Ik ben inmiddels terug uit India, en ik heb een ontzettend bijzondere tijd gehad. Van tevoren was ik (zoals je leest) best zenuwachtig voor India, maar dat was écht nergens voor nodig. Dit artikel schreef ik tijdens mijn heenreis richting Mumbai.
Gevoelig – niet alleen in de darmen
Een kop groene thee van vijf euro, een Costa Coffee en een paar uur te doden. In de vertrekhal van Muscat Airport in Oman. Wachtend op mijn verbinding richting Mumbai India. Waar ik met Billy ga beginnen aan een avontuur.
Althans – ik vind het avontuurlijk. Ik ben een gevoelig persoon, en niet alleen in m’n darmen (ik kreeg zelfs diarree in Reykjavík). Ik heb het gevoel dat India me op de proef gaat stellen. Maar ik ben er klaar voor, want ik ben toe aan avontuur.
Maar voordat ik voet in het land van de heilige Ganges zet – en me misschien al snel bedenk – leg ik hieronder uit waarom reizen mijn grootste hobby is.
1. Ik voel me zo lekker vrij
Ik reis ultra-light. Dit jaar met een rugzak van 19 liter en 5 kilo. Zelfs tijdens intercontinentale vluchten houd ik hem gewoon tussen mijn benen. Alles wat ik nodig heb om maanden van huis te zijn passen gewoon onder mijn stoel.
Als ik reis voel ik me vogelvrij. Alle wegen liggen open, overal schuilt nieuwigheid en avontuur. Los van mijn vertrouwde omgeving en ingesleten patronen wordt ineens alles flexibel.
En het leuke is dat ik op reis gewoon door werk. Dus ik voel me lekker vrij, terwijl ik eigenlijk helemaal niet vrij ben in de traditionele zin.
2. Ik beleef constant avonturen
Als ik reis beleef ik avonturen. Kleine avonturen – zoals mijn hotel zoeken in een achteraf steegje in Beijing of zoeken naar een verstopte ondergrondse gaybar in Shanghai. Maar ook grote avonturen – zoals mee op pad worden genomen naar een bizarre slangentempel door een local die we ontmoetten in een park in Yangon, Myanmar of gescamd worden door sluwe mafketels in China.
Ik ontmoet nieuwe mensen, zie nieuwe plekken, word elke dag blootgesteld aan nieuwe belevenissen en heb daardoor echt het gevoel dat ik leef.
In een nieuw land is zelfs iets eenvoudigs als een flesje water kopen of een taxi nemen een avontuur. En dat vind ik heerlijk.
Als ik thuis in Nederland avonturen wil beleven dan kost me dat aanzienlijk meer moeite, vanwege de routine en vertrouwde omgevingen die ik heb opgebouwd. Dingen zijn nu eenmaal minder spannend in je eigen woonplaats – logisch. En ergens ook wel fijn.
3. Mijn wereldbeeld wordt dynamischer
Hoe meer ik van de wereld zie, des te breder mijn wereldbeeld word. Ik vind het geweldig als ik ontdek dat ik mijn (voor)oordelen moet loslaten omdat de realiteit weer eens veel genuanceerder blijkt dan ik dacht.
De wereld is zo complex, en de realiteit is zo oneindig genuanceerd dat het haast onmogelijk is om iets af te keuren. Ik schreef hier eerder een artikel over waar gemengd op werd gereageerd – maar ik blijf het een ontzettend waardevol inzicht vinden.
Op het moment dat je denkt te weten hoe de wereld werkt houd je jezelf voor de gek. Hoe meer ik reis, des te sterker ik dat besef.
Ik ontdek meer en meer dat dingen gewoon zijn wat ze zijn vanwege redenen. En dat dat niet goed of slecht is. Er zijn zoveel krachten aan het werk dat je nooit kunt oordelen omdat je nooit helemaal kunt begrijpen hoe en waarom dingen zijn zoals ze zijn.
Maar ze zijn wat ze zijn – en dat is prachtig.
5. Reizen maakt me bewuster
Ik zie de ironie – het maken van verre reizen maakt me ontzettend gepassioneerd over duurzame ontwikkeling.
Met eigen ogen zie ik hoe prachtig onze Aarde is, en hoezeer we haar verwonden. Ik zie hoe nieuwe economieën zich razendsnel ontwikkelen, en hoe het westen langzaam maar zeker steeds groener wordt.
Ik begrijp de problemen, de uitdagingen, de kansen en motivaties steeds beter. Ik zie meer en meer dat de meeste mensen het beste voor hebben met de wereld, maar dat prioriteiten continu verschuiven. Of dat kennis, bewustzijn of kapitaal simpelweg ontbreekt.
