“A good traveler has no fixed plans,
and is not intent on arriving.”
Lao Tzu
De blauwdruk voor mijn leven
Een boek dat je hele leven op zijn kop zet – dat kom je niet vaak tegen. Het overkwam mij in 2007, tijdens mijn afstudeerstage.
Mijn stagebedrijf was zo vriendelijk om mij een aantal boeken uit de VS te laten bestellen. Ik schreef een scriptie over social gaming en ‘vrouwenmarketing’. Nogal vaag en specifiek, maar in de VS was er veel over te vinden.
Tijdens het struinen tussen duffe dikke boeken gleed mijn oog langs een ongebruikelijke titel. The 4 Hour Workweek – Escape 9 to 5, Live anywhere and Join the New Rich.
Hmm.
Ik werkte al een aantal jaar bij het reclamebureau waar ik afstudeerde. Mijn bijbaantje begon leuk – met creatieve en uitdagende projecten – maar gleed af tot het bouwen van opzichtige reclamebanners over benzineslurpende auto’s voor de website van de Telegraaf.
Naast dit werk deed ik freelance webdesign klusjes voor extra geld – waar ik ook een hekel aan had. En ondertussen leverde soChicken me een paarhonderd euro per maand op dankzij vergelijkbare lelijke banners.
Het idee om mijn bijbaantje en het freelance werk in te ruilen voor fulltime werken aan soChicken maakte me ontzettend gelukkig. Ik bestelde het boek – en het lange wachten begon.
Een nieuw plan voor een nieuw leven
Bijna een maand later kwam er een pakketje binnen op kantoor. Vol met duffe boeken – en één pareltje. Ik herinner me dat ik het boek las in de metro en niet kon geloven hoe ontzettend deze ideeën bij me resoneerden:
- Werken wanneer ik wil.
- Waar ik wil.
- Zoveel of zo weinig als ik wil.
- En ondertussen de wereld rondreizen.
- Allemaal voor minder geld dan ik dacht.
De voordelen zónder de nadelen. Precies waar ik naar op zoek was.
Het boek maakte echter één belangrijke aanname: werk is vervelend. En hoewel ik zelf had ervaren dat werk vervelend kan zijn, had ik een ander doel voor ogen: mijn werk leuk maken.
Enkel werken voor soChicken. Zodat ik werk aan dingen die ik tof vind, en ondertussen van waarde zijn voor mijn lezers. Het beste van twee werelden: vrijheid én blijheid.
Kleine beslissingen
Ik gebruikte het boek om een plan te maken. Of beter: om kleine koerscorrecties toe te passen.
En dit is de plek waar mijn leven begon te veranderen. Ik begon met het schrappen van overbodige projecten (ik runde op dat moment een handjevol websites). Ik zette plannen voor een fysieke webwinkel stop. Ik paste mijn dromen van een hip kantoorpand vol met werknemers aan. Ik begon met het aanpassen van mijn uitgaven en het optimaliseren van mijn workflow.
Ik maakte honderden kleine aanpassingen richting een simpel doel: vrijheid. Vrijheid om te werken waar ik wil wanneer ik wil, zo veel of weinig als ik wil.
Elke kleine stap maakte me iets vrijer. Maar niets ging vanzelf. Ik werkte elke dag aan soChicken, vaak wel zeven dagen per week. Billy en ik leefden volgens een krappe begroting en soms kwamen de resultaten maar langzaam.
Waarom ik zoveel kan reizen
Een paar dingen:
- Als een project me ervan weerhoudt om een paar maanden per jaar te reizen, dan begin ik er niet eens aan.
- Waar de meeste ondernemers zouden zijn verleid tot een permanent kantoor met daarin werknemers in loondienst, kies ik voor flexwerkplekken en flexibele ZZPers.
- Zodra ik meer ging verdienen hebben we onze uitgaven niet ver omhoog gebracht. We zijn wel íets ruimer gaan leven, maar er kwam geen fancy auto, geen fancy huis en we dragen geen fancy kleding. Ik heb momenteel een iPhone van vier jaar oud met de kleinste 4G bundel in mijn omgeving. Met andere woorden: we leven ver beneden onze stand.
- Zodra ik genoeg verdiende om rond te komen, is Billy in 2009 gestopt met zijn baan in een luxe hotel om voor zichzelf te beginnen met een website met vakantiehuisjes (deze website is inmiddels verkocht).
- We doen altijd ons best om onze vaste lasten zo laag mogelijk te houden en overbodigheden uit ons leven te schrappen.
