Dit experiment is inmiddels voorbij. Ik heb er veel van geleerd en het heeft mijn relatie met mijn smartphone veranderd. Maar na ruim een halfjaar zonder mobiel internet heb ik inmiddels weer een 4G abonnement.
In dit artikel...
Een beetje spannend was het wel
Ik weet het – het is aanstellerij. Natuurlijk kun je leven zonder mobiel internet. De meeste mensen op Aarde doen het – praktisch alle mensen deden het tot een decennium terug.
Maar toch. Het voelde spannend. Ik heb al sinds eind 2005 onbeperkt mobiel internet in mijn broekzak. En ik heb het behoorlijk verweven in mijn leven. Appen, social media, statistieken checken, mail checken, eindeloos Googlen, research doen, bellen via 4G, de verbinding delen met m’n MacBook – ik deed het allemaal.
Tot een paar maanden geleden had ik zelfs nog een apart internet abonnement voor mijn iPad. En al sinds de smartwatches op de markt zijn flirt ik met het idee van internet om mijn pols.
Dus – geen mobiel internet voelde voor mij best als een avontuur. Maar ik was vastberaden – want het klonk zo aantrekkelijk. Ik was geïnspireerd geraakt door een vriendin die een jaar geleden is overgestapt naar prepaid omdat ze ging reizen – en daarna nooit internet op haar iPhone heeft genomen.
Het was tijd voor een experiment. En deze post op Instagram was het begin van een interessante tijd.
Ben je klaar voor een positieve spiraal?
Ik leer je de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. 🎉
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
Geen mobiel internet experiment – het plan
Mijn experiment was heel simpel:
- Ik schakelde over naar prepaid maar ik hield mijn iPhone 5S. Mijn abonnement liep af en ik liet hem overzetten naar prepaid. Dit gaf me de vrijheid om te experimenteren voordat ik mezelf eventueel weer vastleg aan een abonnement.
- Ik schakelde mobiel internet uit.
- Ik gebruikte alleen internet via Wi-Fi hotspots.
- Ik moest het minimaal twee weken volhouden.
Ik ken mensen die leven met een ‘dumb phone’ – een simpele mobiel die alleen kan bellen en SMSen. En ik heb gespeeld met dit idee. Het grootste bezwaar vind ik het gebrek aan een gebruiksvriendelijke fotocamera. Plus, ik ben niet tegen smartphones en internet. Ik ben vooral op zoek naar een betere balans.
Dus voor nu heb ik het gehouden bij mijn iPhone. We zijn nu een maand verder, en ik deel graag mijn bevindingen met je.
1. Ik voelde me ontzettend gefrustreerd
De eerste week was interessant. Ik merkte al direct heel duidelijk de voordelen van een leven zonder mobiel internet. Ik voelde me vreemd, een beetje geïsoleerd maar ook rustiger en vrijer.
Maar ik merkte ook het grote nadeel: zodra ik de deur uit liep had ik geen internet. Logisch – en hoogstens irritant.
- Vrienden en familieleden waren niet allemaal op de hoogte van mijn experiment. Ik voelde me daardoor rot dat ik pas na een paar uur op hun berichtjes reageerde. Op een bepaald moment was zelfs Billy het vergeten en voelde ik me rot dat ik zijn berichtjes niet had gelezen. Waarna ik tegen hem zei: ”ik ga echt weer internet nemen hoor, dit werkt niet.”
- Ik merkte continu dat ik dingen wilde opzoeken, en voelde me dan gefrustreerd dat het niet kon.
- Ik miste een paar keer de trein omdat ik de NS app niet kon checken. Waarna ik een kwartier moest wachten – ZONDER INTERNET! Vooral de eerste keer voelde het als een verademing dat er Wi-Fi was in de trein.
- Ik kon niet direct geld overmaken naar een vriendin en moest dit dus noteren voor later. Geen groot probleem, maar weer zo’n moment van ’oh shit, geen internet’.
- Toen ik afsprak op Rotterdam CS met een vriendin, ben ik naar een Wi-Fi hotspot gelopen om via WhatsApp te laten weten dat ik geen internet heb. Ik had ook kunnen SMSen, maar ik voelde de krenterige puber in me opkomen nu ik weer op beltegoed leef.
- Ik had maar een paar euro beltegoed. En ik wilde niet opwaarderen omdat ik dan 250 MB internet gratis zou krijgen. Leuke actie, maar even niet in het belang van mijn experiment. Uiteindelijk heb ik dit toch gedaan, omdat ik zenuwachtig werd van het idee dat ik niet kon bellen als het nodig was. Ik heb nu dus een bundel van 250 MB gekregen, maar heb er nog niets van verbruikt.
