Je bent niet wat je doet
Ik ben geen schrijver. Ik ben een persoon die schrijft. Dat is een verschil. Het is een onderscheid tussen leven om te werken, of werken om te leven.
Veel mensen verliezen uit het oog hoe ontzettend veel energie, tijd en aandacht we in ons werk stoppen. Vaak is dat fijn, omdat we gepassioneerd zijn, omdat we het leuk vinden of omdat we er voldoening uit halen.
Soms is het minder fijn. Dan werken we teveel omdat we bang zijn om niet genoeg te hebben, omdat we niemand teleur willen stellen, omdat we het gevoel hebben dat we vast zitten of omdat we aan onszelf twijfelen.
Maar linksom of rechtsom: er is meer in het leven dan werken. En dat is af en toe belangrijk om te beseffen, merk ik zelf.
Je bent meer dan een werker
Ik schrijf het vaker en ik schrijf het opnieuw: het is wonderlijk dat jij hier bent. Dat ik hier ben, dat dit alles hier is.
We kijken om ons heen en zien ons omringd door een zwart vacuüm. Gevuld met – hier en daar – een planeet of ster die (vermoedelijk) volledig steriel zijn.
We weten niet of we alleen zijn in het heelal. Waarschijnlijk niet – maar het is niet duidelijk of we andere beschavingen ooit zullen ontmoeten. Misschien gebeurt er van alles op een miljard lichtjaar afstand. Tegen de tijd dat we die beschaving kunnen zien, zijn zowel zij als wij waarschijnlijk verdwenen.
Tja. En ondertussen doen wij ons ding hier, op ons kleine blauwe bolletje. We worden geboren, groeien op, leren te leven in onze hedendaagse cultuur, zoeken uit wat we moeten doen en laten om te overleven en liefst een beetje leuk te leven, en daarna bouwen we de boel af en laten we dit bolletje weer achter.
Prima – zo is het altijd geweest. Maar niet altijd stelden we ons werk zo centraal in onze dagen.
Werken is één aspect
De afgelopen eeuwen is werken uitgegroeid tot een fulltime bezigheid. Het is gebruikelijk geworden om je tijd te verkopen aan een werkgever, gebonden aan allerlei voorwaarden.
En als je daar eens langer over nadenkt, dan kom je tot de conclusie dat tijd het enige is dat je hebt. Tijd stroomt maar in één richting. De seconde tikt en komt nooit meer terug. De zon komt vandaag maar één keer op. En daarna is deze dag voor altijd voorbij om nooit meer terug te keren.
Als je 100 wordt dan doorleef je 1.200 maanden. Dat is veel en weinig tegelijk. En als je er zo over denkt – zie je dat tijd je meest waardevolle grondstof is.
Sterker nog – tijd is leven. Je verkoopt je tijd – je leven – aan een werkgever in ruil voor euro’s, een bezigheid, erkenning, een sociaal netwerk en de zekerheid dat je volgende maand weer euro’s krijgt.
Prima. Zo werkt het nu eenmaal. Al moet ik zeggen dat ik altijd met mijn oren sta te klapperen als ik mensen hoor praten over vrije dagen. Zoals: ”Ik mag niet langer dan drie weken vrij nemen, ook al heb ik voldoende vrije dagen.”
Ik snap waar het vandaan komt. Maar vind het tegelijkertijd complete waanzin.
Dit is je ene leven
Hoe je het ook wendt of keert: je krijgt dit leven in deze vorm maar één keer. Dat geldt voor dit leven, voor deze maand, deze dag én deze seconde.
We weten niet waarom of precies hoe het komt dat je dit leven hebt. We weten nog niet wat leven en bewustzijn precies zijn. Maar we weten wel dat we het nergens om ons heen zien, dat onze computers het (nog) niet kunnen en dat bewustzijn het grootste wonder in het heelal is.
Dus misschien – en het is maar een idee – is het in het licht van al die wonderlijkheid goed om eens na te denken over wat je echt wilt doen met dit ene, unieke leven.
Wil je werken voor geld? Wil je werken voor status, erkenning en goedkeuring? Of wil je werken aan iets waar je blij van wordt, iets waar je misschien andere mensen mee kunt helpen?
En wil je dit ene leven besteden aan al dat werk? Of kies je liever voor een simpeler leven waarin je wellicht iets minder euro’s hebt, maar meer vrijheid. Meer vrijheid om deze wereld te ervaren, meer ruimte om jezelf te ontdekken en ontwikkelen. Om af en toe niets te doen. Om gewoon te leven op deze blauwe bol zonder doel, behalve dan te ervaren hoe wonderlijk het is om te bestaan.
Misschien kun je een dag minder werken. Misschien kun je minder veeleisend werk doen. Misschien is het tijd om er even tussenuit te gaan. Misschien kun je voor jezelf beginnen.
Maak ruimte om te onderzoeken welke plek je werk verdient in jouw leven. Het standaard antwoord van onze maatschappij (“werk is het belangrijkst”) geldt niet voor ieder mens. Jij bent niet je baan. Jij bent een uniek persoon op planeet aarde, dat één – relatief kort – leven heeft gekregen om alles in te doen wat je wilt doen.
Dus wat ga je doen?
En geen zorgen – een existentiële crisis is helemaal niet nodig. Hier vind je inspiratie:
- Je hart of je bankrekening – waarom werk je eigenlijk?
- Lifestyle minimalisme – je hart volgen maakt alles simpeler
- Ontdek mijn online cursus over simpel en zinvol leven
Vind richting in je leven
Voel je dat het tijd is om meer richting in je leven te vinden? In deze Bundel zoeken we naar een nieuwe richting. Na afloop heb je een frisse kijk op het probleem en ben je in een betere positie om volgende stappen te zetten.
Ontdek prikkelende oefeningen, opdrachten en een nieuwe kijk op de vraag wat wil ik met mijn leven? We gaan in kleine stappen aan de slag richting meer voldoening en betekenis in je leven.
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 8,9 door duizenden deelnemers.
Reacties
Mooie boodschap Jelle!
Wat heb je weer een mooi inspirerend stuk geschreven, het raakt me wel! 1.200 maanden, damn.. Dat tikt best snel weg! Tijd om er iets moois van te maken. Wat dit stuk me ook wel leert is dat stress er eigenlijk niet echt toe doet, dat er geen reden voor is. Bedankt voor deze stof tot nadenken :) (Oh en voor mij liever die vrijheid dan het geld hoor!)
Zomaar stoppen met werken kan voor mij ook niet, maar gelukkig vind ik m’n werk leuk. En ik neem bewust korte blije momentjes, genieten van m’n koffie, naar buiten tijdens de lunch.