- Ik werk nog steeds elke dag om mijn leven simpeler te maken.
Het resultaat? Vijf jaar nadat ik het boek las vertrokken we op onze eerste lange reis: twee maanden backpacken in Australië. En daar kregen we de smaak te pakken. We reizen sinds dat jaar minimaal twee maanden per jaar.
Struinen door een tempel in Myanmar.
En weet je wat grappig is? Die eerste reis was ook onze duurste reis. Simpelweg omdat we onervaren waren. Sinds die tijd wordt reizen steeds goedkoper.
Veel mensen denken dat reizen duur is, maar dat hoeft het niet te zijn. Hoe vaker en langer je reist, des te makkelijker het wordt om kosten te besparen.
- Als je niet gebonden bent aan specifieke periodes, kun je inspringen op geweldige aanbiedingen. Zo vlogen we in 2016 voor 195 euro naar San Francisco.
- Als je langzamer reist dan kun je veel geld besparen: accommodaties zijn goedkoper per week of per maand, je hebt de rust om zelf te koken, je spendeert minder aan vervoer, je hebt de tijd om uit te zoeken waar de betaalbare restaurantjes zijn, etc.
- Als je je lasten thuis laag kunt houden, dan kun je winst maken terwijl je op reis bent. Wij blijven gewoon werken, dus er komt gewoon geld binnen.
- Thuis zijn is vaak duurder dan op reis zijn. Een dagje met vrienden op stap in Nederland is vaak duurder dan een week overnachten in een strandhutje in India.
En dit is één van de belangrijkste inzichten die ik opdeed uit The 4 Hour Workweek (inmiddels ook in het Nederlands verkrijgbaar):
Als je je eigen tijd kunt indelen en mobiel bent, dan kun je een onwaarschijnlijk tof leven bouwen zonder dat je erg rijk hoeft te zijn.
En daarom is het belangrijk dat je niet alleen spaart – maar dat je je levensstijl aanpast om mobieler en flexibeler te worden. Dat betekent ook vaak minder zekerheid en meer risico.
Overigens hoeft dit niet te betekenen dat je voor jezelf moet werken. Het kan ook betekenen dat je je vrije tijd anders besteedt, dat je vaker vanuit ‘huis’ werkt, of dat je een baan vindt met meer vrije dagen. Misschien is het niet je droom om maanden te reizen, maar zijn er wel mogelijkheden om meer te optimaliseren.
Wat veel mensen niet begrijpen
Ik hoor mensen vaak twee dingen zeggen:
- Jullie hebben echt geluk.
- Ik ben jaloers.
Ik begrijp waar deze uitspraken vandaan komen. Ten eerste: ja, we hebben geluk. Maar niet meer geluk dan de meeste mensen in de Westerse wereld. Ik ben geboren in een rijk land en een stabiel gezin, ik had een fijne jeugd, ik ben gezond, ik kon een opleiding volgen. Ik besef hoeveel zegeningen dat zijn – dat is niet vanzelfsprekend.
Maar het is vooral een kwestie geweest van een doel voor ogen houden. Offers brengen, constant bijsturen, hard en consistent werken en dit jarenlang volhouden voor die simpele droom: in vrijheid de wereld rond kunnen reizen.
Als het niet je hoogste prioriteit heeft dan is het lastig zo’n levensstijl te bouwen. Simpelweg omdat het moeilijk is om andere ‘verleidingen’ te weerstaan. Gooi een mooie nieuwe auto in de mix, een paar abonnementjes plus een iets te dure hypotheek en het wordt ineens een stuk lastiger om in vrijheid rond te reizen.
En jaloezie. Tja. Ik zeg altijd: wees niet jaloers, wees geïnspireerd. Gebruik je jaloezie als een signaal dat dit iets is wat je wilt. En als dat zo is, zet dan stappen in de juiste richting. Maak een plan en ga aan de slag.
Reizen is niet zaligmakend
Ja. Dat is een ander ding dat veel mensen niet begrijpen. Reizen lost je problemen niet op. Het is niet altijd leuk of makkelijk. En het is niet hetzelfde als ‘op vakantie gaan’.
Palmbomen en witte stranden zijn heerlijk – maar alles went. En dan blijkt het leven gewoon door te gaan zoals altijd.
Reizen is voor mij gewoon doorgaan met mijn leven – op een andere plek. Ik werk, ik was kleding, ik sport en mediteer, ik voel me doorgaans hetzelfde als thuis. Met als uitzondering dat ik meer beleef, omdat de omgeving zo anders is. Het nodigt me uit om te reflecteren op mijn eigen leven en meer te leren over de wereld en mezelf.
