“There is more to life than increasing its speed.”
Mahatma Gandhi
‘Relaxter worden’ op de takenlijst?
Ik zie er zelf de ironie ook wel van in, maar wat moet ik dan? Als ik een relaxter persoon zijn niet als doel stel, dan gebeurt er niets.
Want hoe ik het ook wend of keer: ik ben van natuurlijke niet erg laid back. Het lijkt niet in mijn genen te zitten, en zeker niet in mijn opvoeding. Toch verlang ik er wel naar. Dan kijk ik met jaloezie naar mensen die zich van nature weinig zorgen maken. Die de zorgen van hun leven en de wereld moeiteloos van zich af laten glijden en ondertussen gewoon kalm en blij zijn.
Billy is zo’n persoon. Ik grapte er met een vriendin (die ook veel bezig is met persoonlijke groei) over dat wij een heleboel moeite moeten doen om uiteindelijk gewoon te worden zoals Billy.
Don’t sweat the small stuff… and it’s all small stuff was één van de eerste zelfhulpboeken die ik las toen ik een tiener was. Ik leerde daar best een hoop van, en door de jaren heen zijn mijn vaardigheden alleen maar versterkt. Ik leerde relativeren, mediteren, angsten overwinnen en mijn zorgen loslaten.
Tegelijkertijd zijn de uitdagingen voor een relaxte levenshouding ook toegenomen. Het succes met soChicken, het Broednest en de boeken betekent meer mooie kansen en toegenomen verantwoordelijkheden. Het leven in een jong gezin voelt regelmatig overweldigend: een drukker leven, minder momenten voor mezelf en minder controle over mijn tijd.
En de wereld om ons heen… tja. Waar moet ik beginnen.
Maar ik ben koppig. Ik heb geen zin om gestrest door het leven te gaan. Het voegt niets positiefs toe aan mijn omgeving of de staat van de wereld. Sterker nog, ik denk dat mínder stress en angst toevoegen precies de bijdrage is die ik nu wil leveren.
Laatst kreeg ik na een lezing over Kom maar op, mijn nieuwste boek (over hoe je positief blijft in deze turbulente wereld) een verrassende vraag: ”Jelle, ik vind jou altijd zo lekker relaxed overkomen, hoe doe je dat?”
Tja, ik heb ironisch genoeg van ‘relaxed zijn’ een doel gemaakt. In dit artikel deel ik 7 dingen die ik doe, waarvan een paar punten je waarschijnlijk zullen verrassen.
Leuker leven, minder drama ☀️
Ontdek de snelle & moeiteloze weg naar een positief leven dat overloopt van blijdschap, rust, balans & betekenis. Zelfs in deze onrustige tijden. 😌
In het Broednest volg je onbeperkt tientallen praktische compacte cursussen. Al meer dan 13 duizend mensen gingen je voor!
1. Ik drink minder koffie (en alcohol)
Cafeïne maakt niet energiek, het maakt gestrest. Mijn relatie met cafeïne is ingewikkeld. Ik ben een enórme koffieliefhebber – en tegelijkertijd is mijn lichaam best gevoelig voor cafeïne.
Cafeïne (zoals in koffie, groene en zwarte thee, cola, energydrinks en hele pure chocolade) maskeert moeheid en verhoogt stresshormonen. Het heeft ook een negatieve invloed op de slaapkwaliteit – zelfs bij geringe inname in de ochtend.
Het is daarom geen wonder dat cafeïne een enorme bijdrage levert aan angst- en paniekgevoelens.
Er wordt meer cafeïne geconsumeerd dan ooit – en er zijn ook steeds meer mensen die worstelen met anxiety, angstgevoelens. Dus? Ik doe mijn best om mijn inname te beperken. Soms ga ik een periode cafeïnevrij, soms drink ik 1-2 koppen koffie per dag, soms vlieg ik weer uit de bocht en moet ik even op de blaren zitten (afkicken is geen pretje voor mij).
Maar het helpt. Weinig tot geen cafeïne doet wonderen voor mijn innerlijke rust. Het leven voelt rustiger, minder ‘urgent’. Mijn energie is stabieler, net als mijn humeur. En ik voel me simpelweg véél minder angstig.