We doen ook op reis ons best om weinig afval te genereren en we compenseren onze CO2 uitstoot zorgvuldig. En ondertussen doe ik mijn best om duurzamer te leven en anderen te inspireren hetzelfde te doen.
5. Ik maak kennis met andere gebruiken
Ik vind het zo verrijkend om te ervaren hoe mensen overal ter wereld andere gebruiken en tradities hebben.
Dat begint al in eigen land (elke stad en elke regio is anders op subtiele manieren), en over de grens richting België en Frankrijk.
Maar ik vind het ook heel bijzonder om cultuurshock te ervaren. Zoals ik dat ervaarde in China, Myanmar en toen ik 19 was in Egypte. En ik heb het gevoel dat India me dat absoluut gaat bezorgen.
Op het moment dat ik de nieuwe cultuur een beetje ‘onder de knie’ krijgt, ontdek ik weer hele nieuwe kanten van mezelf.
6. Ik kom voor uitdagingen te staan
Mensen wensen me vaak ‘fijne vakantie’, terwijl mijn reis weinig met vakantie te maken heeft. Wat is het verschil? Vakantie is vooral recreatief. Een goede manier om lekker te ontstressen en op te laden.
De reizen die ik maak zijn over het algemeen ontzettend vermoeiend. Veel mensen zeggen dingen als ‘wauw, jij boft’ – terwijl ik weet dat ze nooit in mijn schoenen zouden willen staan.
Reizen is niet alleen maar leuk. Het is vaak oncomfortabel, het maakt me gestrest en oververmoeid – ik kom mezelf continu tegen. Dingen zijn vies, slecht geregeld, dingen gaan mis, er zijn kakkerlakken, volgeboekte hotels, voedselvergiftigingen, vertragingen, scammers, ongemakkelijke situaties, armoede, dierenmishandeling en ga zo maar door.
Reizen maakt me creatief en veerkrachtig. Want wat er ook gebeurt: het komt tot nu toe altijd goed.
Plus, het plaatst mijn problemen in het veilige Nederland in een heel nieuw perspectief. Ik besef zoveel beter dat ik me nauwelijks zorgen hoef te maken zolang ik onderdak, eten en mijn dierbaren om me heen heb.
7. Ik voel me dankbaarder voor wat ik heb
Als ik een paar maanden van huis ben dan zie ik niets meer als vanzelfsprekend. Ik besef me dan ontzettend goed hoe mooi mijn leven in Nederland is. Hoeveel mijn vrienden en familieleden voor me betekenen.
Ik zie ineens heel duidelijk hoe mooi Nederland is. En hoe uniek onze cultuur – die ik vaak als vanzelfsprekend beschouw – eigenlijk is.
Ik voel me dan intens dankbaar voor het leven dat ik heb. Ja, ik heb zelf veel stappen genomen om het voor elkaar te krijgen. Maar ik besef me dondersgoed dat ik ook in een sloppenwijk in Delhi geboren had kunnen worden, en dat de kaarten er dan heel anders bij zouden liggen.
8. Het is een luie manier om te groeien
Hoe meer ik reis, des te meer ik groei. Ik zie reizen als een van de meest efficiënte vormen van persoonlijke ontwikkeling, omdat je op een hele leuke en eenvoudige manier buiten je comfort-zone kunt stappen.
Het is persoonlijke ontwikkeling voor luie mensen.
Het is namelijk vrij definitief. Als je eenmaal besluit om naar een uitdagend land te gaan, dan ben je daar echt. Het is ‘full-immersion’ – het land is overal waar je om je heen kijkt.
Je kunt er niet ‘even’ uit stappen, en dus moet je er wel mee omgaan. En dus bevind je je continu op zijn minst een beetje buiten je comfort-zone. En dat helpt mij in ieder geval allerlei onzekerheden en angsten overwinnen.
In China besefte ik bijvoorbeeld heel sterk dat ik me thuis in Nederland veel te druk maakte over wat mensen van mij denken. Want wie ben ik eigenlijk, in het licht van ruim 2 miljard Aziaten? Wie kan het iets schelen wat ik met mijn leven doe? Waarom zou ik me druk maken om wat mensen van me vinden?
9. Ik geniet van disconnected leven
Zelfs als ik op reis een simkaart koop dan ben ik veel minder bezig met schermen dan thuis.
Logisch – er is veel meer te zien en beleven.
