“Compassionate people ask for what they need.
They say no when they need to,
and when they say yes, they mean it.”
Brené Brown
Geven tot je niet meer kunt
Je vriendin belt met een probleem en je luistert een uur lang. Je collega vraagt of je even wilt helpen en je zegt ja. Je partner heeft een zware dag gehad, dus jij regelt het avondeten.
En ergens halverwege de avond, als je eindelijk op de bank zit, voel je het: een moeheid die dieper gaat dan gewoon ‘moe zijn’.
Want geven voelt goed – tot het niet meer goed voelt.
Sterker nog: geven maakt daadwerkelijk gelukkig. Wanneer je anderen helpt zonder iets terug te verwachten, voel je je goed. Ik merk het zelf ook.
Maar er is een keerzijde.
Als je alleen maar geeft en nooit ontvangt, raakt je batterij langzaam leeg. En het verraderlijke is: je merkt het vaak pas als je al op je tandvlees loopt. Dan voel je je opgebrand, overweldigd en loop je risico op burn-out.
Teveel geven is niet hetzelfde als vrijgevig zijn. Vrijgevigheid komt vanuit overvloed. Teveel geven komt vanuit een patroon waarbij jouw behoeften structureel onderaan de lijst belanden.
Herken jij jezelf in de volgende 11 signalen? Dan is het misschien tijd om de balans te herstellen.
1. Je voelt je ‘leeg’ na sociale interacties
Je komt thuis na een verjaardag of etentje en je bent compleet op. Niet omdat het niet gezellig was, maar omdat je de hele avond bezig was met anderen.
Luisteren, vragen stellen, zorgen dat iedereen zich op z’n gemak voelt. Pas als je de deur achter je dichttrekt, merk je hoe moe je bent.
2. Je zegt vaak ‘ja’ terwijl je ‘nee’ bedoelt
Je collega vraagt of je even wilt invallen. Je schoonmoeder vraagt of jullie dit weekend langskomen. Je vriendin vraagt of je mee wilt denken over haar relatieprobleem.
En voordat je mond het woord ‘nee’ kan vormen, hoor je jezelf al ‘ja’ zeggen. Pas later, als je agenda uitpuilt, vraag je je af waarom je dit ook alweer deed.
3. Je hebt moeite om hulp of complimenten te accepteren
Een vriendin roept: ”Wat zie je er leuk uit vandaag!” En jij antwoordt: ”Deze trui heb ik al jaren hoor.”
Een collega biedt aan om te helpen met een werktaak en jij zegt ”nee hoor, dankjewel” ook al zou je best wel wat hulp zou kunnen gebruiken.
Ontvangen voelt ongemakkelijk, alsof je dan bij iemand in het krijt staat.
4. Je relaties voelen eenzijdig
Jij bent degene die appt om af te spreken. Jij stuurt een berichtje op verjaardagen. Jij onthoudt dat je vriendin vorige week een spannend gesprek had en vraagt hoe het ging.
Maar andersom merk je stilte. En je vraagt je weleens af: zou deze vriendschap wel overleven als ik zou stoppen met initiatief nemen?
5. Je voelt je schuldig als je iets voor jezelf doet
Een uurtje lezen op de bank terwijl de was nog niet is opgevouwen. Een middag voor jezelf terwijl je partner de kinderen heeft.
Het voelt niet als ontspanning, het voelt alsof je iets verkeerds doet. Alsof je pas mag rusten als alles af is – en alles is nooit af.
Ik herken het bij mezelf ook. Bijvoorbeeld wanneer ik wat rust nodig heb, en Billy ondertussen de kinderen uit school haalt. Dan voelt het alsof ik in die tijd óók iets ‘nuttigs’ moet doen, zoals alvast het eten voorbereiden of de vaatwasser inruimen. Terwijl er meer dan genoeg tijd is – en ik liever even rust.
Gewoon even op de bank liggen omdat ik het nodig heb voelt dan haast rebels!
6. Je voelt je niet gezien ondanks alles wat je doet
Je organiseert het familieweekend, onthoudt ieders dieetwensen, zorgt dat de maaltijden verzorgd zijn. En als het voorbij is, zegt niemand: ”Wat fijn dat jij dit geregeld hebt.”
Het is alsof het vanzelfsprekend is geworden. En ergens vanbinnen doet dat pijn – ook al zeg je er niets over.
7. Je verontschuldigt je constant
”Sorry dat ik stoor, maar…” “Sorry hoor, mag ik er even langs?” “Sorry dat ik het vraag…”
Je verontschuldigt je voor het innemen van ruimte. Voor het hebben van een mening. Voor het bestaan, bijna!