Waarom ik stopte met cafeïne als koffieliefhebber (+ video)
Hetzelfde geldt voor alcohol: het draagt bij aan onrust, angst- en paniekgevoelens. Het lastige: die gevoelens ontstaan in de dagen nádat je alcohol hebt geconsumeerd. Het voelt dus niet gerelateerd. Maar na 1-2 weken alcoholvrij merk ik altijd een duidelijk verschil: ik voel me gelukkiger, kalmer en lichter.
Ik drink steeds minder, en neem gedurende het jaar regelmatig een pauze van een paar weken.
2. Ik beoefenen geduld met de kinderen
Geduld is niet mijn sterkste eigenschap. En ja – ik vond de ‘tropenjaren’ behoorlijk pittig méde doordat ik vaak zo ongeduldig ben.
Na de zoveelste peuterpubermeltdown waarna ik met overlopende frustratie een moment voor mezelf zocht, besloot ik er eens in te duiken. Ik begon met schrijven in mijn dagboek, en kwam uiteindelijk tot een simpele conclusie: als ik geduldiger zou zijn, zou het allemaal soepeler lopen. Het leven zou beter worden voor de kinderen, maar óók voor mij.
Dus ik heb gewerkt aan geduld. Bijvoorbeeld door het heel bewust als intentie te zetten wanneer ik een dag met de kinderen ben. In kleine momenten merkte ik al snel verschil. De kinderen reageerden direct positief, waardoor het leven in huis voor mij veel kalmer aanvoelde.
Ik hou niet van gedoe. En ik leerde uit eigen ervaring dat een beetje geduld me helpt een heleboel gedoe te besparen. Best fijn.
Ouderschap in de tropenjaren – 7 verrassende levenslessen die ik leerde
3. Ik neem te weinig hooi op mijn vork
De dagen dat ik meer probeer te doen dan ik kán doen liggen achter me. En gelukkig maar, want ik werd er doodongelukkig van.
Wanneer ik mijn dagen niet bewust plan, kruipen er allerlei onrealistische verwachtingen in mijn hoofd. Dan vind ik van mezelf dat ik allerlei taken moet afronden. En in gedachten lijkt dat heel realistisch. In werkelijkheid kost alles veel meer tijd dan ik wil geloven.
Hierdoor voelde ik me vaak constant overweldigd. En het is dát gevoel van een gebrek aan grip dat leidt tot negatieve stress. Logisch ook: als je continu iets probeert te doen dat onmogelijk is, dan voel je je doorlopend opgebrand. Het is een snelweg naar burn-out.
En ik heb geen zin meer in burn-outs. Eéntje was meer dan genoeg voor mij. Dus ik plan mijn dag volgens de eierdoostheorie. Simpel, effectief en burn-out-proof. Ik neem heel bewust te weinig hooi op mijn vork. Een paar taken per dag – een wedstrijd die ik kan winnen. De rest kan wachten.
Een effectieve takenlijst maken – maak jij deze fout?
4. Ik ambieer de 4-urige werkdag
Dit lukt niet altijd en ik realiseer me dat dit niet mogelijk is voor iedereen. Maar dat gezegd hebbende: ik doe mijn best om 4 uur per dag te werken.
- In de ochtend 3 uur werken vol focus aan waardevolle taken.
- Dan lunchen en een uurtje wandelen.
- Na de lunch een uur administratieve taken.
- En dan is het tijd voor sport, studie, meditatie, huishouden, familietijd of ontspanning.
Waarom vier uur? Simpel: als ik langer werk krijg ik niet méér voor elkaar. Ik ga gewoon meer uitstelgedrag vertonen omdat ik moe begin te worden.
Door mezelf uit te dagen om mijn belangrijke werk in minder tijd af te ronden, werk ik met meer focus en minder uitstelgedrag. Hierdoor bereik ik net zoveel (en vaak méér). Dit schema biedt meer balans in mijn dagen, waardoor ik meer tijd heb om te herstellen en minder het gevoel heb dat het hele leven om ‘werk’ draait.
Vaak vul ik de middag met taken die indirect goed zijn voor mijn creativiteit. Zoals wandelen met een leerzaam luisterboek, meditatie of journaling. Ik voel me minder gestrest, bereik mijn doelen sneller en voel me gelukkiger.