Niet iedereen vindt reizen leuk. Maar Instagram geeft je het gevoel dat je moet reizen om mee te tellen, en dat is natuurlijk onzin. Reizen is daarbij vooralsnog ook onwijs CO2 intensief – en hoewel we onze uitstoot compenseren (via GreenSeat of TreesForAll) is het verre van optimaal.
Alles wat je aandacht geeft groeit
Ik kan zoveel reizen omdat alles in mijn leven erop is aangepast. Mijn hele leven is er omheen ontworpen. En omdat dit aspect van mijn leven zoveel aandacht heeft gekregen, is het geworden zoals ik voor ogen had.
Als het jouw prioriteit heeft om vaker en langer te reizen, dan kun je hetzelfde doen. Studeer, optimaliseer en werk in kleine stappen richting een andere levensstijl.
Wil je meer lezen over hoe ik reis?
- Kakkerlakken en palmbomen – 10 redenen waarom ik zo graag reis
- Ultra Light Backpacken: 7 Basics (+ Wollen Onderbroeken)
- Ultra Light Backpacking – Dit neem ik mee
- Ultra-light-backpacking paklijst 2016 – dit nam ik mee naar India
- De digital nomad lifestyle – werken waar en wanneer je wilt
- Reizen om jezelf te ontwikkelen – 10 tips
Reacties
Top artikel Jelle!
Ik heb dit boek al langer in the picture.. leuk om te lezen, dat het één van je inspiratiebronnen is.
Zelf moet ik dit boek toch, echt maar eens gaan kopen;-)
Jos
Hai Jelle,
Weer een heel leuke blog. Ik ben trots op Billy en jou (raar om dat te zeggen in een reactie maar ja) dat jullie jaren zo hard hebben gewerkt en nu de vruchten plukken van jullie leefstijl. Ook leuk om een foto te zien van je reizen. Al voel ik me prima in loondienst en hoeft het reizen niet zo van mij, ik vind het tof dat jullie hard werken en deze dingen wel doen. Ook zonder dure auto/dure spullen. Het blijven immers keuzes! Zo laat je zien dat met het nemen van verantwoordelijkheid over je eigen leven en het tevreden zijn met minder, je een heel eind kunt komen. Of zelfs tot in Myanmar ;)
Veel liefs,
Anna
Er is een ander goed boek
F*ck it! Do what you love…
Waarom verontschuldig je jezelf steeds voor hoe je leeft?? Leef…daar ben je namelijk mens voor.
Hi Jelle!
Leuk om te lezen! As usual! :)
Ik ben in de begin fase van het mooie pad welke jij omschrijft (lees: ik heb net een fantastisch inspirerend boek gelezen over leven met minder en ik en mijn partner hebben het vaak over onze wens om minder afhankelijk te zijn van vast inkomen etc)
Ik heb destijds veel moeite gedaan voor mijn studie en heb nu de baan die ik voor ogen had. Toch geef ik door die baan te weinig ruimte aan mijn creatieve kant. Hier ben ik zoekende hoe ik dit in mijn werk wel kwijt kan (als ik m’n project straks af heb krijg ik die ruimte ook: top manager!). Of hoe ik dit naast m’n werk kan doen, nu kost het me nog teveel energie. Balans….. balans, haha!
Ondanks dat dit alles nog niet zo slecht klinkt; staat het me steeds meer tegen om elke dag na 9u werken thuis te komen, net als de rest, hard werkend, moe, mezelf naar sport slepende of op de bank ploffende….
Oké, ik dwaal af, wat ik wil is wel duidelijk en langzaam werken we er naartoe…
Gister had ik een mooi gesprek met mijn partner over de toekomst: we hunkeren beide naar een bepaalde vorm van vrijheid… alleen wat ik me af vroeg, en jou kan ik het vragen… pensioen. Die oude dag. Hoe zit dat? Sparen jullie daarvoor? Want als je later ouder bent en je hebt zin om “neer te strijken”, dan vallen de inkomsten weg….. eigen baas betekend geen pensioen.