- Ik moest meerdere keren per dag uitleggen dat ik iets niet kon doen omdat ik geen internet had.
- Siri, de spraakgestuurde assistent in de iPhone, werkt via internet. Ik gebruikte het best vaak voor het zetten van herinneringen, het versturen van berichtjes, het opstarten of beëindigen van navigatie of handsfree bellen tijdens het rijden. Nu moest ik alles zelf typen.
- In de auto maakte ik gebruik van de TomTom. Die gebruiken we normaal alleen als we naar het buitenland gaan om roaming kosten te besparen. In Nederland is navigatie op de iPhone actueler, sneller en beter met realtime verkeersinformatie.
- Een iPhone heeft soms blijkbaar een paar seconden nodig om het Wi-Fi te verbinden, iets wat ik nooit door had toen ik nog 4G gebruikte. Dus ik moet vaak even wachten als ik iets wil doen – zoals de verlichting inschakelen – zelfs als ik thuis ben.
De dagen waren niet zonder frustraties. Maar de frustraties werden langzaam minder.
Vrienden stuurden me soms berichtjes, gevolgd door berichtjes als ”Maar ik besef me nu dat je dit niet kunt lezen, dus laat maar”. Ik checkte de NS app voordat ik de deur uit ging. Ik begon me beter voor te bereiden en ik begon te genieten van het idee dat ik disconnected was zodra ik de deur uit liep.
Rond week drie begon ik er lol in te krijgen. En dat niet alleen, ik voelde me ook een stuk kalmer.
2. De frustraties gingen over in kalmte
Ik ervaar het internet vaak als overweldigend. En dan heb ik het idee dat dit de schuld is van het internet. Maar in werkelijkheid is dit natuurlijk mijn eigen schuld. En nu ik minder verslaafd werd, merkte ik dat het internet steeds minder overweldigend werd.
Ik ben niet meer continu verbonden. Als ik op pad ben dan ben ik minder goed bereikbaar. Nog steeds prima bereikbaar (telefonisch en via SMS), maar wie belt er tegenwoordig nog? Dat doe je alleen als het dringend is – en het is nooit dringend.
Mijn krachtigste inzicht kwam toen ik in de behandelkamer lag bij een schoonheidssalon. Ik liet een irritant rood adertje in mijn gezicht verwijderen, maar ik moest eerst tien minuten wachten. Ik lag op de heerlijk verwarmde stoel, er stond een fijn muziekje aan. En ik dacht: Oké – dit is saai. Ik verveel me. Ik wil wat doen. Wat kan ik doen. Internet! Kan niet! Shit! Wat nu?!
Er was niets te doen. Niets behalve gewoon zijn. Dus ik besloot precies dat te gaan doen.
Ik ging achterover zitten en keek om me heen. Ik ontspande me, en voelde me ineens helemaal in het moment. Ik genoot van de warmte in m’n rug. Van de fijne geur, van de muziek. Ik observeerde de ruimte en nam alle details in me op.
Toen zag ik de dame van de salon aan komen rennen door het matte glas. Ze kwam hijgend binnen en verontschuldigde zich voor het lange wachten. ”Ik lig hier wel lekker hoor, helemaal geen probleem.”
Heerlijk. Zo moeten de jaren ’80 gevoeld hebben.
- Geen Instagram checken in de rij bij de CoffeeCompany.
- Geen Facebook checken terwijl mijn lunchmaatje naar het toilet gaat.
- Geen binnenkomende berichtjes als ik zit te werken in de bibliotheek.
- Geen mogelijkheid om mezelf af te leiden met blogs en social media als ik eigenlijk wil werken.
- En elke dag afsluiten met een bijna volle accu.
Heerlijk. Het lukt me veel beter om in het hier en nu te leven, en dat geeft me een heerlijke kalme waas over mijn dag – een gevoel dat ik al tijden niet heb ervaren.
3. Ik heb meer focus
Het lukt me veel beter om één ding tegelijk te doen. Ik kan me beter concentreren, voel me minder opgejaagd en minder afgeleid.
Als ik schrijf dan schrijf ik. Als ik programmeer dan programmeer ik. Ik vlieg minder heen en weer en word minder vaak in een rabbit-hole gezogen doordat iemand me een iMessage stuurt met een link naar een geweldig artikel.
Ik werk ook weer vaker in mijn notitieboekje wat heel goed is voor mijn creativiteit.
En doordat ik minder online ben merk ik dat de verslaving doorbroken wordt. Ik verlang minder naar de constante prikkeling. Ik vind het nog steeds heel leuk om lekker YouTube te kijken op de bank of te appen met vrienden, maar ik doe het met meer aandacht en minder afleiding.