Ik ben al sinds 2007 fulltime bezig met soChicken – en ik heb inmiddels wel geleerd dat mijn werk én mijn leven er niet beter op worden als ik 8 uur per dag naar een scherm staar.
5. Ik eet de soep minder heet
Ik heb geleerd om me gewoon minder druk te maken. Dat is een vaardigheid die ik bewust heb ontwikkeld, maar het is ook een perspectief dat komt met de jaren.
- Ik heb geleerd om van mezelf te houden zoals ik ben, inclusief de eigenschappen die ik minder ‘prettig’ vind.
- Ik heb geleerd me minder druk te maken over wat anderen vinden, juist omdat ik mezelf heb leren accepteren.
- Ik heb inmiddels keer op keer ervaren dat het leven gewoon doorgaat, ook wanneer er heftige dingen gebeuren.
- Ik heb geleerd om naar het grotere plaatje te kijken. Op een langere tijdschaal of vanuit een groter perspectief zijn mijn problemen niet zo indrukwekkend als ze nu lijken.
- Ik neem mijn gedachten véél minder serieus. Ik kan ze gewoon rustig laten passeren zonder me eraan vast te klampen.
En bovenal: ik heb geleerd me te richten op de zaken waar ik wél controle op heb.
Bijvoorbeeld, ik heb geen controle over geo-politiek. Ik kan me daar heel druk over maken – en soms doe ik dat ook. Maar meestal realiseer ik me dat ik mijn aandacht beter kan besteden aan zaken die het leven beter maken voor mij én mijn omgeving.
Simpele dingen zoals sporten, gezond eten, waarde toevoegen, geduldig zijn met de kinderen, innerlijke rust cultiveren en mijn best doen om een bron van liefde te zijn richting mijn omgeving.
Hoe het mij lukt om te stoppen met piekeren – 4 inzichten
6. Ik ‘glijd’ in het moment
Mindfulness is dolle pret. Soms – bijvoorbeeld wanneer er weer eens iets heftigs is gebeurd in de wereld – kan ik een tijdje rondlopen met een hoofd vol gedachten. Angsten, ‘wat-als’ scenarios, alledaagse zorgen – het blijft dan maar ratelen daarboven.
Het duurt soms een tijdje voordat ik het besef, maar vroeg of laat komt dan weer dat inzicht waar ik met zoveel passie over schrijf in mijn boek Leven met wind mee: het is allemaal gebakken lucht.
Gedachten zijn sensaties – meer niet. De toekomst bestaat alleen in gedachten, net als het verleden. En die gedachten ervaar ik nu – in het enige moment dat er altijd daadwerkelijk is.
Het is zo simpel – en zo makkelijk te vergeten.
En de uitweg uit de penarie is ook eenvoudig: ik verzacht mijn focus, ik laat de gedachten passeren en ik verplaats mijn aandacht naar het moment. Naar mijn ademhaling, het gevoel van mijn voeten op de grond of de warme waterstralen van de douche.
Dit is het echte leven. Nadenken is heus waardevol, en het liefst doe ik dat met een notitieboekje en een pen. Maar teveel malen is nutteloos. Het leidt tot stress, een afname van veerkracht en een chronisch gevoel van angst en ellende.
Ik mediteer regelmatig – het liefst dagelijks, hoewel dat niet altijd meer lukt. Maar ik laat mijn aandacht des te vaker ‘in het moment glijden’ voor doorlopende gevoelens van rust, dankbaarheid en vertrouwen.
En dit is eigenlijk alléén maar mogelijk vanwege punt 7.
7. Ik beoefen digitaal minimalisme
Ja – ik omschrijf het als laatste, maar dit is misschien wel het meest belangrijke punt.
Mijn iPhone is een gereedschap – zoals mijn Nokia dat vroeger ook was. Ik verspil er geen tijd aan omdat ik het ding dom heb gemaakt.
Ik word zelden afgeleid door technologie. En ik voel me constant verbaasd hoe afgeleid de mensen om mij heen zijn. Nieuws notificaties, constante app-groep popups, Instagram notificaties en zelfs e-mail pushes. En dan is er nog de interne afleiding: even ‘de socials’ checken, even het nieuws – hoppa, weer 10 minuten verder.