Hoe gaan jullie daarmee om? Of is dat iets wat je los mag leren laten, want volledige vrijheid betekend toch ook wel die zekerheid durven loslaten, of niet? Haha! Let me know :)
Een hele goeie vraag Rianne. Ik ben van plan hier later meer over te schrijven, maar kort gezegd streven we ernaar om sneller financieel onafhankelijk te worden door zuinig te leven, onze hypotheek versneld af te lossen en spaargeld te beleggen in indexfondsen. Zo bouwen we een fonds voor onszelf waarvan we uiteindelijk kunnen leven door jaarlijks zo’n 3% van het fonds te gebruiken voor levensonderhoud. Hoe groot zo’n fonds moet worden hangt samen met je jaarlijkse uitgaven. Daarnaast zullen we waarschijnlijk altijd (ook als we ouder zijn) op zijn minst een beetje blijven werken, omdat het plezier en voldoening brengt. Het fonds zou ervoor zorgen dat we niet moeten werken als we dat niet willen of kunnen.
In dit artikel vind je meer over deze aanpak, plus tips om eerder te stoppen met werken. 😊
De vele en verre reizen zijn jullie beiden absoluut gegund, maar je mag (naar mijn bescheiden mening) wel iets meer aandacht geven aan de milieu impact van reizen. Ik vind het goed dat je de twee websites noemt, en raadt iedereen zeker ook aan voor een extra bedrag je vluchten te compenseren.
Desondanks blijft vliegen gewoon altijd een erg vervuilende ‘hobby’. Drie of vier keer per jaar naar India, Amerika of Australië vliegen heeft helaas een zware impact op de aarde, of je dit nou compenseert met GreenSeat of niet. Het is dan ook zeker niet te hopen dat meer mensen dit gaan doen. Mensen, zoek lekker de natuur en/of vreemde culturen op binnen Europa! Ga liften, fietsen of wandelen. En gun jezelf dan één keer in de zoveel tijd – bij wijze van uitzondering – een ‘verre’ reis.
“Wees niet jaloers, wees geïnspireerd! ”
Schoon gezegd, die ga ik onthouden
Mooi stuk Jelle!! Ik herken me er zeker in, in ieder geval in de niet-standaard-levensstandaard die jullie leiden. Dit artikel zal hopelijk veel mensen inspireren om het net wat anders te gaan doen. Bedankt voor de inspirerende teksten!
Heb je kinderen?
Nee Aalke, ik heb een vriend (Billy) en vooralsnog zijn we niet van plan om een kind te adopteren oid.
Super artikel weer Jelle. Jaloers is voor mij een lekkere smaak van verlangen, maar hoe jij het gebruikt spreekt me ook aan. Ik blijf je artikelen lezen en meereizen met je inspiraties.
Voor mij is het de vrijheid hebben om er werkelijk voor mijn gezin te kunnen zijn, dat ik na fulltime moederen gekozen hebt voor een eigen tekstbureau. Werken als het mij uitkomt ‘en mijn kids! En de vrijheid te werken waar ik wil is natuurlijk een heerlijke extra. lang leve internet :-)
Jelle, als jullie zo vaak en lang weg zijn,
wat doe je dan met Suffel?
Ze kon terecht bij familie. 😊
Bedankt voor het artikel Jelle! Het is weer inspirerend en leest soepel weg. Ik ben nieuwsgierig geworden naar het boek dat je beschrijft.
Hallo Jelle
Ik ben 67 en lees je met plezier nooit te oud om te leren
en wens jullie een goede reis
Beste Jelle,
Wederom een inspirerend artikel. Je hebt gelijk: je werk leuk maken, iets doen wat je gelukkig maakt, is beter dan je werk stom vinden en dus maar steeds proberen zo min mogelijk te werken. Ik zal nooit het leven hebben wat jij hebt, maar daar kies ik voor. Ik ben leerkracht op een basisschool dus ik kan niet buiten de schoolvakanties op vakantie, ik kan niet op reis/thuis werken (30 kinderen in mijn huis wordt wat krap en om die nou allemaal mee te nemen naar de andere kant van de wereld….). Dat is allemaal niet erg. Ik hou van mijn werk (meestal) en haal er energie uit. Daarnaast heb ik een hoop leuke dingen en zorg ik voor voldoende vrije tijd.
Ik kijk uit naar de volgende maandag.
Groeten,
Sanne
Hallo Jelle,
Eigen tijd indelen en mobiel zijn leek me jaren geleden ook bijzonder handig en aantrekkelijk.
