Ontspullen – het blijft maar kriebelen
Precies – en ik blijf die jeuk gewoon weg krabben. Met steeds weer nieuwe stappen richting een leven met nóg minder ballast.
Want je weet inmiddels hoe ik erover denk – ballast houdt je naar beneden terwijl je juist opwaarts wilt. Jij bent als een heliumballon die omhoog wil, en al die meuk houdt je aan de grond.
Niet fijn.
En waarschijnlijk ben je net als ik druk bezig met ontspullen en minimaliseren. Zoals ik eerder schreef: minimaliseren gebeurt in golven. Het ene moment denk je dat je nu écht alle overbodige spullen hebt losgelaten. En dan kijk je een halfjaar later in die kast en besef je: ”wauw, ik heb een derde van deze spullen helemaal niet gebruikt!”
Steeds wanneer je de bewuste keuze maakt om iets te bewaren, valt het extra op als je beseft dat je het toch niet gebruikt. En kun je het dus alsnog loslaten.
Ik merk ook dat ik het heerlijk vind om te ontspullen, maar dat ik niet altijd zin heb in bende. Dus ik besloot de afgelopen weken te ontspullen op een dagelijkse basis.
Ontspullen op een dagelijkse basis
Elke dag een klein beetje ballast overboord gooien – dat is wat ik heb gedaan. En het pakte veel beter uit dan ik dacht.
Nu moet ik eerlijk zeggen: ik ben al een heel eind. Ik heb boven twee lege kasten staan (er staan gezellige planten op), het opberghok op zolder is voor de helft gevuld en ook de schuur is lekker leeg.
Ik heb minder ballast dan ooit. Maar het interessante is: hoe minder ik heb, des te meer de overbodige meuk opvalt. En dus ging ik aan de slag. Ook op plekken die ik tot nu toe had genegeerd.
En het is grappig hoe snel het gaat. Want als je elke dag een stapje zet, kom je vooruit zonder dat het veel moeite kost. Ik laat elke dag wat zaken los, en dat maakt me steeds vrijer. Maar ondertussen kost het nauwelijks moeite omdat de stappen zo simpel zijn.
Welke stappen heb ik gezet de afgelopen tijd?
Kleine stappen die ik zette de afgelopen weken
Sowieso ben ik nog eens door het opberghok op zolder gegaan. Ik zette één krat klaar voor de kringloop, en vulde er uiteindelijk vier! Kerstspullen, een stapel fotolijstjes die ik bewaar maar niet gebruik en andere onzinnige bewaarsels. En ik versnipperde een enorme stapel administratie.
Heerlijk.
En verder? Een hele stapel oude notitieboekjes die ik al jaren niet weg wilde doen. Want ja – wie weet ga ik nog iets doen met al die ideeën die ik de afgelopen jaren heb opgeschreven.
Hoe eerlijker ik tegen mezelf werd, des te duidelijker het werd dat ik nooit ideeën haal uit oude notitieboekjes. Sterker nog, ik kijk zelden achterom. Niet alleen kwam ik tot de conclusie dat die oude notitieboekjes ballast vormen (ze houden me vast in het verleden), maar dat dat ook geldt voor een heleboel andere zaken die ik bewaar.
Zo werk ik al jaren met een TODO programma vól met ideeën, projecten en taken. En ik keek er eens kritisch naar, en besefte dat ik enkel taken toevoeg maar zelden afvink in dit programma. Het fungeert eerder als een wensenlijst die me tegenhoudt om gewoon te doen wat goed voelt.
Dus? Weg ermee.
En zo ging ik verder. Rotzooi uit de auto, kabels van gadgets die ik niet meer heb, iPad op marktplaats (een iPhone en MacBook zijn voldoende), een enorme collectie notities op m’n iPhone en Google Drive.
Ik schoonde de webserver op, want die stond bezaaid met oude pagina’s, bestanden en half afgemaakte projecten. Ik kwam een logge oude harde schijf tegen vol met oude bestanden die weg konden, waarna de schijf ook weg kon. Ik verwijderde overbodige software en apps. Ik versimpelde het badkamerkastje en de voorraadkast. Ik ben flink door mijn kleding gegaan en heb weer een flinke zak weggebracht. Ik heb zelfs de moeite genomen om mijn Spotify bibliotheek op te schonen.