De afleiding leidt tot onrust. Het constante gevoel van ‘verbonden’ zijn leidt tot onrust. De gefragmenteerde aandacht leidt tot stress. En de inhoud van al die afleidingen leiden tot angst, onrust, negativiteit en onzekerheid.
En waarvoor? Omdat we vast zijn komen te zitten in een verslavende beloningscyclus. Omdat een paar techbedrijven steeds weer een paar cent willen verdienen met het tonen van advertenties.
Social media heeft waarde – uiteraard. Hetzelfde geldt voor nieuws en allerlei andere diensten. Maar ontspannen, gelukkig, liefdevol, positief en mindful door het leven gaan heeft óók waarde.
Daarom kies ik voor een betere balans die werkt voor mij. Mijn iPhone is dom. Geen mail, geen social media, geen nieuws en een zeer beperkte browser. Ik laat hem zelfs regelmatig thuis, dan ben ik alleen op pad met mijn Apple Watch. En als ik thuis ben zet ik hem in een kast. Geen iPhone in de slaapkamer, zelfs niet op de bank als ik een serie kijk.
Mijn laptop en tablet zijn iets minder beperkt. Ik check social media bijvoorbeeld op mijn laptop en iPad. Ik check af en toe het nieuws, ik kijk af en toe op Reddit of YouTube. En ik check mijn mail op mijn laptop.
Dankzij deze simpele aanpassingen heb ik elke dag 3-5 uur meer vrije tijd dan de gemiddelde Nederlander. Ik voel me ook een stuk relaxer. Het leven voelt niet langer als één stroom aan digitale afleiding en paniekzaaierij.
Nee – de dagen voelen ruimer, trager, vrijer en rustiger. Met meer ruimte om écht te verbinden – juist met mijn gezin, familie en vrienden. Het is dolle pret, en ik kan het iedereen aanraden.
- Mindful ouderschap – hoe digitaal minimalisme mij helpt een betere vader te zijn
- Tem de media-mallemolen en pak je leven terug
- Scherm uit, leven aan – 6 onmisbare tips voor minder stress & trammelant
Het zijn vaak de kleine, alledaagse veranderingen die de meeste impact hebben. Dit zijn zeven dingen die mij echt helpen om een relaxter persoon te zijn – ondanks mijn neiging tot onrust, en ondanks alle chaos in de wereld om me heen.
Loop jij vaak rond met een onrustig gevoel? Ik heb de onderstaande Bundel ontwikkeld om je daar snel vanaf te helpen. Zodat je ook kunt genieten van een rustig en fijn leven – want dat verdien je. 💛
Onrustig en opgejaagd gevoel verminderen
Een onrustig en opgejaagd gevoel kan je leven goed verpesten. Alles voelt moeilijker, stroperiger, je wereld voelt kleiner en het is moeilijk om te ontspannen en simpelweg gelukkig te zijn.
Gelukkig zijn er manieren om dit gevoel snel te verminderen. In deze Bundel behandelen we beproefde methodes om af te rekenen met een onrustig en opgejaagd gevoel.
Deze cursus ontving een gemiddelde waardering van 9,3 door duizenden deelnemers.
Reacties
Hai Jelle, waar lees jij dat koffie in de ochtend invloed heeft op slaap? Ik lees daar niks over terug bij bijv dr Greger etc. Het zou binnen 6-8 uur afgebroken zijn?
Cafeïne heeft een zogenaamde ‘halfwaardetijd’ van 4-8 uur. Dit is de periode die het lichaam gemiddeld nodig heeft om de helft van de dosering af te breken. Na nog eens 4-8 uur is opnieuw de helft afgebroken. Als je dus 4 koppen drinkt op een dag, heb ja na zo’n 8-16 uur nog steeds de cafeïne van grofweg één kopje circuleren door je lichaam.
Afhankelijk van persoonlijke verschillen kan deze tijd korter of nog langer zijn.
Slaaponderzoekers zien een duidelijk verschil in slaapkwaliteit wanneer de nachtrust wordt gemeten in een laboratorium, zelfs als de onderzochte persoon er niets van merkt. Je kunt er o.a. over lezen in het boek Why we sleep van Matthew Walker.