En deze sterkere focus helpt me ook in de relaties in mijn leven. Ik merk dat ik meer in het moment ben als ik met vrienden ben, en dat ik meer van hun gezelschap geniet.
Het maakt me eerlijk gezegd niet eens zoveel uit als zij wel hun mobiel checken tijdens een gesprek. Dan ben ik gewoon even stil en kijk ik rustig om me heen. Ik vermaak me wel tegenwoordig.
Maar ik merk dat volledige aandacht vaak wordt beantwoord met volledige aandacht. Hoe meer ik mijn aandacht in het moment houd, des te meer anderen geneigd zijn hetzelfde te doen.
Kortom: heel fijn allemaal.
4. Ik mis mobiel internet nauwelijks
In de eerste twee weken heb ik bijna iedere dag gezegd dat ik snel weer internet zou nemen. Maar in de derde week merkte ik dat ik het offline leven ging waarderen.
De rust in m’n hoofd, de momenten van mindfulness, de toegenomen concentratie, de betere menselijke connectie en de afgenomen afleidingen voelen heel fijn.
Ik heb nog steeds vaak internet via Wi-Fi. Maar de offline momenten in de dag tussen de hotspots door voelen als een mini vakantie. Ze brengen de boel in balans.
En nu zowel ik als mijn omgeving eraan gewend zijn wordt het steeds eenvoudiger. Ik merk dat ik steeds beter offline kan werken en leven. En nu ik beltegoed heb gekocht kan ik gewoon bellen als dat nodig is. Wat een luxe.
5. Ik bespaar geld
Ik heb in totaal € 3,34 beltegoed verstookt sinds ik ben overgegaan op prepaid. Dat is een stuk minder dan het abonnement van € 38,- dat ik heb beëindigd (inclusief iPhone 5S). Maar het kan nog goedkoper, bijvoorbeeld door een sim-only abonnement te nemen met 100 belminuten bij een van de goedkopere aanbieders.
Maar ik bel weinig via het traditionele netwerk. Als ik langer wil bellen dan doe ik dat via Wi-Fi met FaceTime Audio, WhatsApp, Facebook Messenger of Skype tegoed.
Ik kan me voorstellen dat ik uiteindelijk overschakel op een sim-only abonnement. Maar aan de andere kant vind ik de vrijheid van prepaid wel wat hebben. Zo kan ik altijd een internetbundel aanschaffen voor een paar euro die 30 dagen geldig is, en daarna weer een paar maanden zonder internet leven.
Bovendien reis ik veel, en betaal ik nu helemaal niets als ik niet in het land ben. Waardoor het uiteindelijk toch nog goedkoper kan uitvallen.
Maar linksom of rechtsom: geen mobiel internet hebben is goedkoop, aangezien de internetbundel tegenwoordig het grootste deel uitmaakt van een sim-only abonnement. En hoe verslaafder je bent, des te groter je bundel moet zijn, des te duurder je uit bent.
6. Ik heb het gevoel dat ik vakantie heb
Als ik op reis ben dan is het leven simpel. Niet alleen omdat ik weinig bagage meeneem, maar ook omdat ik veel vaker offline ben. En als ik dan op internet ben voelt het veel leuker.
Met minder afleiding krijg ik meer kansen om mijn omgeving echt in me op te nemen. Om meer te genieten van elke dag. Van een wandeling door Delft, van de treinrit naar Rotterdam, van het feit dat ik de enige ben die niet naar zijn smartphone kijkt.
Ik heb al vaker geschreven dat minimalisme me een chronisch vakantiegevoel bezorgt. En deze stap maakt dat gevoel nog sterker. Ik voel me vrijer. Ook al heb ik technisch gezien minder keuze. Ik heb minder vaak toegang tot het web, en dat beperkt me.
Maar die beperking zorgt ervoor dat ik meer toegang krijg tot de wereld om me heen. Dat ik het leven intenser ervaar. Minder scherm, meer genieten van ieder moment.
Hoe dan ook – ik ben er best verrast over. En ik denk dat ik het experiment nog een tijdje laat voortduren.
Wil je ook de stap wagen?
Wil je ook testen hoe het voelt om te leven zonder mobiel internet? Om een stapje te wagen in de jaren ’80? Je kunt klein beginnen zonder schepen te verbranden.
- Schakel je mobiele internet uit voor een dag. Word je er bewust van hoe vaak je je smartphone pakt en hoe veel je het internet gebruikt.
- Wil je het experiment langer maken dan één dag? Doe het dan twee weken, en laat je omgeving weten dat je met dit experiment begonnen bent. Zo voorkom je vervelende situaties.