Omdat ik hier in Oman geen verbinding kreeg met het Airport WiFi besloot ik lekker offline te blijven en te gaan schrijven. Ik heb een paar uur te vullen, ik voel me nog redelijk fit, en ik kan nu zonder afleiding werken.
Thuis zijn er altijd veel meer opties. Ik heb dingen in huis te doen, ik kan langs vrienden gaan, ik kan boodschappen doen, de achterpui opschuren, werken, op YouTube hangen etc.
Op reis ben ik lekker mindful zonder dat het moeite kost. Dat gaat thuis overigens ook steeds beter – maar toch. Het voelt fijn.
10. Ik ben vrij van verplichtingen
Wanneer mensen veel reizen gaan de thuisblijvers zich afvragen of je ‘ergens voor wegloopt’. Zelf heb ik dat altijd onzin gevonden, maar laatst bedacht ik me dat er wel wat in zit.
Op reis heb ik nauwelijks verplichtingen. Niemand verwacht iets van me. En nog veel belangrijker: ik verwacht niet zoveel van mezelf. En dat bevalt me wel.
Thuis vind ik vaak dat ik moet werken. Op reis vind ik dat ik moet genieten van het moment, en werk ik veel effectiever en bewuster. Thuis laat ik me makkelijker meeslepen in een (te) druk sociaal leven, omdat alles zo leuk lijkt. Waarna ik mezelf voorbij loop en weinig tijd neem voor bezinning.
Dankzij mijn reizen heb ik de tijd gehad om na te denken over mijn leven. En daardoor heb ik allerlei veranderingen gemaakt om mijn leven beter te maken. Zoals mijn leven versimpelen, vaker mediteren en me meer richten op bijdragen in plaats van succesvol zijn.
En terwijl ik werk om mijn leven meer te maken zoals op reis, gaat er wat mij betreft niets boven ‘the real thing’. Simpelweg omdat er niets te kiezen valt. Ik kan niet verschijnen op een feestje omdat ik me op een ander continent bevind. Ik hoef niet eens sorry te zeggen.
Thuis werk ik stap voor stap om mijn leven simpeler te maken. Op reis is mijn leven gewoon automatisch simpel. Heerlijk.
Ontdek hoe ik reis
Wil je meer weten over mijn manier van reizen en de levensstijl die het mogelijk maakt om regelmatig te reizen? Lees dan ook deze artikelen:
Reacties
Leuk artikel Jelle! De ‘uitdaging’ is om het bijzondere gevoel dat je aan een reis overhoudt ook terug in Nederland vast te houden. En toch is dit lastig, je valt weer terug in oude (denk)patronen en de lessen die je op reis geleerd hebt zakken weg. Een dagboek bijhouden tijdens het reizen is daarom zo waardevol! Het teruglezen van juist de kleine ervaringen (die op een gegeven moment zo normaal worden) en je realisaties helpen je om dat vrije gevoel weer te prikkelen…
Waar gaat je volgende reis naartoe? :)
-Richard
Wat een inspirerende blog, Jelle. Ook voor mij betekent reizen: vrijheid, inspiratie, bewustzijn, avontuur. Hoewel een luie, relax-vakantie op zijn tijd ook fijn is, hoor. Geef mij maar een andere omgeving, andere culturen, andere taal, andere mensen om me heen om me in onder te dompelen. Ik heb zelfs 5 jaar lang in een klein dorp op Bali gewoond, ondertussen getrouwd met een Balinees, dus was ondergedompeld in het dagelijkse leven daar, inclusief alle ceremonies etc die bij zo’n Hindu-leven horen. En ik ben nog steeds dankbaar voor alle inzichten van die 5 jaren. Van perfectionistisch naar loslaten, heel veel zelfkennis opgedaan (en vaak confronterend). Reizen, het maakt je meer mens. Bedankt ook voor het heerlijke recept van cold-brew-ijsthee!
Reizen brengt inderdaad mooie herinneringen maar ook ervaringen/belevenissen mee, echt prachtig. Het ontwikkelt je als een mens en je leert er zo veel van. Het enige nadeel is dat het absurd duur is helaas en vaak dus niet haalbaar. Reizen is voor mij vaak dus onmogelijk door geld- en tijdtekort.
