beter te beseffen dat iets weg kan vallen…. 25 jaar geleden overleed mijn eerste kindje met 7 maand aan wiegedood. ik kan je vertellen dat veranderd je leven en materieel is niet meer nummer 1 . fijn deze stukken te lezen jelle.
Goed artikel. En ik heb er een leuk liedje bij:
https://www.youtube.com/watch?v=zPntal-56TM
;-)
Zodra er iets ernstig in je leven is voorgevallen dan waardeer je de kleine dingen meer en besef je maar al te goed dat het leven niet vanzelfsprekend is.
Mooi artikel.
Voor ouders die niet in hun eigen kinderen geïnteresseerd zijn, zou het misschien inderdaad louterend zijn om zich voor te stellen dat hun kind iets overkomt.
Maar veel ouders zouden alleen maar overbezorgd worden en hun kinderen teveel beschermen, als ze zich zich voorstellen dat hun kind er ineens niet meer is.
Natuurlijk is het goed om te beseffen dat het leven kostbaar is en niet vanzelfsprekend. Aan de andere kant moet je ook niet teveel stilstaan bij een mogelijk verlies, daar krijg je vooral een akelig gevoel van.
Leef je gewoon je leven en probeer zoveel mogelijk in het hier en nu te zijn en de (ook alledaagse) momenten samen te koesteren.
Ik hoef niet te visualiseren want mijn dierbare is al weg en komt nooit meer terug. Ik heb me vooraf vaak gerealiseerd hoe blij ik met hem was en ik was daar dankbaar voor, maar nu hij overleden is is dat zo moeilijk. Dit gevoel had ik me vooraf niet kunnen voorstellen.
Mooi artikel.
Ik heb in het dagelijks leven over het algemeen niet zoveel moeite met vergankelijkheid. Het heeft een zekere charme. Het enige waar ik tot nu toe nooit aan heb kunnen wennen is dat ik mijn haar niet meer heb. Dat vind ik nog iedere dag vreselijk. Dat maakt mij nog dagelijks verdrietig.
Dankjewel, Jelle.
Ikzelf gebruik deze zin (soort mantra voor me) vaak: “alles gaat voorbij”
Het zorgt ervoor dat ik intenser geniet van de fijne mensen in mijn leven en de fijne momenten.
Maar ook geeft het troost op moeilijke momenten; het werkt dus 2 kanten op voor mij!
En dit plaatje van Pooh is ook heel lief en toepasselijk bij jouw artikel:
https://www.pinterest.com/pin/44262008812493536/
Veel plezier in Dublin!
Deze denkwijze overkomt mij dagelijks. Ik vind deze gedachten juist beklemmend en geniet juist minder. Tuurlijk is het goed om stil te staan bij dingen die belangrijk zijn. Maar iedere dag denken dat mensen in je omgeving weg zijn, nee dat maakt mij niet blij. Ik word er zelfs doodmoe van.
Herkenbaar. Ik heb plotseling verlies van mijn geliefde aan de lijve ondervonden. Ik ben me altijd bewust als ik mensen waarvan ik hou ontmoet, dat het de laatste keer kan zijn. Het kan me ook beangstigen, omdat ik denk dat ik het niet aan zou kunnen zo’n verlies nog een keer mee te moeten maken.
( dit geld natuurlijk niet voor alle kennissen en bekenden.)
Mooi verwoord weer.
Ik denk in deze context ook aan het verhaal van Bert, die zijn mooiste paperclip kwijt is. Ernie beurt hem op door hem te laten visualiseren hoe blij hij zal zijn als hij hem terugvindt. Prachtige mindswitch!
hi jelle ik vind jou geniaal.
jij verwoordt vaak wat ik denk en voel.
wanneer ik de artikels lees dan voelt het als een bevestiging of als een opluchting. het zijn onderwerpen niet allemaal maarwel de meeste die mij dagelijks bezig houden.ik ben je dankbaar ,ga zo door!
Reactie op je artikel ‘Pluk de dag’.
Het werkt echt. In mijn geval heb ik me geen negatieve situatie hoeven te visualiseren. Door de diagnose van ongeneeslijke kanker, zat ik er ineens werkelijk midden in.
Maar alles wat er staat klopt. Vanaf dit moment leef ik, geniet ik, waardeer ik en ben ik ook nog eens super positief.
En laat dat nou ook nog eens een positief effect hebben op mijn gezondheid. Genezen doe ik niet, maar het gaat wel heel goed met me.
Mooi en bedankt Jelle, dat je het weer zo mooi hebt weten te beschrijven.
Jelle,
Goed artikel! Ik maak weleens de ‘fout’ om het leven te snel als vanzelfsprekend te zien (‘tip’ 3 uit jouw andere artikel, van hoe het niet moet) en dan is dit artikel van groot belang om te beseffen dat alle familie en vrienden die ik heb niet vanzelfsprekend zijn. En voor het feit dat er afgelopen vrijdagavond niemand van hen in Parijs iets overkomen was moet ik extra dankbaar zijn.
Inspirerend! Dank je wel. Ook fijn dat je een duidelijk voorbeeld hebt gebruikt. :-) Eye opener. :-D