- Bevalt de vrijheid? Maak het dan iets permanenter. Overweeg bijvoorbeeld om over te stappen naar prepaid (ik heb gekozen voor T-Mobile) of schakel over naar een flexibel sim-only pakket dat je per maand kunt aanpassen of een pakket met alleen bellen.
- Houd je telefoon langer. Werkt je telefoon nog? Upgrade dan even niet. Mijn iPhone 5S is nu twee jaar oud, maar hij gaat zeker nog een tijdje mee. Misschien dat ik volgend jaar een nieuwe koop, maar we zullen het zien. Het is interessant als je je toestel los moet kopen, omdat je dan bewuster wordt van de kosten.
- Ga beter voorbereid op pad. Gebruik offline navigatie. Houd bij wat je wilt opzoeken in een notitie app. Download leuke muziek en podcasts offline. Je kunt zelfs je favoriete blogs offline halen met apps als Instapaper.
Je kunt experimenteren zonder risico, en direct de voordelen ervaren. Dat – en je maakt leuke discussies los op feestjes. En dat is goed, want ik denk dat het belangrijk is dat we het gesprek voeren. Want hoe ver moeten we ons laten meevoeren door technologie?
Ik ben er voorlopig blij mee
Een leven zonder mobiel internet heeft me kalmer en meer mindful gemaakt. Ik denk niet dat ik nooit meer internet neem op mijn mobiel (als ik lang op reis ga neem ik het sowieso wel in het buitenland). Maar ik zal het standaard uitgeschakeld laten in Nederland.
Ik ben er inmiddels aan gewend, mijn omgeving is eraan gewend. En als ik weer gratis internet krijg omdat ik 10 euro opwaardeer zal ik het in de toekomst mogelijk wel gebruiken. Maar misschien ook niet.
Voorlopig ben ik erg gelukkig met de situatie, en heb ik geen plannen om iets te veranderen.
Ik heb het internet even terug op zijn plek gezet. Het is weer een gereedschap dat ik gebruik, ik plaats van dat het mij gebruikt. En dat voelt best bevrijdend.
Wat denk jij? Hoe zou jij je voelen zonder mobiel internet? Zou jij zonder kunnen en willen leven?
Reacties
Ik heb al jaren geen internet meer op mijn telefoon. Een klein abonnement bellen en SMS van 8 euro per maand is voldoende. En ik laat m zelfs regelmatig gewoon thuis. Als ik dan op de fiets stap ben ik voor niemand bereikbaar. En dat is genieten! Op mijn werk kan praten met mijn collega’s, en neem tijd voor een echt gesprek. Ik merk dat dat gewaardeerd wordt. Voor mij geen internet meer op mijn telefoon. Ik leef rustiger en gelukkiger zonder.
Deze post inspireerd me ontzettend! Soms als ik in de rij voor de kassa sta en nog ff snel Twitter check vraag ik me af waar ik mee bezig ben. Ik ga dit als goed voornemen meenemen naar 2016. Op 1-1-2016 gaat bij mij het knopje van mobiele data om. Ben heel benieuwd hoe dat gaat bevallen!
Ik heb een sim only van 4 euro per maand voor 250 be!minuten. Verder een tablet,dus alleen internet als er wifi is. Zelfs zo heb ik nog het idee dat ik teveel internet, vooral thuis. Ik zou meer boeken willen lezen ipv eindeloos surfen.
Ik begrijp zeker het gevoel, de vrijheid die hiermee samenhangt.
Ook ik ben niet tegen de technologie, maar wel tegen de afhankelijkheid die het creëert.
Zo zijn we gestopt om gewoon op GPS te rijden en weer eerst onze route op een papieren kaart te bekijken en zelf te volgen tijdens de rit. Want waar we normaalgesproken altijd de route onthouden als we ze één keertje hebben gereden, merkten we dat als je de GPS voortdurend volgt je dit niet meer zo kunt. Door volledig te vertrouwen op de technologie verlies je als het ware een stukje van je zelfredzaamheid.
Nu nemen we dus eerst weer de gewone papieren kaart wanneer we een route voor de eerste maal gaan rijden en plannen we die ouderwets. Nu rijden we weer vlot over hoofdwegen en tuffen we niet meer op de meest onmogelijke landwegeltjes omdat dit nu eenmaal de kortste route blijkt te zijn. En voegt elke rit weer kennis toe aan ons “routegeheugen”.