Bedenk eens bij jezelf: hoe krachtig komt iemand op jou over als diegene zich constant verontschuldigt?
8. Je hebt moeite om te vragen wat je wilt
Je hoopt dat je partner zelf bedenkt dat je wel een knuffel kunt gebruiken. Je hint naar je vriendin dat je het druk hebt, in de hoop dat ze aanbiedt te helpen.
Je krijgt vaak niet wat je nodig hebt. Maar daadwerkelijk vragen om wat je nodig hebt voelt niet als een mogelijkheid.
9. Je trekt mensen aan die veel van je vragen
Op de een of andere manier is jouw vriendengroep, familie of werkomgeving gevuld met mensen die veel vragen en weinig teruggeven. Je bent de vraagbaak, het luisterend oor, de regelaar. En je vraagt je weleens af: ”waarom overkomt mij dit steeds?”
Als jij bekend staat als people-pleaser zul je vanzelf mensen aantrekken die dolgraag gepleased willen worden. Mensen die weinig respect hebben voor jouw grenzen en jouw mening.
10. Je hebt moeite om grenzen te stellen zonder je rot te voelen
Je zegt eindelijk ‘nee’ tegen die extra klus op werk. En daarna maal je er uren over. Had je toch ‘ja’ moeten zeggen? Wat denken ze nu van je?
Een grens stellen voelt niet als zelfzorg, het voelt als iemand teleurstellen. En die teleurstelling weegt zwaarder dan jouw eigen voorkeuren.
11. Je neemt andermans problemen over
Je dochter heeft ruzie met een vriendin en jij piekert erover onder de douche. Je zus zit in een lastige situatie op werk en jij bedenkt oplossingen terwijl je boodschappen doet.
Problemen waar je geen invloed op hebt houden je bezig, ook al zijn het helemaal niet jouw problemen.
Hoe kun je beter voor jezelf zorgen?
Geven is prachtig, maar niet als het constant ten koste gaat van jezelf.
Het begint met een simpel besef: ontvangen is geen zwakte. Het is de andere kant van dezelfde medaille. Zonder mensen die ontvangen, kan niemand geven. Door te ontvangen geef je anderen de kans om te geven.
Dus de volgende keer dat iemand je een compliment geeft: zeg gewoon ’dankjewel’. De volgende keer dat iemand hulp aanbiedt: accepteer het. De volgende keer dat je iets nodig hebt: vraag erom.
Het voelt in het begin onwennig. Maar met iedere keer dat je oefent, wordt het een beetje makkelijker.
Wil je concreet aan de slag? In onderstaande artikelen en Bundel deel ik praktische tips om sterker in je schoenen te staan – zodat je je grenzen beter kunt bewaken én meer kunt ontvangen.
- Grenzen aangeven – 4 verrassende inzichten voor meer assertiviteit
- Hoe stop ik met pleasen – 5 verfrissende inzichten
- 5 tips om voor jezelf op te komen (+ krachtige oefening)
- Omgaan met mensen die je energie vreten – 10 praktische tips
Sterker in je schoenen staan
Door sterker in je schoenen te staan krijg je meer zelfvertrouwen, zelfliefde en leer je te vertrouwen op je eigen gevoelens, waarden en intuïtie.
In deze compacte cursus laat ik zien waarom sterker in je schoenen staan makkelijker is dan je denkt.
Aan de hand van praktische tips en leuke oefeningen gaat het je lukken om voor jezelf op te komen, grenzen aan te geven, ‘nee’ te zeggen en tóch dicht bij jezelf te blijven.
Doe je mee?
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,2 door duizenden deelnemers.
Reacties
Als je je hele leven al een pleaser bent is het heel lastig om dat patroon te doorbreken. Mijn zus vroeg me eind vorige week of ik een afspraak die zij dinsdag had om iets voor een tante te doen kon overnemen. Normaal gesproken zou ik mij in allerlei bochten gewrongen hebben om haar te helpen. Ik ben bezig met het proces van people pleasing te doorbreken. Ik heb op het afgesproken moment zelf iets te doen dus met heel veel moeite heb ik ‘nee’ gezegd. Dit blijft nog dagen rondspoken, had ik toch mijn eigen afspraak moeten verplaatsen ……? Aan de ene kant ben ik heel trots op mezelf en van de andere kant blijft die twijfel. Het zal nog even duren voordat ik de gewoonte enigszins doorbroken zal hebben. Dit soort artikelen helpen om bij de les te blijven😉.
Ben het eens met Marijntje
Het is heel moeilijk om het patroon te doorbreken.
Leer nu ook om nee te zeggen maar voel mij wel schuldig.
Zit er ‘s nachts over te piekeren.