Reizen hoeft niet duur te zijn! Ik heb mensen ontmoet die al liftend en CouchSurfend door de wereld trekken. Of mensen die een goedkoop vliegticket op de kop tikken, en lange tijd op één plaats blijven in Azië. Zo bespaar je op accommodatie (je krijgt korting als je lang blijft), reiskosten (omdat je op één plek blijft), uit eten gaan (je kunt deels zelf boodschappen halen en koken) en algemeen levensonderhoud (de prijzen liggen een stuk lager en je weet steeds betere deals te vinden als je lang op één plek bent). Als je weinig te besteden hebt kun je ook gaan wandelen of fietsen en (wild)kamperen. Reizen kan ook op een strak budget. Waar een wil is, is een uitgestrekte en avontuurlijke weg. ;)
Je bent echt geweldig Jelle :-)
Leuk en herkenbaar artikel! En ben heel benieuwd hoe Je je verblijf in India hebt ervaren! Ik vind het een confronterend, rauw, maar tegelijkertijd het meest inspirerende land dat ik heb bezocht. Heeft India jou nog iets specifieks gebracht als je kijkt naar je 10 punten? ?
Ha Jelle, ik lees je nieuwsbrieven altijd alsof ik deze zelf geschreven zou hebben, meerdere keren en herkenbaar. Wat ik zo bijzonder vind aan je schrijven is vooral dat jij ook bijzonder in hele kleine dingen blijft vinden, maar vooral in jou zelf vindt. Mooi dat niet alleen jij, maar zovelen anderen met mij aanvoelen dat bijzonder eigenlijk heel gewoon is, als je kijkt met je hart. Ik kijk altijd uit naar de bijzondere maandagen, ik hoop dat de maandag nog even bijzonder blijft.
Hoi Jelle!
Wat heb je een mooi artikel geschreven. Hoe verder ik las, hoe ik meer ik mij in jou kon vinden.. Ik ben zelf net een maand terug van 3,5 maand reizen door Zuid-Afrika en Zambia.
Sinds ik terug ben is het soms zo lastig om in woorden uit te drukken wat ik heb meegemaakt en hoe ik mij heb gevoeld in die afgelopen paar maanden.
Elke dag maakte ik wel iets mee, en alles voelde inderdaad als een avontuur. Ik heb me ook niet altijd gelukkig gevoeld, ik herken zeker de momenten van vieze hostels, dingen die langzaam gaan of niet geregeld zijn. Maar ik heb zelf ook ondervonden dat alles uiteindelijk goed komt, en daarom vond ik dat ook zo leuk en heel herkenbaar om te lezen! Dankjewel daarvoor!
Nu ben ik ruim een maand terug en dwarrelen er honderd ideeën en gedachten door mijn hoofd, over wat ik nu wil gaan doen, maar vooral; hoe kan ik het gevoel vasthouden hoe ik mij daar voelde? Ik voelde mij echt een ander mens, ervaarde enorme vrijheid, rust en openheid. Ik merk dat ik dat lastig vind om dit vast te houden, ook al probeer ik dit wel!
Heb jij ideeën of gedachtes hierover?
Groetjes, Lieke
Heel herkenbaar Lieke! Je kunt het zien als een voordeel/nadeel van reizen. Je groeit van binnen, terwijl je omgeving thuis vrijwel hetzelfde blijft. Als je dan thuis komt ‘pas’ je niet zomaar meer in het leven zoals je het achterliet. En dat zorgt voor verwarring, frustratie en misschien zelfs somberheid.
Volgens mij is het de kunst om te blijven genieten van het moment en jezelf tijd te gunnen. Pak goede gewoontes op (gezond eten, sporten, dagboek, mediteren) en neem je tijd om je leven aan te passen naar je nieuwe prioriteiten en te onderzoeken in hoeverre verandering echt nodig is.
Ik voelde me zelf ook verward nadat ik uit India terug kwam. En ik besef me nu dat het ‘gevoel vasthouden’ vooral draait om mezelf minder laten meeslepen door gedachten, angsten en de drang naar succes. Daar ben ik in India beter in geworden, en ik merk hoe het me hier ook beter lukt dan voorheen. :)
En volgens mij ben ik geweest waar Anita iets prachtigs heeft opgezet. En dat was mijn eerste kennismaking met Bali!
Anita, via deze vreemde weg, bedankt! Want dat was me een belevenis, en wat is het prachtig daar… Zucht… (ik ben weer aan het sparen hoor!!)
Groetjes vanuit Maleisië !
Je verhaal klopt helemaal! Volgende week weer terug naar NL …. ik weet inmiddels dat ik dit gevoel in NL niet vast kan houden, hoe graag ik ook zou willen. Het is nagenoeg onmogelijk.
Onze dochter van 16 weet inmiddels dat ze geen huis wil maar als digitale nomade haar leven inricht. Wereldburger zijn, heerljjk!
Groetjes van een digitale nomaden gezin (gezin, sinds 10 jaar reizend met 3 pubers voor 5/6 maanden per jaar)