De GPS blijft wel standaard in de wagen aanwezig, want mochten we in één of andere wegomleiding hopeloos afgelegen stranden, hoeven we slechts onze bestemming in te voeren en zitten we dadelijk weer op de goede weg. Dus nu gebruiken we de technologie wanneer we die nodig hebben maar maken we ons er niet meer afhankelijk van.
Ook dit weekend de smartphone in een lade in de kast opgeborgen en weer een gewone GSM aangeschaft. Het is inderdaad wat wennen weer, maar de heerlijke eenvoud heeft wel wat, dat is zeker!
Nu moet ik wel bekennen dat ik nooit de moeite heb gedaan om een facebookprofiel deftig te onderhouden… Wel mee gestart maar het leek me zoveel drukte om bij te houden, als je het goed wil doen ben je er uren mee kwijt en dat heb ik nooit de moeite gevonden. Klinkt misschien wat bekrompen of zo, maar als ik iets wil zeggen aan een vriend, dan bel ik ze op en ja, ik heb er vrede mee dat dit nu eenmaal niet kan tijdens de werkuren. En als we elkaar willen zien, spreken we gewoon af.
Maar ik heb wel internet en gebruik het wel degelijk behoorlijk veel. En Skype is goud waard om vrienden te spreken en zien aan de andere kant van de wereld.
Ik kan in elk geval iedereen de rust aanraden die dit geeft, iedereen ouder dan 30 moet dit nog kennen van vroeger, heerlijk nostalgische rustige levensstijl…
Hoi. Je gebruikt nog steeds internet: zoals app. Ik heb geen Fb en App meer. Tw doe ik ook weg. Heb alleen Mail en Imessage(Facetime gebruik ik niet). Heb geen Skype,Viber ook niet. Ik heb bij tele2 onbeperkt bellen/smsen en 1000 mb maar mb gebruik ik amper. Ik ben ook best ouderwets,haha. Succes ermee en nu volhouden,he? Gr Nata
Wat een inspirerende post. Ik betrap mezelf er ook vaak op dat ik tijdens het wachten in de lift, in de wachtrij bij de kassa en op andere momenten, toch meteen weer mijn telefoon erbij pak. Niet altijd, maar toch wel vaak om te checken of in nog berichten of e-mails heb. Ik ga deze week ook eens experimenteren met een telefoon zonder mobiel internet. Ik ben benieuwd hoe mindful ik ervan wordt!
Ik leef al jaren met nauwelijks GSM-gebruik.
Ik heb wel een smartphone (omdat hij goedkoop was) maar gebruik hem alleen als dusdanig als ik het weerbericht of iets dergelijks wil checken. Sowieso vind ik het onbegrijpelijk en soms ergerlijk hoe mensen zoveel naar allerlei schermen kijken op wachtmomenten of terwijl ze stappen op straat.
“Ik ken mensen die leven met een ‘dumb phone’”; grappig, zo iemand ben ik! Ik vind het al moeilijk genoeg om niet achter mijn laptop te kruipen zodra ik de mogelijkheid heb, en denk daarom dat het beter is om me voorlopig niet aan een smartphone te wagen. Telefoon vergeten mee te nemen? Dan kan ik niet zien hoe laat het is. Dat is mijn enige zorg. Echt, ik kan het iedereen aanraden.
Goed artikel en fijn om te lezen dat ook jij en andere mensen zo kunnen genieten van het offline leven. Ik voel me af en toe net een oude doos als ik het er met anderen over heb hoe fijn het voelt. Laat mij dan maar een oude doos zijn. ;-)
Ik heb geen smartphone, ook nooit gehad, heb een prepaid telefoontje om bereikbaar te zijn meer niet. Mis ik het? Nee want je hebt het helemaal niet nodig.
Er zijn genoeg communicatie middelen om in kontakt te blijven met mensen en dat hoeft echt niet de hele dag. Eerlijk gezegd vind ik dat maar belachelijk. Wil je geld overmaken dan kun je dat ook gewoon na werktijd doen. Complete onzin vind ik de mobiele telefoon.
Haha, ik vind dit artikel best grappig. Ik heb zelf géén gsm, mijn man heeft wat je noemt een “dumb pbone”, toch ben ik -deels -internet-ondernemer. Bewust heb ik nooit mobiel internet gewild. Ik zit thuis al vaak genoeg achter mijn pc, ik doe dat ook graag, het is mijn werk, maar als ik niet werk, wil ik niet meer aan een scherm zitten of met internet bezig zijn. Als ik de deur uitga heb ik geen behoefte aan internetten, ook niet als ik op reis ben. Voor het werk zorg ik er wel voor dat ik ergens verblijf waar ik toegang heb tot internet, maar dat is het dan. Voor wat ik doe zou het soms handiger zijn als ik mobiel internet zou hebben, maar het lukt ook zonder. Dus ik hou het zo. Als ik mensen in een wachtzaal, in het park, of ergens anders waar je gewoon een babbeltje kan slaan met iemand, kan genieten van de omgeving, of iets anders leuk kan doen, zie internetten vind ik dat meestal wel jammer voor die mensen. Het lijkt wel alsof het leven een beetje aan hen voorbij gaat. Ik denk dat je veel van het echte leven mist als je verslaafd bent aan internetten.