Maar dan moet je wel een bepaald niveau hebben lijk mij of kwaliteiten…
Helaas heb ik geen gaves om werk te doen wat op de laptop kan…ik heb geen talen knobbel om thuis werk te doen als vertaler. Ik ben geen schrijfster die een boek kan lanceren…ik ben geen ontwikkelaar van software of games…geen webdesigner…dat laatste probeerde ik jaren geleden nog maar ik kwam niet ver helaas…
Ik zou dus niks anders kunnen verzinnen qua werk/inkomen wat ik onderweg met weinig middelen behalve een laptop zou kunnen doen.
Heeft u nog tips? voor de gewone man /vrouw, om ondanks het ontbreken van o.a. bovengenoemde talenten, om toch eigen tijd in te kunnen delen , mobiel en flexibel te kunnen zijn om het leven te kunnen leiden wat ik graag zou willen leiden.
Probeer niet te denken in beperkingen maar in mogelijkheden. Misschien kun je de levensstijl niet exact kopieëren, maar kun je je situatie wel drastisch verbeteren. Wellicht kun je manieren vinden om je tijd vrijer in te delen zonder dat je volledig mobiel bent. Eén maand per jaar op reis gaan is al een hele stap.
Denk aan mensen die voor zichzelf werken en workshops geven, op fairs staan met leuke spullen, (online) coaching, online marketing, social media management, etc. Het punt is, deze levensstijl is vooral weggelegd voor ondernemende types. Als je niet vooruit komt omdat je vooral belemmeringen ziet, dan zou het heel goed kunnen dat dit simpelweg niet bij je past.
Daar is niets mis mee. Deze levensstijl heeft niet enkel voordelen, er zijn ook genoeg nadelen. En niet iedereen is bereid de offers te brengen die nodig zijn.
Hoi Jelle,
Dank voor je leuke verhalen en tips op sochicken.
Lekker op reis: je hebt groot gelijk!
Ik denk dat je geen kinderen hebt trouwens, want hoe regel je dat dan met de leerplicht?
Ik reis ook graag -en ook met met mijn kleine kinderen- maar ben wel heel beperkt daarin omdat ze simpelweg naar school moeten. Ik heb al wel eens iets kunnen regelen met verlof, maar toch zijn de mogelijkheden best beperkt.
Dat boek van Tim Ferriss heb ik twee jaar geleden gelezen (tijdens een reis ;-) en het viel mij nogal tegen. Niet de reis, maar dat boek, haha.
Ook omdat het helemaal vanuit ZIJN situatie is geschreven; Hij heeft geen kinderen, nauwelijks verantwoordelijkheden, woont in Engeland en kan zodoende bijvoorbeeld gebruik maken van een PA die in Calcutta woont, die daar telefonisch zaken voor hem regelt (omdat ze vloeiend Engels spreekt en geen mens weet dat ze eigenlijk in India zit waar de lonen extreem laag zijn).
Lollig om te lezen en misschien prikkelend voor sommige mensen om ‘anders te gaan denken’, maar ik kon er niet zoveel mee. En zo zijn er meer van die nogal gemakkelijke ‘yeah right’-voorbeelden in zijn boek ;-)
Ik geniet als ondernemer heel veel vrijheid en deel echt helemaal mijn eigen tijd in en neem een dag vrij wanneer ik wil en heb vorig jaar mijn kantoor en personeel ‘de deur uit gedaan’ en werk -net zoals ik dat 10 jaar geleden deed- weer volledig met freelancers’ (Ik heb een mediabedrijf en bedenk prikkelende concepten voor online communicatie, film en tv).
Dat creatieve proces kan ook op een tropisch eiland onder een palmboon, maar… mijn opdrachtgevers vinden het juist heel erg fijn vinden om persoonlijk contact met mij te hebben. Samen even koffie te kunnen drinken en brainstormen. Dat zou via een Skype verbinding maar beperkt werken denk ik en dan willen ze me toch echt weer in levende lijve aan tafel hebben zitten. En dat vind ik ook logisch. Persoonlijk contact werkt beter.
Hoe dan ook; jij kan dat in jouw beroep wel en dat is SUPER! Maar het geldt lang niet alle beroepen en/of situaties.
Geniet van je vrijheid die je nu hebt en als de dingen die Tim Ferriss in zijn boek noemt voor jou wel werken; good on ya mate! (zoals ze in Australië zo mooi zeggen).
Veel plezier!
Groetjes, André
Helemaal waar. Niet alle delen van het boek zijn even bruikbaar of praktisch. Waar het mij vooral om gaat is de manier van denken en het raamwerk waarbinnen je kunt denken om te werken richting de levensstijl die je bevalt. Reizen is één optie, maar niet voor iedereen de beste of leukste optie. :)