Het punt is: al die kleine stappen kostten me nauwelijks moeite. Het was zelfs leuk. Even tussen de bedrijven door iets opruimen. Iets overboord gooien. En met iedere kleine stap maakte ik m’n leven weer iets eenvoudiger.
Hup, hup, hup. Alsof ik een enorme zandzak leeg schep. Stap voor stap is er minder ballast in m’n leven. Heerlijk.
Drastisch ontspullen is fijn en nuttig. En als je dat eenmaal hebt gedaan is het heerlijk om gewoon bezig te blijven. Om je te richten op kleine stappen vooruit. En zo je leven steeds simpeler maken zodat je meer tijd, geld, ruimte en energie overhoudt voor de dingen die je het meest gelukkig maken.
Vraag jezelf een af: “welke kleine stap kan ik vandaag zetten om m’n leven iets simpeler te maken?”
Ga dat doen. En stel jezelf die vraag morgen opnieuw. Hup, hup, hup – weg met de ballast!
Lekker ontspullen en opruimen
Een opgeruimde leefomgeving draagt bij aan innerlijke rust en een gevoel van controle. Hierdoor voel je je krachtiger op andere fronten in je leven.
Ontspullen helpt je daarnaast ook een hoop geld, energie en tijd besparen. Het is een praktische, leuke en bevrijdende manier om je levenskwaliteit snel en blijvend te verhogen.
In deze Bundel laat ik je zien hoe je slim en snel kunt ontspullen en opruimen. Tijd om aan de slag te gaan, doe je mee?
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,4 door duizenden deelnemers.
Reacties
Heerlijk is dat, ontspullen. Wij zijn 2 jaar geleden, met 2 x een volle Berlingo, naar Frankrijk verhuisd. Hele jaargangen dagboeken, brieven en kaarten, knipsels e.d. verdwenen in de papiercontainer. Heel veel aan de kringloop gegeven en de meubels op Marktplaats gezet. We ervoeren het inderdaad als een hele bevrijding. Nu we naar een kleiner huis gaan verhuizen verheug ik me er als het ware op, om weer eens kritisch door de inboedel te gaan. Het geeft zoveel lucht en licht.
Opruimen doe ik graag, ik wil overzicht, maar ik ontspul niet zo erg. Ik heb best veel spullen, waar ik ook van houd. Veel boeken, ook cd’s (ik heb geen moderne apparatuur), en daar zou best wel eea van weg kunnen, maar ik heb er ruimte voor en vind het leuk staan. De enige opmerking die me raakte: oude spullen houden je vast in het verleden. Daar ga ik over nadenken. Ik heb de oude spullen steeds als leuke herinnering en daardoor als bemoediging of stimulans gezien om opnieuw iets dergelijks te gaan doen… Benieuwd waar ik uitkom!!
Leuk artikel, ik voel de ruimte al helemaal. Zelf lukt het me echter nog niet echt goed haha. Ik heb een hoop spullen weggedaan, maar qua ruimte zie ik nog geen verschil (dat duidt wel op de enorme hoeveelheid spullen die ik blijkbaar heb). Van sommige dingen weet ik dat ik ze nooit gebruik, maar zit er toch een soort sentiment aan vast, prijzen die ik al kind won met judo en badminton. Nooit kijk ik hierna, sterker nog, ze staan in een doos op zolder achter een schot waar ik zelden kom…maar wegdoen lijkt toch moeilijk. Wie weet van de winter, als ik echt even tijd heb. Want hoewel ik niet achter het schot kom, weet ik wel dat het er zo vol staat en alleen dat geeft al onrust.
Ik ben momenteel bezig met een actie (ik geloof van the minimalists) om 30 dagen lang iets weg te gooien. Dag 1 1 ding, dag 2 2 dingen etc. Ik ben bij dag 9, en het begint al moeilijk te worden — ik heb eerder al veel weggegooid…
Ik ben net nog niet zover dat ik elke paperclip apart tel, want dat voelt als vals spelen :) – maar wie weet hoe ik er over 10 dagen over denk….