Grappig! Ik heb het juist andersom gedaan. Prepaid genomen en gekeken of het voldoende was. Tot nu toe bevalt het prima. Ik ga nog lang niet over op mobiel internet (behalve in het buitenland inderdaad).
Hoi Jelle,
Ik vind het zo leuk om te lezen hoe jij experimenteert, dingen uitprobeert, je ervaringen op een leuke manier weet te omschrijven. Daarom lees ik met veel plezier elke week je artikelen! Je inspireert, complimenten daarvoor!
Hoi Jelle
Je heb het steeds over de jaren 80. Maar toen was er nog geen internet en geen mobiele telefoon. dat is nog even wat minder dan een smartphone met wifi.
en in de jaren 90 kwam het internet. Maar er was natuurlijk nog bijna niets op te vinden.
maar je artikel is heel leuk. ik heb zelf ook een telefoon zonder internet en probeer thuis zo min mogelijk met internet te doen. gewoon aandacht voor elkaar is voor mij al moeilijk genoeg. Bedankt voor je leuke website. Lees de artikelen met veel plezier.
Ik voel me soms net een zombie als ik met dat ding zit en ergens schaam ik me dan ook een beetje als ik dan om me heen kijk en iedereen zit ook met z’n telefoon… dan denk ik “jeetje ym..waar ben je mee bezig” En als ik dan kijk wat ik de helft van de tijd zeg tegen mensen of wat ik op facebook lees, dan zijn dat nou ook niet de meest inspirerende dingen. Het voelt ook als een soort verplichting om erop te kijken en op mensen te reageren en dat vind ik ergens helemaal niet prettig. Maar ik kan m ook veel makkelijker laten liggen als ik vrijgezel ben of geen groepsapp heb waarin veel geregeld en overlegd wordt (wedstrijdsport). En als mijn vriend dan met zijn telefoon zit dan voel ik me ook gelijk een beetje overbodig want je krijgt amper meer de volle aandacht, en we zien elkaar al niet veel… dusja ik zou zo’n experiment ook best willen proberen!
Geen abonnement, wel (1000 en dus vrijwel onbeperkt) sms. En een Sim Only toestel. Gevolg: lage telefoonkosten en meer rust in m’n kop.
Wat je schrijft over ‘de omgeving’ herken ik trouwens goed. Ik moet nog steeds uitleggen dat ik geen WhatsApp heb, en ook niet wil. Soms mis ik daardoor dingen, maar dat is dan maar zo. Ik word kriegel wanneer ik 24/7 voor iedereen beschikbaar moet zijn.
Heel inspirerend. Ik heb vorige week fb van mn mob gehaald, maar ook nog niet via laptop gecheckt. Via quality time app kun je zien hoeveel tijd je besteed aan een app (weet niet of die app ook voor iPhone is) maar ideaal. Zo kun je een alarm instellen per app hoelang je erop wil zitten. Dus ik minder nu. En dat 4g uitzetten ga ik nu ook proberen. Ben benieuwd! Succes verder
Ik heb ook nog nooit mobiel internet gehad op mijn telefoon. En nog geen moment gemist. Je gaat het denk ik pas missen als je het ooit een keer hebt gehad. En ook dan blijkt het wellicht mee te vallen. Ik heb ook geen FB meer en vond het ook spannend deze op te zeggen…uiteindelijk geen moment gemist!
Thuis zet ik de wifi op mijn telefoon bewust af en toe maar aan. Ik voel wel de neiging vaker mijn mail te checken dan dat ik mezelf toesta. Maar ik word er onrustig van als ik mijn verstand (die die telefoon steeds wil checken) steeds d’r zin geef. En inderdaad zoals Paula zegt: telefoon regelmatig gewoon thuis laten..heerlijk!
Om af te kikken: er is een off-line Wikipedia, met de 3.5GB meest gelezen artikelen….
Beste Jelle,
Wat een mooi stuk. Ik ben hier sinds juni mee begonnen. Destijds heb ik een nieuwe iPhone los gekocht met een goedkoop sim-only abonnement. Je bespaart per maand enorm veel kosten, zeker als je uitrekent wat je bij moet betalen voor een nieuwe iPhone plus de hoge kosten per maand gedurende een periode van 24 maanden.
Met een kleine internet bundel moet je keuzes maken. Eerlijk gezegd heb ik het alleen nodig voor in de auto als ik navigeer. Filmpjes op YouTube of een liedjes luisteren via Deezer kost veel data, dit doe ik alleen nog via Wifi.
Overdag, op mijn werk, kijk ik hooguit 1 keer per dag op mijn telefoon. Als ik dan naar huis ga, is het batterijpercentage 90% of hoger!
Je praat veel meer met collega’s en die onzin op Facebook kan je missen als kiespijn.
Bedankt weer voor dit leuke stuk!
Groet,
Roy
Leuk artikel! Ik doe het andersom. Ik heb mijn vaste internet aansluiting thuis opgezegd omdat ik er gewoon té verslaafd aan was en soms uren doelloos op internet zat te dwalen. Op mijn mobiel heb ik een kleine databundel, dus ik zit niet helemaal zonder internet. Het scheelt me een boel geld per maand, helpt me van mijn verslaving af én ik ga nu veel bewuster om met internet door de maandelijkse limiet. Mocht ik wat op de laptop moeten doen dan kan ik zonodig even de wifi hotspot op de mobiel inschakelen om de verbinding te delen. Vaak laat ik nu ook mijn mobiel thuis als ik weg ga. Wat een rust! Heerlijk om af en toe echt helemaal onbereikbaar te zijn. Ik hou ook van dit soort expirimentjes :)
Ik ben nog steeds happy met mn 3G internet een mn smartphone van 5 jaar terug. Na het lezen van je artikel heb ik wel weer een aantal apps weggegooid. Ik internet vrij weinig op mijn telefoon, maar had er nog wat tijdvretende apps op staan (bloglovin en twitter) weg ermee :)
Thnx voor de inspiratie!
Wat een goed stuk, Jelle! Ik heb het gekopieerd en geplakt in Word, jouw naam en So Chicken er groot boven gezet, en afgedrukt. Vervolgens had ik net mentoruur met mijn tweede klas. Allemaal veertienjarigen. Ze hebben het in tien minuten in stilte gelezen en zag ik ze ja-knikken. Ik heb het niet laten lezen om belerend te zijn, maar wel om te laten beseffen hoeveel impact het mobiele internet op ons leven heeft. De reacties waren positief. Hopelijk denken ze er nog eens over na als ze hem weer pakken. Of hebben ze het er vanavond aan tafel nog eens over. In het kader van onze Eco-school heb ik de bladen ingenomen en weer aan een andere collega gegeven voor haar mentoruur en zij geeft het weer door aan een andere collega. Zeker in deze tijd van het jaar vind ik het belangrijk dat we reflecteren op het snelle leven dat we leiden/lijden en dat we daar zelf verantwoordelijk voor zijn. Vanaf nu mag ik nog 30 minuten per dag op mijn telefoon als ik thuis ben, punt. Ik merk dat zitten verslavend is namelijk.
Bedankt voor het delen van jouw ervaring!
Wauw Jessica! Wat ontzettend cool en inspirerend! Dankjewel dat je dit gedeeld hebt met je klas, ik voel me vereerd! :)
Zelf staat m’n data wel aan maar alleen voor whatsapp. Op ee iPhone kun je dat instellen waardoor ik wel altijd via whatsapp bereikbaar ben, maar alleen met WiFi andere dingen kan, tenzij ik het bewust aanzet. En omdat dat een aparte handeling is doe ik dat in de praktijk amper. De melding dat ik het in moet schakelen werkt als drempel en maakt me bewust van de vraag “echt nodig?”.
Andere online afkicker is dat ik sinds een aantal maanden geen Facebook meer heb. Dat was ook het enige sociale medium dat ik gebruikte (geen Instagram Twitter LinkedIn etc) dus daarmee ben ik alleen nog maar “echt” bereikbaar. Ik herken je afkickfase maar uiteindelijk mis ik niets. (En wat ik mis weet ik toch niet).
Misschien een mooi vervolgexperiment?
Dat is een hele goede middenweg Eveline, ik denk dat dat veel mensen kan inspireren om eerste stappen te zetten. Ik zou dolgraag leven zonder Facebook, maar ik gebruik het ook voor soChicken waar het juist weer een hele positieve bijdrage heeft. Dus daar ga ik nog even over nadenken. :)
Erg mooi artikel! Zelf heb ik een Sim Only abbo en een telefoon die niet de nieuwste is. Mijn apps, doorloop ik een keer per maand. Alles wat ik die maand niet gebruikt heb gaat er af. Op mijn werk staat mijn telefoon altijd op stil, maar verder geeft die alleen meldingen van bellen en prive app/sms berichtjes. De rest staat op stil.
Heerlijk!
Als ik uit ben met of zonder vrienden zit die standaard in mijn tas, vaak ook nog op stil.
Heerlijk die momenten.
Liefs
Ik gebruik alleen mijn blackberry van de zaak als ‘smartphone’ en die gebruik ik naast als telefoon en voor werkemails verder alleen om alvast mijn privé-emails in de trein op weg van mijn werk naar huis door te nemen, zodat ik daar ‘s avonds thuis niet meer de computer voor hoef aan te zetten. Ik houd door op die slimme manier gebruik te maken van mijn ‘smartphone’ zelfs meer in plaats van minder vrije avond over voor offline-bezigheden ten opzichte van voor het tijdperk van de ‘smartphone’.
Hee Jelle,
Weer een goed artikel. Zelf heb ik nooit meegedaan aan mobiel internet en heb ik pas vanaf een half jaar überhaupt een smartphone, en dat als 24-jarige ;) mensen zeuren soms dat ik geen whatsapp heb, maar per mail en sms ben ik prima te bereiken. Daarnaast heb ik Telegram, een sociaal medium dat ik via mijn laptop gebruik (dus alleen als ik wifi heb) maar wat niet door veel mensen wordt gebruikt, lekker rustig dus. Wel handig aan een smartphone: de Sochicken-app!
Leuk artikel zeg, en herkenbaar vooral! Al een tijdje zet ik af en toe de sociale media uit omdat ik me er aan ergerde dat ik altijd maar dat ding pakte als ik even niks had te doen. Gewoon genieten, een boek lezen, o.i.d. is een veel fijnere tijdsbesteding. Misschien ga ik er toch maar eens over nadenken om internet voor een langere periode uit te schakelen :).
Ik ben 24 en om mij heen heeft iedereen mobiel internet, ik heb het nooit genomen omdat ik het simpelweg te duur vind en ik ben zo blij dat ik deze keuze ooit gemaakt heb. Nog steeds heb ik geen mobiel internet en soms mis ik het, maar ik heb altijd een tijdschrift, een pen en een notitieboekje in mijn tas, dus vervelen hoef ik me nooit.
;-) veeeel reaxer zonder internet! ik ga de deur uit met een simpele telefonon die belt en smst en bevalt prima!! het verbaasd me sowiesoo dat mensen om je heen allemaal naar hun telefoon staren! ik heb leuke gesprekken onderweg wat veel meer waard is dan zo’n schermpje;-) i love the simple lifestyle!
Zo leuk om dit te lezen. Zelf wil ik ook minderen, maar zoals je ziet ben ik alweer aan het lezen. Nu zit ik veel thuis en werk ik vanuit huis en is FB een leuke afleiding. En ik wil ook veel lezen. Veel info opnemen, maar soms gaat het te ver. Heb ik echt geen focus.
Eens kijken hoe ik hier meer rust krijg vanuit huis… Iemand tips?
Iris
Hallo Jelle, leuk artikel! Ik ben sinds kort ook weer overstapt op prepaid en ik moet zeggen dit bevalt me zeer goed.
Dag Jelle – hoever sta je nu enkele maanden later? Ervaringen?
Leuk artikel, Jelle! Ik heb al meerdere malen dingen op het internet gezocht over onderwerpen zoals: minder zorgen maken, leven in het nu, stoppen met piekeren en dat soort gelijke onderwerpen. Jouw blog en de tips die erop staan vind ik erg waardevol voor mij en ik probeer ze telkens beetje bij beetje toe te passen op mijn dagelijks leven. Bedankt!
Wat fijn om te horen Lynn, ik ben blij dat ik je heb mogen inspireren!
Wow ik leef mee met je verhaal.. Mijn iphone was in het toilet gevallen.. en die was kapot. Dus bracht ik die binnen in de service.. Ik heb meer dan 40 dagen moeten wachten totdat ik hem terugkreeg. Terwijl was ik het nieuwe boek aan het lezen van Carl Newport (Titel: Deep Work (een echte aanrader). Dus voor mij de ultieme test situatie, om de theorie van het boek uit te proberen en mij af te zonderen zonder internet. Voor mij waren de eerste 14 dagen het lastigste maar als ik dan terugblik over de taken die ik heb gedaan ivm met de periode dat ik mijn gsm had. Wow. Ik ben veel blijer met mijn leven als ik mijn gsm gebruik matig. Want ik kan veel meer doen!
Super artikel!
groetjes
Sven